บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 03, มิถุนายน, 2559, 05:47:40 PM



หัวข้อ: เพื่อน
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 03, มิถุนายน, 2559, 05:47:40 PM
(http://upic.me/i/33/dhpqj.jpg) (http://upic.me/show/58598661)


จิตสดใสให้กันดุจฉันเพื่อน
ยากจะเลือนลบหายสลายสูญ
มิตรจิตมิตรใจใคร่เพิ่มพูน
อาจเกื้อกูลกันได้ยามภัยยล

หากระแวงแหนงหน่ายบั้นปลายจบ
หรือตลบตะแลงแสวงผล
หวังประโยชน์โลดแล่นตามแผนตน
ก็ไม่พ้นคำเยือนเพื่อนจอมลวง

หากมีใจใฝ่สนองดั่งผองมิตร
ด้วยดวงจิตจริงแท้เหลือบแลห่วง
เสมอต้นจนปลายไร้ผลพวง
ที่จะตวงตักไว้ใช้ยืนยาว

คงเป็นมิตรจิตใจใสสะอาด
ที่จะปราศสีดำนำใจขาว
บริสุทธิ์ผุดผ่องดั่งทองวาว
ไร้เรื่องราวแอบแกล้งแฝงทั้งปวง

จะรักเหมือนเพื่อนแท้แม้ชีวิต
ยอมให้ปลิดแทนไปมิได้หวง
เรื่องเลวร้ายกรายแทนจักแอ่นทรวง
พร้อมก้าวล่วงแบกหน้าฝ่ากลี

แต่ก็คงปลงใจว่าไร้แน่
เพื่อนจริงแท้หายากจากวิถี
หากที่พบคบไหวให้เหลือมี
ก็พอที่พอทนระคนไป

1p


หัวข้อ: Re: เพื่อน
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 04, มิถุนายน, 2559, 12:47:30 AM

หากหนทางชีวิตแห่งมิตรมิ่ง
อาจจะจริงดั่งว่าสุดคว้าไขว่
มิตรที่ดีมีน้อยจากเนื้อใน
แต่มิใช่จักสูญอาดูรเดียว

แม้เพียงหนึ่งพึงค่ามากกว่าร้อย
ที่มิปล่อยแรมร้างเส้นทางเปลี่ยว
ดีกว่าพันสรรเสริญเยินยอเกรียว
แต่เศษเสี้ยวจริงใจหาไม่มี

หากพบพานเมื่อใดให้รักษา
จงมั่นคว้าแนบไว้มิหน่ายหนี
เพราะมิตรจริงยิ่งค่ากว่ามณี
ใจจักพลีพร้อมมอบตอบกมล

แม้มีน้อยมิใช่จะไม่พบ
อาจประสบยามคว้างหนทางหม่น
ในความมืดมิดหมองต้องอับจน
อาจเป็นคนหนึ่งนั้นที่หันมา

อาจจะไร้คำถ้อยทยอยกล่าว
ให้มากเรื่องมากราวแต่ไร้ค่า
แต่ในภาคปฏิบัติชัดชีวา
เราจะมองเห็นค่า.. คำว่า จริง ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)



หัวข้อ: Re: เพื่อน
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 04, มิถุนายน, 2559, 12:11:45 PM


ความจริงใจใสสุดและผุดผ่อง
ตามครรลองมูลเหตุแจงเจตสิ่ง
ที่อยู่ในเบื้องลึกสำนึกติง
คนยากยิ่งจักคบเกินพบยิน

พฤติกรรมนำเหตุจากเลศมี
ไม่ประสีประสาว่าใจหิน
กโลบายหลายหลากมากจนชิน
เพียงถวิลประโยชน์สิ่งโปรดปราน

หรือสังคมบ่มเพาะจนเราะร้าย
กระเสือกกายเชิดหน้าสู้ฝ่าผ่าน
สิ่งแวดล้อมห้อมแหนมากแผนการ
เลยสืบสานบทเรียนเพียรกระทำ

สิ่งที่ดีมีเห็นเป็นแบบอย่าง
คงจะห่างยากเจอดั่งเพ้อร่ำ
จากที่พบสบเน้นเป็นประจำ
ไม่อยากนำคำกล่าวให้ร้าวราน

1p