บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: โดเรม่อน ที่ 19, พฤศจิกายน, 2559, 05:41:15 PM



หัวข้อ: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: โดเรม่อน ที่ 19, พฤศจิกายน, 2559, 05:41:15 PM
(https://i.ibb.co/rf9K3R7/selfconfidence.png) (https://imgbb.com/)

@-- มโนมืดมิด --@

มีก้อนกรวดในมือยึดถือไว้
เฝ้าหลงใหลรูปทรงทะนงอยู่
ว่าเลอค่างดงามยามพิศดู
มิรับรู้โลกนี้มีเพชรพลอย

จึงอวดโอ่กับใครเขาไปทั่ว
สำแดงตัวอวดหินจนชินบ่อย
อวดเป็นผู้ครอบครองของเลิศลอย
ตีค่าสูงสุดสอยสุดจิตใจ

เม็ดข้าวขาวค่าด้อยเพียงน้อยนิด
จะสู้กรวดสีวิจิตรนั้นไม่ได้
และฉันมีเมตตากว่าใครใคร
เพราะแบ่งให้ทุกคนได้ยลชม

สู้เดินทางอวดใครเขาไปทั่ว
คนเขามองยิ้มหัวสิ่งสะสม
คิดว่าคนทั่วไปให้นิยม
จึงยิ่งจมดิ่งลึกความนึกคิด

จึงยิ่งเก็บกอบไว้ให้มากโข
มิมองโลกใหญ่โตอันวิจิตร
มองแต่ตนของตนอันหม่นมิด
ชั่วชีวิตได้แต่กรวดอวดผู้คน

ม่อนจัง



หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: มยุเรศ เมรี ที่ 22, พฤศจิกายน, 2559, 10:23:17 AM

คิดไม่ได้มองไม่ออกของหลอกซ่อน
พรางอักษรซึ้งแท้หวังแค่ผล
คิดไม่เป็นเห็นอะไรที่ใจตน-
ชื่นชอบขนเข้าในหัวใจพอง

ไร้สำนึกเหตุผลค้นเหตุหา
ถูกผิดคว้าครอบคลุมสุมสมอง
ถือทิฐิของตนสิ้นตรึกตรอง
หลงครอบครองของไร้ค่า นึกว่าดี

แม้ว่าวัยพ้นกาลมานานแล้ว
ก็ไม่แคล้วคิดได้ในวิถี
ยังหลงผิดในสิ่งที่ตนมี
คนแบบนี้มีทั่วทุกหัวเมือง

มยุเรศ เมรี
๒๒ /๑๑ /๕๙


หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: หนูหนุงหนิง ที่ 22, พฤศจิกายน, 2559, 01:12:52 PM

ลำบากใจหากเข็นมาเป็นผอง
เป็นพี่น้องร่วมใจไม่ได้เรื่อง
ทุกเวลานาทีที่สิ้นเปลือง
ไม่ประเทืองชีวิตติดจำจอง

นั่งเก็บกรวดใส่กรอบของชอบเขา
หลงมัวเมาอยู่เดียวไม่เกี่ยวข้อง
เหมือนกบอยู่ในกะลาฟ้าไม่มอง
คุณค่าของความเป็นคนปี้ปนไป

 :d24:
หนูหนุงหนิง


หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: Orion264(มือขวา) ที่ 22, พฤศจิกายน, 2559, 01:32:32 PM
(https://i.ibb.co/rf9K3R7/selfconfidence.png) (https://imgbb.com/)

@-- มโนมืดมิด --@

มีก้อนกรวดในมือยึดถือไว้
เฝ้าหลงใหลรูปทรงทะนงอยู่
ว่าเลอค่างดงามยามพิศดู
มิรับรู้โลกนี้มีเพชรพลอย

จึงอวดโอ่กับใครเขาไปทั่ว
สำแดงตัวอวดหินจนชินบ่อย
อวดเป็นผู้ครอบครองของเลิศลอย
ตีค่าสูงสุดสอยสุดจิตใจ

เม็ดข้าวขาวค่าด้อยเพียงน้อยนิด
จะสู้กรวดสีวิจิตรนั้นไม่ได้
และฉันมีเมตตากว่าใครใคร
เพราะแบ่งให้ทุกคนได้ยลชม

สู้เดินทางอวดใครเขาไปทั่ว
คนเขามองยิ้มหัวสิ่งสะสม
คิดว่าคนทั่วไปให้นิยม
จึงยิ่งจมดิ่งลึกความนึกคิด

จึงยิ่งเก็บกอบไว้ให้มากโข
มิมองโลกใหญ่โตอันวิจิตร
มองแต่ตนของตนอันหม่นมิด
ชั่วชีวิตได้แต่กรวดอวดผู้คน

ม่อนจัง





กลอนนี้โคตรตรงกับชีวิตผมมากที่สุด ตรงแบบ 100% เต็ม
เพราะปกติแล้วจะเป็นคนที่มีนิสัยชอบมองหากรวดหินที่มีลักษณะพิเศษๆ กลมเกลี้ยง หรือกลมยาวรี ผิวเป็นมัน
หรือกรวดหินที่มีลักษณะแปลกๆต่างจากหินทั่วไป แต่เกิดจากธรรมชาติที่ไม่ใช่การเจียรนัยปรุงแต่ง แล้วก็เก็บสะสมไว้
ยามว่างก็นำออกมาดู มาลูบมาคลำ บางทีก็ส่องด้วยแว่นขยาย  เพราะมีความเชื่อว่า กรวดหินเหล่านี้ อาจจะมีพลังพิเศษแฝงเร้น
ที่พกพาติดตัวแล้วจะทำให้โชคดี ชีวิตมีความเจริญขึ้น(แต่เป็นสิ่งด้อยค่า ไม่มีราคาในสายตาคนอื่นๆ ตีราคาเป็นเงินทองไม่ได้)
อัญมณีที่สามารถสัมผัสและครอบครองได้ ก็คือนิล ซึ่งถือว่าเป็นอัญญมณีที่ราคาต่ำที่สุดในบรรดาอัญมณีทั้งหลาย
ส่วนพวกเพชรพลอย ทอง  ไม่มีโอกาสได้แตะ
แต่ถ้ามีโอกาสจะครอบครองพวกเพชรพลอยเม็ดใหญ่ๆที่ราคาแพงๆแล้ว
สิ่งที่ผมสงสัยและอยากทำมากที่สุดก็คือ นำเอาเพชรพลอยเหล่านั้นมาถือไว้ในกำมือ
แล้วหลับตาเพ่งสมาธิ ส่งกระแสจิตเข้าไปในเพชรพลอยเหล่านั้น ดูว่าจะเป็นแก้วสารพัดนึกได้ไหม
ถ้าเป็นไม่ได้ มันก็มีค่าเป็นแต่เพียงวัตถุเครื่องประดับเพื่อความสวยงามเท่านั้น  ซึ่งก็คงต้องขายเพื่อเอาเงินไปใช้อย่างอื่น
เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บไว้

อัญมณีประเภทนิล(นิลเสี้ยนจากเมืองกาญจน์ ระวังอย่าสับสนกับหินที่มีสีดำประเภทสะเก็ดดาว)
นิล เป็นอัญมณีศักดิ์สิทธิ์ ที่มีพลังอยู่ในตัวเองพอๆกับพระเครื่องโดยไม่ต้องปลุกใดๆ สามารถนำมาพกติดตัวเพื่อบูชาได้ทันที
อานุภาพคือ เสริมดวง เสริมโชคลาภที่เกิดจากอาชีพสุจริต  ป้องกันอันตราย และป้องกันสิ่งลี้ลับต่างๆ
ส่วนอัญมณีอื่นๆ ไม่ทราบ เพราะไม่เคยมี ไม่เคยครอบครอง

อีกอันหนึ่งก็คือ หัวประการังสีแดง  ใช้เป็นเครื่องลาง ระงับความวิตกหวาดกลัวได้

ก็..นะ...เป็นคนที่ชอบสะสมของอย่างนี้ ซึ่งมันไม่มีราคาค่างวดอะไร  เพราะเราไม่มีเงินทองพอจะไปสะสมเพชรพลอยต่างๆที่มันมีราคาแพงได้
ก็ต้องสะสมกรวดหินไปอย่างนี้แหละ  ตายไป ลูกหลานไปขายเอาเงินไม่ได้  น่าสังเวชชีวิตตัวเอง  :a020:

แต่ที่เขียนมาทั้งหมดนี้  ไม่ได้จะต่อว่าตำหนิเจ้าของกลอนบทนี้หรอกนะ  เพียงแค่จะบอกให้ทราบว่า เขียนได้ตรงดี
และมันมีคนแบบนี้อยู่จริงๆ ที่สะสมชื่นชม พวกก้อนหิน กรวดทรายต่างๆว่าเป็นของล้ำค่า  ดีไม่ดีถ้ามีคนขอซื้อจะไม่ขายอีกด้วย 5555



Orion264


 :020:





หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 26, พฤศจิกายน, 2559, 07:10:21 AM

อันมโนมืดมิดจิตมนุษย์
เมื่อยากหยุดนานอาจพลาดหมองไหม้
ฤทธิ์มโนอย่างเล่ากล่าวความนัย
ก็เหมือนไฟล้อมตนให้หม่นจินต์

มาล้อมปิดโลกหล้าคณานับ
ปิดตารับรู้รอบทุกขอบสิ้น
ปิดทั้งหูทั้งใจมิได้ยิน
จนใจวิ่นแหว่งปรุรอผุพัง

............... ปลาย อักษร


หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 26, พฤศจิกายน, 2559, 06:53:50 PM

สร้างมโนแค่นึกไร้ศึกษา
ไม่ค้นคว้ารอบข้างสร้างความขลัง
สำคัญตนโก้หรูชูพลัง
แล้วมานั่งนึกชมรื่นรมย์ใจ

"ข้าคือสิงห์หยิ่งผยองลำพองขน
ข้ามิสนวิชาอาจารย์ไหน
อย่ามาสอนอย่ามาสั่งแม้นอย่างใด
ข้าเป็นใครขอรู้กูคนดัง"

ถือก้อนกรวดอวดคนทุกหนแห่ง
เดินแขนแกว่งกร่างขาด้วยว่าหวัง
ว่าของดีมีค่ากว่าเวียงวัง
"โรคเรื้อรังเช่นนี้ไม่มียา"

กอหญ้า กอยุ่ง


หัวข้อ: Re: @-- มโนมืดมิด --@
เริ่มหัวข้อโดย: โดเรม่อน ที่ 27, พฤศจิกายน, 2559, 03:32:08 PM

ที่โรง'บาลทั่วไปคงไม่รับ
อาการนับว่าหนักสุดรักษา
หมอส่ายหัวทุกคนบ่นออกมา
สิ้นคุณค่าความคิดดุจพิษครอง

คงต้องปล่อยไปตามกรรมยถา
แล้วแต่ว่าวิถีที่มืดหมอง
หากบุญมีคงใจได้กลับตรอง
พินิจถ่องถ้วนได้ในสักวัน

ม่อนจัง

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ขอบคุณคุณ Orion264(มือขวา)  ครับ สำหรับเรื่องเล่าและความเห็น ม่อนถือเป็นคำชมก็แล้วกัน
แต่ว่ากลอนที่ม่อนเขียน ไม่ตรงเรื่องกับของคุณ Orion264(มือขวา) อย่างที่เล่าหรอกครับ
ของคุณ Orion264(มือขวา) ที่เล่ามาคือหินที่มีลักษณะทางกายภาพทางธรนีวิทยาต่าง ๆ แต่ละประเภท
แต่กลอนม่อนสื่อความหมายทางสัญลักษณ์เชิงนัยยะน่ะครับ มิได้หมายถึงกรวดหินจริง ๆ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณ Orion264(มือขวา) ครับ ขอบคุณสำหรับความรู้ที่นำมาแบ่งปันด้วย