บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, พฤศจิกายน, 2561, 10:28:25 PM



หัวข้อ: - อิจฉาเงาะป่าซาไก -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, พฤศจิกายน, 2561, 10:28:25 PM
(https://image.ibb.co/nif6OL/moimages-2266.jpg) (https://imgbb.com/)

- อิจฉาเงาะป่าซาไก -

เป็น"ซาไก"ใช่ว่าจะบ้าใบ้
เป็นหนึ่งในมนุษย์ชาติมีปรารถนา
หวังความสุขความเจริญเพลินอุรา
ถูกเย้ยเยาะ"เงาะป่า"ไม่อาทร

มีความรักเหมือนเราเขาทั้งหลาย
ทั้งรู้อายอดสูรู้หลบซ่อน
รู้ภาระเป็นอยู่เลือกคู่นอน
ร้อยปีก่อนคนไทยเป็นใกล้เคียง

ชีวิตคนเมืองใหญ่หรือในป่า
อยู่ใต้ฟ้าเดียวกันปันซีกเสี่ยง
มีตะวันจันทร์ดาวพราวเผดียง
ป่าวังเวียงไม่แล้งส่องแสงพราย

คิดถึงดาวพราวฟ้าทุกคราค่ำ
คืนฝนฉ่ำพื้นหาวหมู่ดาวหาย
โอ้แดนสรวงห้วงหาวของดาวราย
ยังมิวายหมองหม่นคืนฝนพรำ

คืนที่ไร้ไอหม่นเมฆฝนหมด
ฟ้าใสสดไม่มัวแต่หัวค่ำ
หมู่ดาวรายพรายฟ้าเริงระบำ
ระยิบย้ำแววดาวแสงพราวตา

โอ้ดาวเอยเผยโฉมแสงโลมโลก
คลายเศร้าโศกกรรแสงทั่วแหล่งหล้า
อกเราหมองพร่องพลัดดวงศรัทธา
ยากจะหาใครเข้าเป็นดาวใจ

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๑
ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต