หัวข้อ: กลอนหวาน
เริ่มหัวข้อโดย: คนบอ มือสี่ ที่ 30, ตุลาคม, 2558, 01:38:57 PM
(https://image.ibb.co/dmT5jK/tooopen_sl_062733774664.jpg) (https://imgbb.com/)
กลอนหวาน
อันกลอนหวานขานกลิ่นบ่สิ้นซาก
วลีหลากเริงคำระบำไหว
ดั่งโยกเปลเอโอ่ละโห่ไกว
พลิ้วไสวหูยกกระดกตาม
อย่าขยอกยอกคำคะมำขัด
เชลงงัดพจน์แข็งตะแบงหาม
เสียงห้วนสูงจูงจดลงบทงาม
สามัญตามคำเด็ดจึ่งเสร็จดี
มธุรสบทกลอนอันอ้อนออด
จังหวะทอดสวยเด่นล้วนเป็นศรี
ประพันธ์ถ้อยคอยแลชะแง้ซี
กานท์กวีครูเก่าสะเด่าปวง
คำตะเบ็งเอ็งไอ้จัญไรว่า
หยุดเอ่ยอ้าป้องปิดบ่คิดหวง
ศัพท์พิเราะเหมาะเหม็งตะเบ็งควง
เหลาทะลวงหวานหยดให้มดชู
สิ้นสรรศัพท์จับเสียงสำเนียงอ่าน
ว่าแว่วหวานรื่นเพราะเสนาะหู
ฤากระโดกโยกเต้นกระเด็นรู
สำเนียงครูหมั่นเจียดกระเดียดเอา
อีกประการหวานอ้อนควรกลอนแปด
บ่ผิดแผดผองไผอย่างใครเขา
คนจักเอ่ยเปรยเปราะปะเหลาะเรา
หากแทรกเก้าพึงปรุลหุตาม
บทประพันธ์สรรสร้างดั่งทางท่อง
ถ้อยทำนองคล้องสอดหมั่นดอดถาม
เพ่งพากเพียรเขียนเคล็ดสะเด็ดงาม
คือนิยามเหล่าผองคลองกวี
นายสี่ |
|