พิมพ์หน้านี้ - ทนอีกนิด...จวนถึงแล้ว...

คงยืนเงียบเสียบเหงาเคียงเขาเปลี่ยว
ซบซีดเซียวคอยท่าเมฆห่าฝน
ถูกครอบคลุมลุ่มเครือใบเหนือบน
วอนอดทนจนกว่าข้ากลับเยือน

ดูหน้านิ่วหิวสิยั้งผลิผุด
คราบไคลจุดขาวขอบรอบกำเกลื่อน
รอยปริแปลกแยกกลางสีลางเลือน
โรครุมเรือนมดแมงแย่งไต่ตอม

พระพายโชยโบยโบกโศกสะท้าน
ต้องกิ่งก้านผ่านผือแท่งทื่อผอม
ร้อนตะวันจันทร์พราวหนาวปนปลอม
ดาราล้อมพร้อมพร่างน้ำค้างพรม

คิดหรือใครใจดำทำกับเจ้า
จำจากเหย้าเช้าเย็นเข็ญฝืนข่ม
เริงระบัดฝัดฟายร่ายรื่นรมย์
ปู่เยี่ยมยมพรหมันชี้บัญชา

สิงสู่ปางนางน้อมห่อห้อมแวด
เสียงแนแผดเสียดหูลุกซู่ซ่า
สานคีย์บอร์ดสอดเบสเฉดกีตาร์
เหลืออุราระงับขับฟ้อนเฟย

สิ้นทรงเสียบเงียบงันเข้าพรรษา
แปดกรกฎามาละเหวย
จะเคียงคู่อยู่ห้างเช่นอย่างเคย
สวนเจ้าเอยมะม่วงพวงลำไย

แฟนเป็นร่างทรง ไปส่งทุกวัน อิอิ

รพีกาญจน์

เพียงอ่านรส ในบทถ้อย ร้อยอักษร
เป็นคำกลอน ตอนยามเช้า เฝ้าไหลหลง
คำหลากหลาย ความหมายอรรถ คัดได้ตรง
สัมผัสลง ส่งและรับ นับถือกานต์ฯ

รัตนตรัย รัตนจันทร์

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20, มิถุนายน, 2560, 09:33:46 PM