|
หัวข้อ: เรายังอยู่ให้เย้ย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 01, ตุลาคม, 2558, 02:14:42 PM (http://upic.me/i/is/iaj4z.jpg) (http://upic.me/show/56865972) เรายังอยู่ให้เย้ย สายฝนหยาดสาดซ่าจากฟ้ากว้าง สายลมพร่างพริ้วพัดระบัดผัน ทั้งสายฝนสายลมผสมกัน เป็นเสียงหยันเย้ยย่ำคนคร่ำครวญ สายฝนเหมือนน้ำตาเมื่อคราหลั่ง สายลมดั่งอารมณ์ระงมหวน ความรักใคร่ใฝ่ตามความเย้ายวน เป็นชนวนนำทุกข์มาคุกคาม ยามมีรักเชยชิดจิตเริงร่า จินตนาการลบหมดภพสาม นรกสวรรค์ใดใดไม่นิยาม เป็นเพียงความสุขล้ำจำเพาะตน ยามหมดรักดักแด้แพ้ยับย่อย จิตเศร้าสร้อยลำเค็ญทุกข์เป็นผล มองเบื้องล่างเห็นนรกทางวกวน มองเบื้องบนเห็นสวรรค์อันรำไร ห้ามนรกอย่าพึ่งดึงดูดฉัน วอนสวรรค์โปรดสร้างทางเดินให้ นรกคร่าสวรรค์เขี่ยละเหี่ยใจ ชีวิตไม่มีหวังดังคิดเลย สายฝนสร่างพร่างพรายสายลมแผ่ว จะลาแล้วหรือไร...ฝน..ลมเอ๋ย ฉันสิยังครวญครางอยู่อย่างเคย เชิญเถอะเย้ยเยาะให้สมใจเธอ..... @ เต็ม อภินันท์ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๐๘ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |