|
หัวข้อ: ความรักช้ำเพราะคน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 21, กันยายน, 2558, 09:05:26 AM (http://upic.me/i/jq/w2vo3.jpg) (http://upic.me/show/56778785) ความรักช้ำเพราะคน ฟังวาทะประณามค่าความรัก เกินจะหักใจห้ามความสงสาร โอ้รักเอย..กลับชั่วเป็นตัวมาร เขาประจานจับบดจนหมดดี เจ้าแสนซื่อถือข้อบริสุทธิ์ แต่มนุษย์กลับเห็นเจ้าเป็นผี เพราะเหตุไม่ได้เจ้ามาเคล้าคลี เขาจึงมีโทสะกล่าวประณาม ข้าสงสารเจ้านักความรักเอ๋ย เจ้าไม่เคยตอบถ้อยคำพร่อยหยาม เหมือนไร้ตาและหูไม่รู้ความ ยอมเป็นตามปากเขานำเจ้าไป มวลมนุษย์กลับกลอกหลอกเจ้าเล่น เบื่อแล้วเบนหน้าหนีน่ะดีไหม จะว่ารักสามานย์ประการใด ถ้าคิดให้ดีดี.. “ผี..คือคน” รักมิใช่ผีห่าซานตานดอก จะขอบอกสักครั้งหวังกุศล รักคือ.. “น้ำอมตะทิพยมนต์” ไร้ตัวตนให้เห็นเป็นสัญญา และคือความบริสุทธิ์ดุจผ้าขาว เกินจะกล่าวเน้นหนุนยกคุณค่า แต่รักต้องหมองคล้ำดำดุจกา ก็เพราะว่าเกิดกรรมคนย่ำยี @ เพลิน พจมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑๗ กันยายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๑๒ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |