|
หัวข้อ: เป็นสิทธิ์ของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, กุมภาพันธ์, 2559, 05:21:16 AM (http://upic.me/i/kd/12645094_631188753685732_3004986398138127404_n.jpg) (http://upic.me/show/57782969) เป็นสิทธิ์ของหัวใจ ............. ดวงจิตคงต้องมนต์เขาคนนั้น จึงเฝ้าฝันใฝ่เพ้อละเมอหา ลืมวงศ์วานชั้นชาติอาตมา เหมือนยอดหญ้าอยากเยี่ยมเทียมยอดยาง หักห้ามจิตมิให้ใฝ่ปองเขา โดยยึดเอาหงส์กามาเอ่ยอ้าง แต่ใจดื้อถือดีว่ามีทาง มิยอมร้างลาไกลเลิกใฝ่ปอง โอ้ใจเอ๋ยกำเริบคิดเสิบสาน ดูเป็นการดิ้นรนเข้าหม่นหมอง กระไรหนอจึงคิดผิดทำนอง จะขอร้องอย่างไรก็ไม่ฟัง สองมือสั้นแล้วไยฝืนไขว่คว้า ดาริกาดวงสวยป่วยการหวัง เขาสูงเกินมือคว้าเปรียบว่า... “ดัง- หงส์กา”ยังอีกว่า “ฟ้ากับตม” ยังไม่สายใจเอ๋ยเพิกเฉยเถิด การคิดเพริดเกินไปดูไม่สม แต่หากใจไม่หวั่นการระทม เชิญคิดชมต่อไปไม่อยากปราม เรื่องความคิดใดใดใจมีสิทธิ์ ถูกหรือผิดนึกได้ใครจะห้าม จงคิดคิดฝันหาพยายาม จนกว่าความใฝ่ชมจะสมปอง.... @ เพลิน พจมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ / ๑๙.๑๘ น. * ขอคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |