บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: พชรบงกช ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2556, 08:19:28 PM



หัวข้อ: ๐เป็นอย่างนี้ทุกที๐
เริ่มหัวข้อโดย: พชรบงกช ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2556, 08:19:28 PM
(http://www.desicomments.com/dc1/05/109672/109672.gif)

(http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1235999806.gif)

พยายามปลอบใจมิให้ท้อ
พยายามสร้างก่อแรงประสาน
พยายามหยุดนิ่งสิ่งระราน
พยายามตายด้านม่านอารมณ์

จะกี่ครั้งยังท้อไม่ต่อสู้
จะกี่ครั้งไม่รู้ที่ท้อถม
จะกี่ครั้งท้อถือใส่มืออม
จะกี่ครั้งท้อบ่มจนขมกลืน

หมดเรี่ยวแรงจะเดินดำเนินต่อ
หมดเรี่ยงแรงสานทอก่อฝันผืน
หมดเรี่ยวแรงดั่งไฟที่ไร้ฟืน
หมดเรี่ยวแรงลุกตื่นขยับกาย

ทำไม่ได้สักคราไม่ว้าวุ่น
ทำไม่ได้ไม่ขุ่นดั่งที่หมาย
ทำไม่ได้ละเลยเฉยดูดาย
ทำไม่ได้มองคล้ายแค่รู้พอ

ต้องรู้สึกเจ็บช้ำระกำจิต
ต้องรู้สึกน้อยนิดเก็บคิดต่อ
ต้องรู้สึกวุ่นวายคล้ายเฝ้ารอ
ต้องรู้สึกแงงอตัดพ้อใคร

เป็นอย่างนี้ทุกทีที่ป่วยเจ็บ
มิอาจเก็บอารมณ์ข่มหวั่นไหว
ความท้อแท้แผ่เกี่ยวเรี่ยวแรงไร้
มีแต่ความน้อยใจให้ตัวเอง


(http://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/zzzsad.gif)
(http://up-pic.net/i/24W.gif)
(http://upic.me/i/27/pfdqzgi6r3i.gif)



หัวข้อ: Re: ๐เป็นอย่างนี้ทุกที๐
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2556, 01:29:49 AM

(http://upic.me/i/5x/014_15_roses_3000_baht.jpg) (http://upic.me/show/6208295)

กำลังใจ ส่งให้แนบใกล้ชิด
กำลังจิต  มิตรผจงให้ตรงเผง
อย่าท้อแท้แพ้หวัง  เหมือนวังเวง
อย่ากลัวเกรงโรคเยือน  เหมือนวังวน

นั่งน้อยใจ  ใยกันดูหวั่นไหว
นั่งน้อยจิต  ฤทธิ์ไข้ให้สับสน
อีสุกใสใครเลย  ย่อมเคยยล
เป็นทุกคนทนยอม  ย่อมเคยยิน

น้องเคยเป็น  เห็นรอยค่อยจางหาย
น้องเคยป่วย  ด้วยหน่ายให้ถวิล
ทรมานยิ่งเหลือ เบื่อชีวิน
น้ำตารินทุกเมื่อ เบื่อชีวา

หายป่วยไวไวนะคะ
:AddEmoticons00916:
รินดาวดี
(http://upic.me/i/rw/i163013966_10811_3.gif) (http://upic.me/show/890283)