|
หัวข้อ: คิด...เพราะคิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 25, มกราคม, 2559, 09:29:37 AM (http://upic.me/i/wz/12573960_628244240646850_4729583989206559037_n.jpg) (http://upic.me/show/57726915) คิด...เพราะคิดถึง ............... นองน้ำจิตคิดถึงคะนึงหา หลั่งรินมาอาบใจไม่เหือดแห้ง เสน่หาอาวรณ์...กรุ่นร้อนแรง พร้อมแสดงบทวิถีโลกีย์ชน ลมห่วงหา..ประสานธารน้ำจิต เพิ่มแรงฤทธิ์ “คิดถึง” อึงสับสน อยากรู้เห็นเล่นหวัวใกล้ตัวตน ปลอบกมลยามเหงาคอยเอาใจ “เขา”อยู่เย็นเป็นสุขหรือทุกข์ร้อน “เรา”อาทรถึงอยู่จะรู้ไหม ค่ำคืน“เขา”นอนหลับเคียงกับใคร หรือว่าไร้คนเรียงคู่เคียงนอน หนาวลมหนาวหลบลมด้วยห่มผ้า หนาวไอฟ้าเย็นเฉียบเยียบขวัญอ่อน ใครจะช่วยคลายหนาวเล่าบังอร คงร้าวรอนตรอมตรมระทมทวี ยามไกลกันเกินเห็นความเป็นอยู่ เป็นเพียงชู้ทางใจไร้สุขศรี อยากให้เขากลายเป็นเช่น”กากี” แล้วเรานี้กลายเป็นชู้“เวนไตย” แม้นมีปีบินไปได้เหมือนนก จะไปกกกอดกรอคลอเคลียใกล้ เสียดายกายฤทธิ์ร้างปีกหางไร้ มีเพียงใจเคียงสนิทชู้ชิดชม.... @ เพลิน พจมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๘.๒๔ น. *ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |