บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 30, มิถุนายน, 2560, 12:00:07 AM



หัวข้อ: - งูนะงู -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 30, มิถุนายน, 2560, 12:00:07 AM
(http://upic.me/i/op/vector5940130945492-lp.jpg) (http://upic.me/show/61064014)

- งูนะงู -

คนมิเห็นตีนงูไก่ดูเห็น
และงูเป็นผู้งมเห็นนมไก่
ทั้งตีนนมซ่อนเร้นเห็นอย่างไร
จริงคงไม่มีเป็นเช่นพูดเลย

“วิรูปักข์”งูใหญ่นาคพิภพ
ยอมสยบครุฑคุดไม่ผุดเผย
“เอราบถ”ลดเลี้ยวเลื้อยอย่างเคย
มองก้มเงยยังไงไม่เห็นเท้า

“ฉัพยาบุตร”งูหลบรูไหน
หรือกลัวไก่ตามกลิ่นดูตีนเจ้า
“กัณหาโคตรมกะ”หากจะเดา
คืองูเห่าตัวดำหัวดอกจันทน์

พลิกตำราหาตีนงูสิ้นแล้ว
ไร้วี่แววตีนโผล่โด่ให้หัน
เห็นแต่หางตลอดตัวถึงหัวมัน
เกลี้ยงเกลารันลื่นปลาบไม่หยาบมือ

งูมีพิษหรือที่ไม่มีพิษ
ไม่ควรคิดชิดเชื้อจับเชื่อถือ
ถูกมันกัดรัดร่างจะครางฮือ
เพราะมันคือมิตรคดควรจดจำ

พวก“หัวงู”รู้จักรักไม่เลือก
กินทั้งเผือกทั้งมันเช้ายันค่ำ
งูทั้งหนุ่มหรือเฒ่า“เห่าลิ้นดำ”
คิด“ระยำตำบอน”หล่อนจงกลัว...

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๑๙ มิถุนายน ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต