บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20, มกราคม, 2556, 10:25:33 PM



หัวข้อ: ๐ แส้อ่อนจอมยุทธ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20, มกราคม, 2556, 10:25:33 PM

โฉมสะคราญ ม่านม่วง ควงแส้อ่อน
ถลาร่อน เหาะเหิน ขึ้นเนินถ้ำ
ไร้รอยยิ้ม พริ้มตา ว่าพึมพำ
เพียงสามคำ แน่นหนัก รักรานรอน

พลางตวาด ฟาดแส้ ลงแง่หิน
ธุลีดิน หินทราย กระจายว่อน
กระชากกลับ จับสน โดนกระดอน
เหวี่ยงแส้อ่อน เวียนวาด วนคาดเอว

ไม่อยากให้ โลกนี้ มีความรัก
ยุทธจักร ใบ้บ้า เหมือนห่าเหว
เหมาะใช้คำ ต่ำช้า สารเลว
ชอบจุดเปลว ไฟรัก หักอารมณ์

จักฟาดไป ให้ตาย ชายปลิ้นปล้อน
ชอบออดอ้อน ใจยุ่ย แล้วถุยถ่ม
บกพร่องจิต วิตถาร แกล้งซานซม
เปรียบอาจม มีค่า มากกว่ามัน

ตวัดซ้าย ป่ายขวา แสกหน้าหลัง
แสนชิงชัง สตรี ที่เฉิดฉันท์
เสน่ห์ร่าน มารยา สารพัน
ลวงคู่หมั้น หนีหน้า ทิ้งข้าลง

ข้าเกลียดมัน เอี้ยก๊วย และก๊วยเจ๋ง
ข้าเกลียดมัน เซียวเล่งนึ้ง อึ้งย้ง
เกลียดทั้งนั้น คนรักกัน ที่มั่นคง
ข้าโฉมยง นามมี หลีม็อกโซ้ว!

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ๐ แส้อ่อนจอมยุทธ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 21, มกราคม, 2556, 12:01:57 PM
 
:AddEmoticons00916:

แล้วเหาะเหิน เนินไสล มุ่งไปเหนือ
ชายหล่อเหลือ เชื่อสิ มีคนโก้
เปลี่ยนผ้าผ่อน แพรพรรณ แส้ซัลโว
มิใช่โม้ โอ๊ะ!ไทย ในพริบตา :012:(วิ้งงงง)

เดินลัดเลาะ เคาะไม้ ไพรถนน
มีหลายคน ยลมอง ร้องพับผ่า
เหตุไฉน ไยหญิง ปิ้งโสภา
เดินลอยหน้า นวยนาด สะอาดองค์

ได้ยินแว่ว แผ่วมา พาเอาเขิน
เท้าก็เหิน เดินเอื่อย เฉื่อยทิ่มส่ง
สะดุดไม้ ให้ถลำ คะมำลง
บังเอิญตรง คงซบ กับอกชาย :007:(ครายอ่ะ)

:AddEmoticons00916:

ต้นหญ้า


หัวข้อ: Re: ๐ แส้อ่อนจอมยุทธ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 21, มกราคม, 2556, 12:09:33 PM
ขอต่อกลอนท่านรพีกาญจน์นะครับ โดนใจมั่ก ๆ  :014:  :014:  :014:

เราเอี้ยก๊วย กล้วยทอด ดอดมาอ่าน
ถูกดวงมาน พานร้องโอ้ อายะโหยว
สำนวนฮา ภาษาร่าย คล้ายเดี่ยวโชว
นับถือโกว- เตี๋ยล้น ท้นดวงแด

กลอนรพี ฯ  พี่ท่านเชิญ ให้เพลินจิต
แต่แอบหวั่น นิดนิด กลัวติดแห
ถูกเหมาเป็น เช่นผู้ชาย พายเรือแพ
อาจถูกแส้ สบัดเปรี้ยง เดี้ยงสิเรา

ว่าแล้วรีบ จ้ำอ้าว สาวเรือหนี
เดี๋ยวโดนดี ถูกตีให้ ดั่งใครเขา
ขึ้นเส้าหลิน หลบบวชก่อน เพื่อผ่อนเบา
ค่อยฝึก "เก้า- อิม"ไว้ ใช้ต้านทาน

จากนั้นสึก บึ่งสู่แคว้น แดนบู๊ตึ้ง
ไปขอพึ่ง เหล่าซือ "ซำฮง" ท่าน
ฝึกไหมฟ้า ในใยหม่อน นอนไม่นาน
เมื่อเสร็จการ มาร "มกโซ้ว" โจ๋วไม่กลัว (:014:  :014:  :014: ห่าฮ่า..ฮ้าฮาหะห่า..ห่าฮ่า...จิ๊ว ๆ)

ศรีเปรื่อง
๒๑ ม.ค. ๒๕๕๖

ปล.
ซำฮง = ปรมาจารย์บู๊ตึ้ง เตียซำฮง