บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24, กุมภาพันธ์, 2556, 09:49:30 PM



หัวข้อ: ๐ ระฆังร้อง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24, กุมภาพันธ์, 2556, 09:49:30 PM

เช้าระฆัง กังวาน สะท้านป่า
ไก่นกกา ขานขัน กระชั้นเสียง
วับแวมผุด จุดไต้ ไฟรายเรียง
ระคนเขียง ครกสาก มีดถากซอย

แผ่นหมอกบาง พร่างพรม ลมฟายฟุ้ง
ควันคละคลุ้ง เลื่อนลาม คามเป็นฝอย
ระเรื่อรอง ผ่องฟ้า อาทิตย์ลอย
พระลงดอย อุ้มบาตร ค่อยคลาดคลา

แบกคันไถ ไล่ควาย สะพายย่าม
ลัดเลาะตาม ฝั่งธาร ผ่านเพิงผา
สู่ราบลุ่ม นุ่มเอียง พักเถียงนา
กินข้าวปลา มื้องาย สายเริ่มงาน

อยู่กับดิน กลิ่นโคลน กระโจนหนอง
ทอดแหข้อง ลอบไซ จักไผ่สาน
สาหร่ายเขียว เจียวผำ ยำแคบาน
ปอกอ้อยตาล หวานกลืน ชุ่มชื่นคอ

พอล่วงแลง แสงอ่อน จำจรจาก
สุมฟืนฟาก ซากหญ้า ฟางคาก่อ
รมยุงเหลือบ ริ้นไร ไต่ตอมตอ
ไม้ขีดจ่อ ปากเป่า เร่าลุกโลม

ค่ำระฆัง กังวาน สะท้านป่า
เสียงพระพร่ำ ธัมมา ช้าเร็วโหม
เพ็ญสิบห้า มาฆฤกษ์ เบิกโพยม
คอยประโคม คนไกล ยังไม่คืน

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ๐ ระฆังร้อง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2556, 12:58:12 PM
 
:AddEmoticons00948:

เช้าตีห้า ฟ้าสาง สว่างแล้ว
ยินเสียงแว่ว ระฆัง ยังไม่ตื่น
คนมาปลุก ลุกมิได้ ไม่อยากยืน
ก็เมื่อคืน นอนมิหลับ กระสับจัง

ขอโทษที เถอะนะ วันพระนี้
ด้วยฤดี มิผ่อง จะร้องสั่ง
มีปัญหา มากมาย ในภวังค์
จะนอนนั่ง กังวล หม่นอุรา

กลืนข้าวปลา อาหาร ก็พานกร่อย
เหมือนไม่ย่อย บ่อยครั้ง นั่งผวา
คนรักเอย เคยใกล้ ก็ไกลตา
นอนดีกว่า ผ้าปิดหู อยู่ในเรือน

 
:AddEmoticons00948:

ต้นหญ้า


หัวข้อ: Re: ๐ ระฆังร้อง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20, มีนาคม, 2556, 01:19:06 PM


มะลิเร่ง เบ่งบาน ก้านชูช่อ
ดอกซอมพอ เร็วรีบ ผลิกลีบเหลือง
เก็ตถวา อ้าอร่าม งามประเทือง
ช้างแดงเอื้อง หันหน้า ท้าเมียงมอง

เถาตำลึง ถึงไม้ ไต่เกาะกอด
ผักบุ้งทอด เครือโครง ลงกลางหนอง
พริกออกผล ก้นชี้ ฟ้าสีทอง
ลอยฟูฟ่อง ไร้หลบ ตบชวา

ไผ่แตกกอ หน่อแยง แทงจากเหง้า
ความเย็นเข้า ปกคลุม ซุ้มภูผา
ที่เคยเงียบ สงัด สัตว์นานา
ส่งเสียงจ้า พรมเพลง บรรเลงไพร

ฝนมาเยือน เหมือนอวย ช่วยชีวิต
ชโลมจิต ดินดอย สัตว์น้อยใหญ่
รวมพืชผล คนชั่ว ดีทั่วไป
สุขสดใส เริงรื่น อกชื่นบาน

หลายวันนี้.....
ทุกทุกที่ ไอแดด แผดเผาผลาญ
ดินระแหง น้ำขอด ตลอดธาร
ไร้อาหาร หมากเมี่ยง เลี้ยงดูคน

ห่อข้าวเหนียว พริกแดง แจงใส่ย่าม
จะออกตาม หาตัว ทั่วเวหน
วอนอันเต เทวา ฟ้าเบื้องบน
ช่วยนำฝน เดือนหก ตกเสียที

 :a013:

รพีกาญจน์