บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => คำประพันธ์เนื่องในโอกาสพิเศษต่าง ๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: พรานไพร ที่ 13, ธันวาคม, 2559, 10:09:12 PM



หัวข้อ: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"(สำนวนที่ ๗)
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 13, ธันวาคม, 2559, 10:09:12 PM
(http://www.uppic.org/image-63AD_58500D78.jpg)

 "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(กลอนชนะเลิศ)


................

๐”ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า”
เป็นวันเศร้าชาวไทยครั้งใหญ่หลวง
เมื่อกษัตริย์มิ่งขวัญคนทั้งปวง
ทรงลับล่วงอำลาสู่ฟ้าไกล

สวรรคตปลดบ่วงปวงเทวษ
สู่วิเศษเมืองแมนแดนไสว
ทวยราษฎร์ทั้งแผ่นดินแทบสิ้นใจ
ทั่วถิ่นไทยครอบงำด้วยน้ำตา

มิต่างลูกเสียพ่อบังเกิดเกล้า
จึงโศกเศร้าเฝ้าเพ้อละเมอหา
เกินจะเอ่ยเผยพจน์รจนา
เป็นภาษาอาดูรอันคุ้นเคย

เจ็ดสิบปีผุดผ่องที่ครองราชย์
ทรงประกาศสัจจะสง่าเผย
“ครองแผ่นดินโดยธรรม”ทรงย้ำเปรย
นิจจาเอ๋ยต่อไปมิได้ยิน

ธรรมดากษัตริย์ขัตติยะ
มีมานะสูงส่งคงถวิล
แต่กษัตริย์สยามนามภูมินทร์
ดำเนินดินทรงงานปานสามัญ

แม้นเสด็จสู่สรวงล่วงลับแล้ว
ประทีปแก้วยังส่องครองมิ่งขวัญ
ด้วยพระคุณโชติช่วงล่วงอนันต์
ไม่มีวันดับแสงแรงภักดี ๚๛

..พรานไพร..

 :057:

ปล.สำนวนนี้ส่งประกวดชนะเลิศที่เว็บไซต์"อารมณ์กลอน" เมื่อเดือนพ.ย.ที่ผ่านมา
จากผู้ส่งทั้งหมด 29 สำนวน (เฉพาะพรานไพร ส่ง 7 สำนวน..ติดรางวัล 1-2-3 ทั้งหมด)
จะทยอยลงให้ครบ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนและน้อมรำลึกถึงในหลวงครับ...




หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 14, ธันวาคม, 2559, 11:07:49 AM


(http://upic.me/i/aw/15391044_1077973742311411_1454944582857137998_n.jpg)



ตามเอาโบว์ กับปากกามามอบให้จ้ะ

 :d09:.....ไปละ.... :d04:


หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 14, ธันวาคม, 2559, 11:37:19 AM

โห..แม่บ้านน่ารักอะไรเยี่ยงนี้ น่าขึ้นเงินเดือนให้จริงๆ

ขอบใจไม่น้อยๆ(มากๆ).....พรานไพร

 :AddEmoticons00935:



หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15, ธันวาคม, 2559, 11:51:42 AM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(กลอนรองชนะเลิศอันดับ ๑)

...............

๐”ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า”
พ่อหลวงเราอำลาสู่ฟ้าใส
เหลือพระคุณเหนือเกล้าฯต่อชาวไทย
จารึกไว้ในวันอันกล้ำกลืน

ยามฝืดเคืองเศรษฐกิจชีวิตแย่
หาทางแก้ลำบากยากจะฝืน
ก่อวิกฤติสังคมแทบล้มครืน
พระองค์ยื่นหัตถ์เอื้อเพื่อแบ่งปัน

”เศรษฐกิจพอเพียง”เลี้ยงชีพได้
ประทานให้ราษฎรช่วยผ่อนผัน
เมฆหมอกมืดยืดย่างบนทางตัน
ก็ฉับพลันสว่างเห็นทางเดิน

ทุกถิ่นหนคนไทยจึงได้รัก
น้อมใจภักดิ์ภูมินทร์ยินสรรเสริญ
ราโชวาทแบบอย่างทางจำเริญ
ยามเผชิญปัญหาปัญญาตรอง

เช่นรู้รักสามัคคีเป็นที่ตั้ง
อย่าหันหลังแปลกแยกแตกเป็นสอง
เสริมคนดีมีธรรมนำครรลอง
มาปกครองบ้านเมืองจึงเฟื่องฟู

พร้อมหลายพันโครงการทรงสานต่อ
เพื่อสุขก่อถิ่นไทยไม่อดสู
และยึดธรรมนำทางเป็นอย่างครู
จึงทรงอยู่กลางใจไทยนิรันดร์ ๚๛

..พรานไพร..

 :a013:


หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 16, ธันวาคม, 2559, 05:46:28 PM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(กลอนรองชนะเลิศอันดับ ๒)

...................

๐ “ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า”
สิ่งที่เฝ้ากลัวไว้ได้มาถึง
วันที่ไม่อยากเจอเผลอรำพึง
แม้เสี้ยวหนึ่งเศษฝันที่บันดาล

โทรทัศน์ประกาศชาติไทยเศร้า
ในหลวงเราสิ้นแล้วแว่วสื่อสาร
เหมือนชาเหน็บเจ็บจุกเข้ารุกราน
ในดวงมานรำพัน..ฝันหรือจริง

เมื่อเห็นข่าวร้าวรานสะท้านอก
ไร้แรงยกแขนขาหลับตานิ่ง
แทบสลบซบตักพนักพิง
เหมือนทุกสิ่งแตกดับลงฉับพลัน

ในสมองวุ่นวนสับสนหนัก
ดังศรปักกระหม่อมพร้อมอาสัญ
อานุภาพภักดีศรีราชัน
เมื่อจาบัลย์มาถึงจึงเข้าใจ

ชั่วชีวิตเกิดมาบนหล้าโลก
มิเคยโศกเพียงนี้..นี่ไฉน
สิ้นสามารถอาจองปลงหทัย
กลั้นน้ำตาเอาไว้ในเคยชิน

“ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า”
วันแสนเศร้าชาวไทยใคร่ถวิล
น้อมรำลึกพระคุณอุ่นดวงจินต์
รักษ์แผ่นดินพ่อไว้ให้ตราบนาน ๚๛

..พรานไพร..

 :a013:


หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 18, ธันวาคม, 2559, 04:13:37 PM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(สำนวนที่ ๔)

”ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า”
คนไทยเศร้าทั้งชาติอนาถหนอ
เมื่อกษัตริย์องเลิศประเสริฐทอ
ผู้เปรียบพ่อแผ่นดินสิ้นพระทัย

สวรรคตสู่แคว้นดินแดนสรวง
ทิ้งเหล่าปวงพสกอกหวั่นไหว
ขาดพ่อหลวงปวงราษฎร์เหมือนขาดใจ
ด้วยอาลัยมิ่งขวัญอันเทิดทูน

มหาราชทรงธรรมอำลาแล้ว
ดั่งดวงแก้วแวววับมาดับสูญ
ยากสรรหาคำเปรียบเทียบอาดูร
ที่พอกพูนหัวใจไทยทุกดวง

แม้นทวยราษฎร์ทุกเหล่าเฝ้าประสงค์
รักพระองค์ยิ่งกว่าแก้วตาหวง
มิเทียบน้ำพระทัยจากในทรวง
ทรงรักปวงประชาด้วยอารี

”ครองแผ่นดินโดยธรรม”พระดำรัส
ประจักษ์ชัดให้เห็นเป็นสักขี
ต่างชาติยังสาธุสดุดี
เจ็ดสิบปีลือไกลในพระนาม

ขอคุณแห่งพระพุทธวิสุทธิ์ล้ำ
พร้อมพระธรรมพระสงฆ์ครบองค์สาม
พิทักษ์ราชันข้าฯบนฟ้างาม
มิลืมความของพ่อ..ให้พอเพียง ๚๛

..พรานไพร..

 :a013:



หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"(๕)
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 21, ธันวาคม, 2559, 12:20:58 PM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(สำนวนที่ ๕)

๐"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
ถิ่นไทยเศร้าอาลัยในพ่อหลวง
สวรรคตจากโลกโศกทั้งปวง
สู่แดนสรวงโสภณบนอัมพร

"ภูมิพล"ล้นเกล้าฯเจ้าชีวิต
สมลิขิตพระนามตามอักษร
คือ"พลังแผ่นดิน"ถิ่นบวร
แม้จากจรคล้ายสิ้นดินสะเทือน

ด้วยพลังภักดีศรีกษัตริย์
ประจักษ์ชัดยิ่งใหญ่หาใดเหมือน
เปรียบแผ่นดินลือลั่นมิฟั่นเฟือน
เฉกจะเตือนบอกรู้ภูวไนย

ห้าธันวาฯรอบปีมีครั้งหนึ่ง
เคยซาบซึ้งวันเฉลิมฯเติมสุขใส
"ทรงพระเจริญ"แด่องค์พระทรงชัย
บัดนี้ไร้ไหนเล่าเงาพระองค์

มองเวียงวังรอบด้านปานใจขาด
"ศิริราช"เคยเฝ้าเนาประสงค์
ก็มิพบพระพักตร์ประจักษ์จง
ยากปลดปลงอาลัยในราชา

แม้นพระวรกายจะหายลับ
ขอคำนับรอยบาทปรารถนา
น้อมบังคมก้มกราบตราบชีวา
ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติเทอญ ๚๛

..พรานไพร..

 :a013:


หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 23, ธันวาคม, 2559, 09:26:33 PM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(สำนวนที่ ๖)

๐ ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ความทึมเทาเข้าซุกทุกแห่งหน
ทั่วแผ่นดินตราบฟ้านภาบน
ครอบกมลคนไทยให้มืดมัว

ใช่เกินจริงสิ่งนี้ที่กล่าวอ้าง
ทุกทิศทางเงียบเหงาเนาสลัว
เฉกราหูอมไทยให้ต้องกลัว
มองรอบตัวมัวหม่นคนโศกา

กษัตริย์เหนือกษัตริย์นิวัติแล้ว
กลับเมืองแก้วสวรรค์วันนี้หนา
จากมนุษย์ผ่องเพ็ญเป็นเทวา
ท่ามน้ำตาราษฎรค่อนแผ่นดิน

เหลือแต่องค์บรรทม..บรมโกศ
ไม่อยากโทษลิขิตฟ้าว่าติฉิน
แม้รู้กฎไตรลักษณ์ประจักษ์จินต์
แต่ยากผินอาลัยหทัยปลง

ตลอดช่วงพระชนม์ทนบากบั่น
ทุกทุกวันคืองานท่านประสงค์
เพื่อพสกทั้งปวงมิห่วงองค์
ด้วยมั่นคงยิ่งนักหลักภูมี

พ่อเหนื่อยล้ามานานสังขารทรุด
ถึงคราวหยุดพักผ่อนนอนสุขี
จะขอเอาจินต์วางต่างภักดี
ตราบชีวีเอาอย่างทางดำเนิน ๚๛

..พรานไพร..

 :a013:


หัวข้อ: Re: "ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"(สำนวนที่ ๖)
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 27, ธันวาคม, 2559, 01:12:18 PM

"ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า"
(สำนวนที่ ๗)

๐ ลุสิบสามตุลาฯปีห้าเก้า
ตำนานเล่ากล่าวขานจะเวียนถึง
ตราบลูกหลานสืบไปได้รำพึง
เป็นหน้าหนึ่งประวัติศาสตร์ของชาติไทย

ว่าพระเจ้าแผ่นดินถิ่นสยาม
องค์ลือนามราชาลาตักษัย
ปวงราษฎร์หลั่งน้ำตาด้วยอาลัย
ความสูญเสียครั้งใหญ่ไร้ประมาณ

มีหลากหลายประเทศต่างเขตขัณฑ์
ร่วมจาบัลย์นอบน้อมพร้อมส่งสาส์น
เป็นข่าวดังทั่วโลกวิโยคนาน
หลายถิ่นฐานยกย่องซ้องภูมินทร์

เพียงสังขารพระองค์ที่ทรงจาก
พระทัยหากยังอยู่คู่ไทยถิ่น
ผ่านเสโททุกครั้งทรงหลั่งริน
และพื้นดินรอยพระบาทยังยาตรา

เมื่อจงรักภักดีเป็นศรีมั่น
ด้านหนึ่งนั้นควรตรึกและศึกษา
น้อมคำสอนแบบอย่างทางปัญญา
เพื่อนำพาชีวิตลิขิตตน

แม้ลาลับดับแล้วแก้วบพิตร
ยังสถิตกลางใจไทยทุกหน
ดังฉัตรทองป้องภัยในเบื้องบน
ปกเกล้าลูกทุกคนบนผืนไทย ๚๛

..พรานไพร..

 :a013: