|
หัวข้อ: ยินเด็กข้างบ้านบ่นกัน... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22, ตุลาคม, 2558, 06:17:31 AM ความยากจนบนเส้นเกณฑ์บังคับ อยากขยับกู่ก้องเรียกร้องสิทธิ์ เศร้าเกาะกุมสุมกมลคอยพ่นพิษ โอกาสปิดหมดว่างทางสังคม อ้างเรียนร่ำต่ำจุดจบวุฒิน้อย ขาดเด่นด้อยชำนาญชาญสะสม ไม่ตรงต่างสาขาเขานิยม เลือกชื่นชมแนวหน้าสถาบัน ใช่ญาติยอยอต่อเนื่องฟูเฟื่องยศ ชื่อปรากฎแสดงตำแหน่งขั้น ไม่รู้จักมักจี่มีสัมพันธ์ ลงคำมั่นสัญญากล้ารับรอง ใช่หล่อล่ำอำนวยสาวสวยผึ่ง กะเต็งหนึ่งถึงพลาดก็อาจสอง อยู่หลังแรงแซงนำล้ำหน้าจอง เราเลยต้องไหม้หมกเดินตกงาน เด็กบ้านนอกขอกแดนแสนทุกข์เข็ญ ถูกเอาเป็นตัวประกอบเพื่อนสอบผ่าน ว่าถูกต้องตามแบบระเบียบการ ติดลูกหลานท่านเธอเสนอมา ความยากจนบนเส้นเกณฑ์วิถี สิบแปดปีที่ฝึกเพียรศึกษา สิ้นทุนรอนอ่อนเพลียเสียเวลา ท้ายกลับนานอนเถียงไล่เลี้ยงควาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ยินเด็กข้างบ้านบ่นกัน... เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 28, ตุลาคม, 2558, 07:20:40 AM ไม่มีเส้นไม่มีเงินเขาเมินหน้า ไม่มีวุฒิการศึกษาเอามาขาย ไม่มีคมที่ปากยากเป็นนาย ไม่มีกายสวยสะอวดประชัน ไม่มีโอกาสทางสังคมไหน ไม่มีใครเอื้ออาทรพรสวรรค์ ไม่มีโชคเข้าข้างช่างหัวมัน ไม่มีวันมีค่าต่ำกว่าคน หัวข้อ: Re: ยินเด็กข้างบ้านบ่นกัน... เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 30, ตุลาคม, 2558, 08:57:52 AM เมื่อสังคมถมทับให้คับข้อง ก็มิร่ำเรียกร้องแม้หมองหม่น เมื่อเส้นทางที่มีมันวกวน ก็ห่างพ้นเส้นทางออกห่างมา เปิดทางใหม่ไม่ง้อหรือท้อแท้ ใช่ย่ำแย่เกินอยู่ด้วยรู้ว่า ทางของเราเหมาะกับเราไม่นำพา ไม่ต้องเป็นขี้ข้าสังคมเมือง ............... ปลาย อักษร |