|
หัวข้อ: น้องบิวจ๋า... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25, กันยายน, 2558, 02:54:16 PM (http://mpics.manager.co.th/pics/Images/558000006419202.JPEG) น้องบิว :d09: พี่เพียงฉุดหยุดเดี๋ยวเฉลียวนิด จ่อดวงจิตคิดตามย้อนความหลัง ก่อนจะก่นกริยาน่าชิงชัง ทุกข์ประดังคลั่งในคงไม่มี รีบเร่งหมุนหุนหันเร็วพลันแล่น จากคับแค้นโกรธะปราศประสี ยื้อกระชากลากล้มจมธุลี คล้ายภูตผีบ้าบวมสวมวิญญาณ สมองทู่หูอื้อมือไม้สั่น ตะโกนลั่นท้องทุ่งเลือดพลุ่งพล่าน ไอร้อนฉ่าอารมณ์จมดินดาน ก๋าต้องการเปรี้ยงปร้างพลางระบาย พรูถอกเทเวลานาทีพ้น ฟ้ามืดฝนแปดด้านดำสลาย สาดถังโถมลมโชยปลิวโปรยปราย ฝนขาดสายกายเย็นเห็นชีวิต มันคือคำฟังเขาเล่าบอกต่อ โง่จริงหนอนำแต่งมาปะติด วาดมโนเป็นหนังยังที่คิด เกิดพลาดผิดยับเยินเกินอภัย เก็บข้าวตอกดอกมัดจัดวางขัน น้องโปรดหันหน้านิดขอชิดใกล้ คุกสองเข่าเร่ารอขอเห็นใจ ต่อนี้ไปขอสมัครักเหมือนเดิม รพีกาญจน์ เมื่อกลอนตัน...มันไม่จริง... :045: หัวข้อ: Re: น้องบิวจ๋า... เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 26, กันยายน, 2558, 08:53:51 PM :d08: มองพี่เขยเปรยคำน้ำตาพราก ใจนึกอยากเข้ามอบปลอบขวัญเริ่ม หวังคลายเศร้าเอาใจใฝ่ต่อเติม ก็สั่นเทิ้มในจิตคิดพะวง พี่สาวยังไม่เอาแล้วเราล่ะ เกรงเขาจะเจาะแจวแล้วเตะส่ง ในอ้อมแขนแทนกันมิมั่นคง ต้องนั่งปลง ตัวสำรองอย่างน้องบัว บัวเรียว :d10: หัวข้อ: บัวจ๋าบัวแต่งหน้าพาไปวัด เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26, กันยายน, 2558, 09:39:23 PM เช้าพรุ่งนี้ซีนะจะไปวัด ใครช่วยจัดคัดถุงปรุงอาหาร ซื้อข้าวของกรองใส่สังฆทาน เปรี้ยวเค็มหวานจุกจิกพริกเจ่าเจียว ใครจะปลุกลุกตื่นจุดฟืนเฝ้า ไหตั้งเตามือซาวนึ่งข้าวเหนียว เตรียมข้าวตอกดอกไม้ใบแลบเรียว ขดกรวยเกลียวกลัดรูปเสียบธูปเทียน จีบใบพลูผ่าหมากถากสีเสียด ปูนขาวเจียดแพ็คพับจับวางเชี่ยน คลี่เมี่ยงเจือเกลือใส่ใบตองเจียน ห่อนูนเนียนกลมกอดปลายสอดใน ปอกเต้าแตงแป้งคลึงขนมถ้วย ข้าวต้มกล้วยมะพร้าวขูดขาวใส แกงฮินเลลาบหลู้หมูตับไต ห่อนึ่งไก่ขิงข่าทอดปลาทู ชุดผ้าขาวยาวสั้นสวมวันพระ ซักแล้วละยังพับยับในตู้ แลซ้ายขวาหน้าหลังงานพรั่งพรู แสนหดหู่เจียนบ้าตามืดมัว บิวให้ง้อทอคำพร่ำจดเช้า ยังงอนเง้าเล่นแง่แม่ทูนหัว อดทนสิ้นภินพังยังเล่นตัว บัวจ๋าบัวแต่งหน้าพาไปวัด รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: น้องบิวจ๋า... เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 27, กันยายน, 2558, 09:11:07 AM :a004: ดีใจโครตโลดลิงวิ่งว้าวุ่น ชุลมุนผมเผ้า เอาแป้งผัด หูตาหาฝาดไม่ได้ยินชัด มีหรือขัดศรัทธารอมานาน ไม่ถึงห้านาทีฉวีผ่อง โอกาสทองเช่นนี้มิให้ผ่าน เดินควงแขนแทนพี่สุขขีมาน สบตาซ่านทรวงซึ้งตราตรึงชาย ลมพัดวูบลูบร่างพลางวาบหวิว นุ่งซิ่นปลิวโบกพัดสะบัดส่าย รีบรวบจับผ้าผ่อนซ่อนเอียงอาย อ้าย.อ้าย.อ้ายกลับบ้านก่อน...ย้อนใส่ลิง บัว...ลืม :a002: หัวข้อ: Re: น้องบิวจ๋า... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01, ตุลาคม, 2558, 07:06:59 PM วัดแค่นี้อึดใจก็ไปถึง เลี้ยวนิดหนึ่งเข้าสู่ประตูสิงห์ ขวางกั้นหน้าคือลำน้ำแม่ปิง เหลือตลิ่งดินทรายน้ำหายไป เป็นมหันตโทษเรียกโคตรแล้ง โลกเปลี่ยนแปลงเพราะมนุษย์ผุดนิสัย ชอบคดโกงกอบโกยเกิดโพยภัย กลุ่มที่ได้แค่สิบหยิบมือเดียว กลุ่มรับทุกข์เวทนามหาศาล ทนติดดานหากินดิ้นหดเหี่ยว เท้ามือบวมสวมงอบถือจอบเคียว นุ่งผ้าเตี่ยวซิ่นกรอมผ่ายผอมโซ พวกผีพรายก้นตอบชอบแผลงฤทธิ์ เห็นสาวฟิตอกอ้าว่าโอโห มันยิ้มย่องป้องหน้าเบิ่งตาโต เป่าปากโพ่ผ้าซิ่นดินฝุ่นปลิว ก็มัวเพลินเดินตีบหนีบแข้งขา ลมสะบัดพัดพาอย่าฉุนฉิว ลิงใหญ่น้อยห้อยราวขาวแดงบิวท์ ไอ้อ๊อดหิ้วสูดชมดมหมดแล้ว :001: รพีกาญจน์ |