|
หัวข้อ: เสียงจากเหยื่ออารมณ์ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 10, ตุลาคม, 2558, 09:58:31 AM (http://upic.me/i/l5/jqkoh.jpg) (http://upic.me/show/56944360) เสียงจากเหยื่ออารมณ์ คนที่เคยเอ่ยปากบอกรักฉัน เขาช่างสรรถ้อยมาพร่ำปราศรัย เสียงที่วอนอ่อนนุ่มชุ่มหทัย ฟังคราใดดวงมานหวานเมามัว พูดคำเดียวไม่พอพร่ำออเซาะ เพียรปะเหลาะให้ปลื้มจนลืมชั่ว เหลิงคำยอยกอยู่ไม่รู้ตัว สิ่งที่กลัวกลับกล้าไม่น่าเป็น เบื่อจะนึกตอนนั้นเพราะนานแล้ว อยากปิดแนวฉากบังไม่หวังเห็น แต่เพื่อนเอ๋ยม่านฉากปิดยากเย็น กลิ่นคอยเหม็นออกมากวนอารมณ์ ความลับในโลกนี้ไม่มีนั้น เป็นคำอันชัดเด่นฉันเห็นสม เมื่อหวนคิดแล้วแค้นยิ่งแสนตรม ความนิยมชั่วแล่นมันแสนทราม หวานเป็นลมสมท่านโบราณกล่าว ฉันเกิดคาวราคีมีคนหยาม เพราะหลงทานวาทะชายตะกลาม เขาสร้างความหวานลวงฉกดวงใจ คนที่เคยเอ่ยปากบอกรักฉัน เหมือนผีปั้นเขามาหาผิดไม่ เพราะเชี่ยวชาญเอื้อเฟื้อสร้างเยื่อใย หลอกหญิงให้ชอกช้ำทุกข์ลำเค็ญ @ รจนา ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๒ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๐ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |