บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => อ่านข้อกำหนด กฎระเบียบต่าง ๆ - สมาชิกใหม่ ทักทาย แนะนำตัวที่นี่ => ข้อความที่เริ่มโดย: เนิน จำราย ที่ 03, เมษายน, 2559, 11:58:33 AM



หัวข้อ: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 03, เมษายน, 2559, 11:58:33 AM
กลอนเจ็ด

เยี่ยมชมบ้านกลอนน้อย

เดินเลี้ยว ด้อมแล เหงื่อแผ่ซ่าน
ชื่นลม ชมลาน เพลินผ่านสวน
มิ่งดอก ไม้ดอม กลิ่นหอมทวน
อวบช่อ อิ่มชวน กระบวนร้อย

ร้อยคำ ร่ำคัด ชะงัดนัก
เรียงทอ เริงถัก ประจักษ์ถ้อย
รอนั่ง แรมนอน “บ้านกลอนน้อย”
รู้ค่า ร้างคอย ทุกบ่อยวัน

วันนี้ วอนนัด สวัสดี
เพื่อนน้อง พ้องนี่ ผองพี่ฉัน
รอเคียง เรียงความ ว่าตามนั้น
แหวกม่าน รำพัน ร้อยฉันทลักษณ์...

เนิน จำราย

 
:a013:     :fower01:     :a013:


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 03, เมษายน, 2559, 01:04:26 PM
(http://upic.me/i/lw/l_5811547_orig__68059.1422960247.356.300.png) (http://upic.me/show/58217853)


ปลื้มปริ่มปรีดิ์เปรมเกษมจิต
พบมิตรพาเยือน ณ เรือนหญิง
เกลอกลอนกล่าวเกริ่นเชิญพักพิง
ยิ้มแย้มอย่างยิ่งด้วยจริงใจ

เคยร้อยเคยเรียงสำเนียงพจน์
บางบทบางบ้านร่วมขานไข
วันเด่นวันดีศรีวิไล
ร่วมในเรือนหนึ่งซาบซึ้งซอน

ชวนชมชวนชื่นระรื่นเถิด
พร้อมเปิดเผยเป็นเด่นอักษร
สื่อคำเสริมค่าภาษากลอน
อย่ารอนอย่าร้างอย่าลับลา

ลิตเติลเกิร์ล


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 03, เมษายน, 2559, 01:17:14 PM


เชิญเถิด เชิญท่าน สำราญจิต
สมานติด ไมตรี ยินดีว่า
ร่วมคำ ล้ำคิด ชิดอุรา
เพลินพา พักพิง อย่ากริ่งใจ

แลกเปลี่ยน และเป็น อย่างเช่นมิตร
ความคิด ข้อควร ล้วนแจ่มใส
จากนี้ จนนาน ทุกวันไป
ยินดี ยิ่งได้ เดินร่วมทาง

............... ปลาย อักษร



หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 03, เมษายน, 2559, 09:41:01 PM

เชิญนั่งชมในที่ในบ้าน
ชื่นมิตรชิดมานสำราญอย่าง
คนใกล้เคียงกลอนอย่ารอนร้าง
จดวางจัดวาดลงวาดคำ

คำสารขานสื่อนั้นคือมิตร
ประจงปรนจิตให้ชุ่มฉ่ำ
โอบใจอุ่นเจือเอื้อใจจำ
พรายร่ำพร่ำเรียงมาเคียงร้อย

ร้อยใจร่วมจารบรรสานพจน์
โรยยินรินหยดทุกบทสร้อย
ผูกมิตรผูกมานประสานรอย
ประดอยประดิษฐ์ร่วมชิดชม

ชมช้อยช้าช้าศาลาพัก
คลายหนักคลายเหนื่อยเรื่อยเรื่อยฉม
น้ำใจแนบจิตนิจภิรมย์
เชิญบ่มเชิงบรรณ.. ให้ซ่านจินต์ ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 04, เมษายน, 2559, 01:28:35 PM
:AddEmoticons00935:      :smiley01:      :AddEmoticons00935:

สามคม...สมคิดลิขิตรับ
ปลาบนานปลื้มนับเกินทรัพย์สิน
ไมตรีมีตราบฟ้าลืมดิน
แบบหยางบวกหยิน...ฤๅรู้โรย

เนิน จำราย


 :AddEmoticons00935:      :smiley01:      :AddEmoticons00935:


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 05, เมษายน, 2559, 10:11:12 AM

เวียนต่อว่าตามนิยามยื่น
สาดพื้นส่องผิวด้วยหิวโหย
สานถ้อยส่งถึงคำนึงโดย
จิตว่าใจโวยปล่อยโปรยคำ

คำคมค้นคิดประดิษฐ์ไว้
เส้นโยงสายใยโยงคละคล่ำ
เก็บสื่อกอบส่งความทรงจำ
หวนนำให้นึกรู้สึกดี

        ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/ei/dbi3op5msp8.gif) (http://upic.me/show/40034870)


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 08, เมษายน, 2559, 06:09:18 PM
(http://4.bp.blogspot.com/-4l1cWqYcjbU/T9KkWnTaSuI/AAAAAAAAg34/Jmt8R-XSlok/s1600/ll17.gif)
๏ หอมจินต์ปิ่นคำนุ่มฉ่ำนั่น
เพลงกลั่นเพลินกรุ่นเสกละมุนศรี
ลำนำหอมกล่อมครามาลี
เชิญทิพย์พจีบรรเจิด..เฉิดพราย

๏ เติมกานท์ลานศิลป์บทเพลงสรวง
ช่อพวงชวนพิศเสกประดิษฐ์ส่าย
รื่นชื่นโปรยโชยพร่างย่างกราย
เนินจำรายหยดเรียง..เผดียงคม

๏ ร่วมต่อคลอรินสานจินต์สัก
วาดถักรอยไทยสุดพิไลสม
อักษรศาสตร์หยาดฟ้าคารม
ดั่งลมพรมเย็นเพลิน..เจริญครั้น

๏ ยินดีปรีดาพิศมาผอง
คำทองสุนทรเก็จฉะอ้อนกลั่น
ร่วมกันเคียงเพียงเสริมเติมบรรณ
บทเพลงสวรรค์แล้วหว่าน..ลานจินต์๚ะ๛
                               คอนพูธน®
(http://3.bp.blogspot.com/-hoN6EPoWFHI/T964AZSB0kI/AAAAAAAAilw/eWzkOC34fIs/s1600/24820po27p1.gif)


หัวข้อ: Re: ขออาศัย บ้านกลอนน้อย เป็นศาลาพักใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 20, พฤษภาคม, 2561, 11:48:48 PM
         

        คิดถึง

บทเพลงแบบบรรณวรรณกรรม
ร่ายรำสวมถ้อยเรียงร้อยศิลป์
หลายคราวหายไปอย่างไรริ้น
โบยบินเข้าป่าเวลาคล้อย

บางครั้งหลายคราวหาวแล้วงีบ
พลูจีบขาดหมากออกยากถ้อย
บางคราวคมคายน้ำลายย้อย
ลิ้นห้อยแล้วยังมือสั่งคำ

ผลักไสไม่เซ็นเข็ญให้เขียน
นิ้วเหี้ยนหัวกลมบอกคมขำ
อีกสมองกระแดะคอยแนะนำ
ปลุกปล้ำฝ่าฝืนคลื่นเป็นริ้ว

กล้าท้าพิสูจน์ขอพูดนะ
ยามละเลยเขียนออกเพี้ยนฉิว
คดบ้างโค้งบ้างอย่างปล่อยปลิว
ลอยลิ่วเลือนรางพบทางตัน

วันจำรำลึกสำนึกได้
ว่าไว้นานฉนำบอกคำมั่น
ชีพอยู่ไม่ตายวายชีวัน
เพียรกลั่นกาพย์กลอนไว้นอนดู

        เนิน จำราย