|
หัวข้อ: เริ่มปลงเมื่อชรามาเยือน เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 17, มกราคม, 2559, 11:14:25 AM (http://upic.me/i/yx/gf3ss.jpg) (http://upic.me/show/57669367) เริ่มปลงเมื่อชรามาเยือน .................. ร่างชราอารมณ์ระงมเหงา รักก็เก่าเพื่อนก็แก่ผิดแต่ก่อน มีความหวานหวามไหวในอาวรณ์ คู่เคียงนอนร่วมเรือนเหมือนไม่มี ก่อนเคยมีชีวิตอิสระ ปลอดพันธะกายใจไร้เจ้าหนี้ ปัจจุบันพันธะถมทวี สิทธิ์เสรีถูกรอนอยู่ร้อนรน ทางชีวิตคิดฝันไว้บรรเจิด มีแววเลิศบรรลุอนุสนธิ์ ทุกสิ่งหมายได้ครองเป็นของตน ความยากจนห่างหายไร้วี่แวว แล้วความฝันหมดสิทธิ์เหมือนคิดฝัน ไร้หวานมันอาจิณเหมือนกินแห้ว พ้นวัยหนุ่มชุ่มฝันอันเพริศแพร้ว มานอนแซ่วซมทรามในความจริง เริ่มปลงตามคำพระพุทธเจ้า ว่า “ว่างเปล่าทั้งนั้นสรรพสิ่ง” ของเราเขาเดาดึงหวังพึ่งพิง สุดท้ายทิ้งหมดพลันเมื่อวันตาย ร่างชราอารมณ์ระงมเหงา คนรักเก่าเพื่อนแก่งามแลหาย พิโธ่เอ๋ย....หลงชมอย่างงมงาย ชีวิตบ่ายมากหน่อยค่อยเริ่มปลง @ เต็ม อภินันท์ ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๑๐ น. |