|
หัวข้อ: เหตุผลไม่แต่งกลอนรัก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19, กันยายน, 2559, 01:05:38 PM ลุกก็โอยนั่งโอยโอยโอ๊ยเจ็บ ปวดในเหน็บชายโครงกระโดงก้น ยอบลงนั่งหลังแอ่นโลดแล่นบน ตึงรอบต้นคอคล้ายจดท้ายทอย มือขยับจับราวสาวโหนลุก เอ็นกระตุกติดติดบิดบ่อยบ่อย บ่าไหล่ลามกล้ามเป่งเกรงซ้ำรอย ตะคริวคอยคลุกเคล้าเข้าโจมตี แสนสุดฝืนยืนยั้งตั้งหลักมั่น แข้งขาสั่นหวั่นไหวใจเต้นถี่ ทุกก้าวย่างทางลื่นคันคลื่นมี ระวังดีหลุมดินหินทรายเรียง มัวก้มเงยเลยจอดถอดแว่นเช็ด น้ำตาเล็ดต้องแดดร้อนแผดเปรี้ยง เห็นรถแห่แตรดังบังหูเอียง ได้ยินเสียงเพี้ยนคำคนขำฮา เฉาวันเฉาอาซิดย์พูดติดอ่าง กรรไกรค้างกรามคลอนถอนฟันหน้า สองแก้มดูกจมูกหดหมดราคา โรยชราเลอะเลือนตามเตือนตน หยิบปากกากดถือยกมือจ้อง คิดหาคำคล้องจองลองหลายหน กลับกร่อยหวานพานชืดซึ้งมืดมน คือเหตุผลไม่อยากแต่งฝากรัก :a014: รพีกาญจน์ |