|
หัวข้อ: ๐ กลอนของเรา ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11, ตุลาคม, 2558, 09:14:27 PM กลอนของเราบ้าโบกกระโดกกระเดก ไม่วิเวกชวนฟังวังเวงหวาน เรียบเรียงถ้อยร้อยคำน่ารำคาญ เหน่อหย่อนยานพรวดพุ่งอีรุงตุงนัง กลอนของเราบ้าเบลอเจอแต่น้ำ พร่าพึมพำพื้นเก่าเล่าความหลัง จมกับจนข้นแค้นแสนชิงชัง บ้านผุพังเกากลากพิงฟากรู กลอนของเราบ้าใบ้วนในวัด อวดถนัดจัดธรรมคำหลวงปู่ รู้เพียงนิดคิดเขียนเลียนพระครู สิ้นอดสูหลงเพลินเขาเมินอาย กลอนของเราบ้าบั่นฟันฉับฉับ ถอยตั้งรับสั่นเทากลัวเงาฉาย เต้นยิกยิกพลิกร่างกร่างท้าทาย เจอจริงหายสงบหลบดำดิน กลอนของเราบ้าแบแย่เจ็บป่วย จวนใกล้ม้วยตับไตไส้พุงปลิ้น ด้วยความดันฟันโยกมะโหกกิน หันหน้าผินพบหมอขอพักยก กลอนของเราบ้าบิดติดติ๊งต๊อง ไร้ทำนองต่องแต่งแสร้งตลก ลืมเผลอไผลไล่เลียดเฉียดลามก กลอนจึงรกตกเรือนเพื่อนไม่มอง :a014: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ กลอนของเรา ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 12, ตุลาคม, 2558, 07:10:12 AM :056: กลอนของฉันหวานหยดมดตอมไต่ ละม่อมละมุนละไม กว่าใครผอง แสนถนัดจัดเจนไม่เป็นรอง เรื่องร้อยกรองใช่ยากไม่อยากคุย อ่านแล้วให้ไหวหวามชายตามจีบ แว่วกานท์บีบจิตแบบ แทบผงผุย บ้างหึงหวงช่วงชิงหญิงแก้มยุ้ย ใครพูดชุ่ยระวังเจอะหลังมือ Sasi :d21: หัวข้อ: Re: ๐ กลอนของเรา ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 13, ตุลาคม, 2558, 08:56:51 AM กลอนทุกกลอนสำคัญทุกขั้นเขียน เพราะใจเพียรจดจารบรรจงสื่อ อักษรเรียงเรียบไว้ไม่ยึกยือ ระบุชื่อผู้เขียนแวะเวียนวาง หลากหลายรสสำนวนชวนให้อ่าน ถึงเหตุการณ์ผ่านความคิดประดิษฐ์สร้าง ด้วยอักษรสือไทยสมัยกลาง บอกเส้นทางทุกเส้นที่เร้นลับ บ้างเขียนกลอนอ้อนหนุ่มให้ลุ่มหลง จีบประจงอักขระและเคาะกรับ เป็นจังหวะต๊ะเท่งระเร่งนับ เขียนจนหลับไร้หนุ่ม เลยกลุ้มเนาะ :d04: ปลายฝน (http://upic.me/i/0b/79f5d05bf8f9.gif) (http://upic.me/show/20835910) หัวข้อ: Re: ๐ กลอนของเรา ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13, ตุลาคม, 2558, 11:32:29 AM หนุ่มคงรู้ดูพราวสาวคนโก้ ลงรูปโชว์วิไลวัยขบเผาะ ล่อตะเข้เหล่ตาว่าเอ๊าะเอ๊าะ ชวนเกี่ยวเก๊าะเจ๊าะแจ๊ะแหมน่าเจี๊ยะ มารู้ดีทีหลังเจอหนังเหนียว แถมแก่เลี้ยวสิ้นดีตีเผียะเผียะ หยุดออดอ้อนนอนงอเดี๋ยวพ่อเลียะ เก่าอย่างเงียะค้างคืนกลืนไม่ลง :d24: รพีกาญจน์ หงุดหงิดกับฝนไม่หยุดตกอ่ะครับ |