|
หัวข้อ: แปะ แปะ กัดหลานข้าทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15, สิงหาคม, 2559, 09:00:52 PM รู้ชาติเช่นเห็นมาใช่ว่าแส่ แกเอ๋ยแกเลือกเกิดเปิดเปิงง่าย หลุดจากก้นพ้นช่องล่องลอยกาย ลงเรียงรายน้ำนิดชิดชุมนุม หรือที่ราบสภาพพื้นชื้นเฉอะแฉะ มักข้องแวะแน่นหนาพามั่วสุม ฝนกระเซ็นเย็นยิ่งซิ่งหลบมุม อบอุ่นรุ่มลัดเลาะเสาะเลือดคาว บินขึ้นบนวนเวียนกระเหี้ยนไต่ สาบกลิ่นไอกัดดูดตูดชี้หาว ขยับปัดแปะหน่อยถอยร่นราว อายุยาวนิ้วนับเพียงสัปดาห์ ร่างอ่อนเพลียเสียเลือดผิวเหือดแห้ง เลือดฝาดแดงเข้มขุ่นสูงคุณค่า เป็นไข่มัวตัวอ่อนยุงจรลา ปีกแกร่งกล้ากระหายตายไม่กลัว ธรรมชาติวาดวางไว้อย่างนั้น ระคนคันสิ่งดีมีสิ่งชั่ว ไม่เกลียดโกรธโฉดเฉาหลงเมามัว แต่รักตัวแตะต้องอิ่มท้องตน รู้ชาติเช่นเห็นมาใช่ว่าแส่ แกเอ๋ยแกผุดผลิปฏิสนธิ์ จากสัตตาชาตะรูปะคน ยังไม่พ้นก่อกรรมกระทำเวร รพีกาญจน์ |