บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/t0/vsxdd.jpg) (http://upic.me/show/58007682)


สุรีย์แสงแดงสดเริ่มลดสี
ถึงคราที่ลาพรากจากพื้นผิว
แสงเริ่มมัวสลัวดับลับยอดทิว
ดุจตามคิววัฏฏะของพระพรหม

เหมือนใจเคลื่อนเลือนหายกลายสู่เศร้า
เจ็บช้ำเร้าเหงาแทรกแบกขื่นขม
ความหวังลดหมดสุขทุกข์ระทม
เหนื่อยหน่ายถมจมดิ่งสิ่งร้ายเติม

รัตติกาลคลานคืบสืบทอดต่อ
สลัวส่อก่อตัวมืดมัวเพิ่ม
เหมือนจะเยาะเย้ยแสงสุรีย์เดิม
ที่จะเริ่มถอยกลับลับโลกไป

สุดขอบฟ้าจ้าแสงสีแดงลับ
คงสลับกลับมาฟ้าวันใหม่
แสงเรืองรองของนภาอ่าอำไพ
จะรุกไล่มืดมนพ้นจากเงา

แต่บัดนี้สุริย์ศรีต้องหนีจาก
จำใจพรากเลือนกลับลับทิวเขา
ฝูงนกกาพาบินกลับถิ่นเนาว์
คืนสู่เหย้ารังนอนพักผ่อนกาย

แสงสุดท้ายหายจากฟากขอบฟ้า
กาลเวลาพาเปลี่ยนวนเวียนว่าย
มืดสว่างต่างหมุนหนุนมิกลาย
หากสลายคงนานผ่านกัปกัลป์

1p