|
หัวข้อ: เกิดมาแล้ว..อย่ามัวรอให้เสียเวลาเลย... เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 04, เมษายน, 2560, 08:07:35 PM (http://upic.me/i/ci/poem3.gif) (http://upic.me/show/60598694) ลุ่มหลงใหล...ในวัฏสังสาร งาบงุ่นง่าน...เสพย์อสุภอุปโลกน์ตั้ง กินกามเกียรติ...กอดไว้ไม่นึกชัง โง่เง่างั่ง...ฝังไว้ใต้อัตตา เพียงผ่านพุทธ...เพราะแค่ตามแม่พ่อ ทุกข์ทนท้อ...รอวันหนีปัญหา เฝ้าฝันเฟื่อง...เรื่องธรรมนำปัญญา รั้งรอรวย...โลกหน้าข้าถึงธรรม ปลดปล่อยปละ...ละเลยเฉยชาตินี้ บุญบาปบัง...หมดดีที่บ่นพร่ำ โทษทันที...ท่องไว้ขอใช้กรรม ยิ่งเย้ยย้ำ...ยากพ้นจนนิพพาน ก่อเกิดกาย...ได้พบองค์พุทธะ ยากยิ่งยาม...เมื่อละสิ้นสังขาร รีบเรียนรู้...เรื่องธรรมให้ชำนาญ เพื่อผันผ่าน...พ้นภพจบวงจร เตรียมตั้งสติ...จับลมสมควรเถิด ล้ำเลอเลิศ...สตินำตามคำสอน เพ่งพิศเพียง...เข้าออกตลอดตอน อย่าแย้งย้อน...เผลอไผลใจกระเจิง จิตใจจ่อ...จนนำชำนาญแน่ เปลี่ยนปรวนแปร...ปรากฎบทใจเหลิง หากหันหา...บารมีที่ลองเชิง ตัดตอนเตลิด...เปิดเปิงพาป่วยการ ทุกทางที่...ก้าวไปต้องใจมั่น ยืนหยัดยัน...อยากพ้นวนสังสาร ไม่มัวมอง...ย้อนย้ำย่ำวันวาน ข้ามขอบเขต...เบิกบานดุจดั่งบัว ฯ -๐-๐-๐- ขอขอบคุณเจ้าของภาพจากการค้นหาทางอินเตอร์เน็ต |