|
หัวข้อ: ไม่มีศีลแต่มีธรรม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 14, กุมภาพันธ์, 2559, 07:52:35 AM (http://upic.me/i/7v/12745580_635841309887143_5072852129546235838_n.jpg) (http://upic.me/show/57867329) ไม่มีศีลแต่มีธรรม ............. ผ้าขนหนูอ่อนนุ่มห่มคลุมร่าง ก็เหมือนต่างกลิ่นอายกายเจ้าของ ชวนใจคิดเลยล้ำผิดทำนอง เผลอผยองเปรมปลื้มเหลิงลืมตน คนอ้างว้างอย่างเราก็เท่านี้ นานนานมีสุขในใจสักหน ได้รับเศษเมตตาในคราจน ก็เหมือนคนไข้คราได้ยาดี ฝันเมื่อคืนตื่นนอนแล้วย้อนคิด วิปริตหนักหนาตัวข้านี่ ถ่านไฟเก่าเผาอุราเป็นราคี เกินจะหนีทางนรกโอ้อกเรา มันสายจนพ้นการทะยานหวัง เป็นความหลังที่คอยย้ำรอยเศร้า ยามเมื่ออยู่ใกล้มือไม่ถือเอา คนอื่นเขาครองแล้วควรแล้วไป มิมีศีลก็ไม่คิดใฝ่ต่ำ จิตมีธรรมประยุกต์ทุกสมัย มิสลัดแต่สละและอภัย ฝันก็ไว้ส่วนฝันเท่านั้นพอ @ เต็ม อภินันท์ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ / ๑๙.๐๖ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |