|
หัวข้อ: หวังสลาย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2559, 07:12:35 AM (http://upic.me/i/1b/12745869_639971836140757_1499740842429590264_n.jpg) (http://upic.me/show/57947422) หวังสลาย ....... โอ้ดวงจิตมิตรสมัครสมานหมาย มีเล่ห์ร้ายคอยประหัตถ์ประหารแฝง คิดว่านั่นมั่นมิแปรมิเปลี่ยนแปลง ไม่ระแวงมิตรสะบิ้งสะบัดเบือน พอรู้ผิดมิตรมิมั่นมิเหมือนหวัง ดวงจิตดังมีดกระหนาบกระหน่ำเฉือน เจ็บปวดแสนแค้นบ่ลาบ่ลางเลือน ความหลังเตือนให้คะเนคะนึงนิตย์ น้อยหรือนั่นฉันประคับประคองเขา มิให้เศร้าโศกระทดระทมจิต เอาใจใส่ใฝ่กระชับกระชั้นชิด เขาทำผิดฉันมิเคืองมิเคยชัง ที่เขาตอบมอบทโมนทมิฬให้ สมกันไหมกับสวาทสวรรค์หวัง คนชั่วช้าอย่าสะดุ้งสดับฟัง ฉันขอสั่งสาปกระเซอะกระเซิงไป “ขอให้ทุกรุกเสนอสนองร่ำ ขอให้ช้ำทุกฤดูฤดีไหม้ ขอเศร้าโศกโกรกประเล้าประโลมใจ ขอให้ได้พบศัตรูสตรีลวง” แท้แล้วจิตมิตรสมัครสมานหมาย ผลสุดท้ายคือมิหลงมิเหลือหวง ทุกข์เข้าครองต้องระทดระทมทรวง หวังทั้งปวงกลับแสลงสลายลอย... @ เต็ม อภินันท์ รับฝากจาก รจนา นาคเกษม ๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๗.๒๐ น. * ขอบคุณกูเกิลผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง * |