บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 09, กันยายน, 2559, 01:51:39 PM



หัวข้อ: เบื้องบทจร ...(โคลงสี่สุภาพ)
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 09, กันยายน, 2559, 01:51:39 PM
(http://upic.me/i/s9/z5obu.jpg) (http://upic.me/show/59327171)


                                           .....เบื้องบทจร.....

                              มรรคาสง่าด้วย.......................มวลกลีบ
                        พรรณดอกตามประทีป...................สว่างแจ้ง
                        ปานประหนึ่งอวดชีพ.....................สวยสะ
                        ขอแค่จะหลีกแล้ง.........................กล่นน้ำสวยใส

                              มืดมนคนไม่เยื้อง....................เยือนกาย
                        หลีกดั่งภยันตราย.........................รอบข้าง
                        ชัดเจนเด่นมิวาย...........................ยังยาก
                        แม้บั่นบากมิร้าง.................... .......แกว่นกล้าเพียงเสนอ

                              เจียมจากยากยิ่งช้ำ..................อกตรม
                        เพียรข่มหทัยขม...........................กรุ่นเร้า
                        แลเมียงเลี่ยงมิชม.................... .....เพ็ญดุจ
                        หวังพิสุทธิ์หลีกเคล้า......................กริ่งกลุ้มหมองศรี

                              จรจำพรากหากแม้น..................การณ์ไกล
                        กัลป์กัปจะมิไป..............................จากห้วง
                        ฤทัยหม่นวนไส..............................เพียงออก
                        จะไม่หลอกจาบจ้วง................. ......จิตเจ้าหายหน

                              มธุรสหยดเยือกย้ำ................... รุมโสต
                        แหนห่วงดวงใจโปรด.......................เยิ่นซ้ำ
                       โอษฐ์จักเอ่ยเผยโกรธ.......................ลางบอก
                       ใจสุดชอกอกช้ำ..............................ยากกล้ำกลืนหาย

                              ยากเย็นบอกตอกย้ำ..................คำนึง
                       ห้วงแห่งความคิดถึง........................ท่วมท้น
                       เจียมฤทัยใฝ่สูงจึง...........................หมองหม่น
                       แลเลี่ยงหลีกหลบพ้น.......................จิตต้องสลายสูญ

                                                         1p