หัวข้อ: - อิจฉาเงาะป่าซาไก -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, พฤศจิกายน, 2561, 10:28:25 PM
(https://image.ibb.co/nif6OL/moimages-2266.jpg) (https://imgbb.com/) - อิจฉาเงาะป่าซาไก -
เป็น"ซาไก"ใช่ว่าจะบ้าใบ้ เป็นหนึ่งในมนุษย์ชาติมีปรารถนา หวังความสุขความเจริญเพลินอุรา ถูกเย้ยเยาะ"เงาะป่า"ไม่อาทร
มีความรักเหมือนเราเขาทั้งหลาย ทั้งรู้อายอดสูรู้หลบซ่อน รู้ภาระเป็นอยู่เลือกคู่นอน ร้อยปีก่อนคนไทยเป็นใกล้เคียง
ชีวิตคนเมืองใหญ่หรือในป่า อยู่ใต้ฟ้าเดียวกันปันซีกเสี่ยง มีตะวันจันทร์ดาวพราวเผดียง ป่าวังเวียงไม่แล้งส่องแสงพราย
คิดถึงดาวพราวฟ้าทุกคราค่ำ คืนฝนฉ่ำพื้นหาวหมู่ดาวหาย โอ้แดนสรวงห้วงหาวของดาวราย ยังมิวายหมองหม่นคืนฝนพรำ
คืนที่ไร้ไอหม่นเมฆฝนหมด ฟ้าใสสดไม่มัวแต่หัวค่ำ หมู่ดาวรายพรายฟ้าเริงระบำ ระยิบย้ำแววดาวแสงพราวตา
โอ้ดาวเอยเผยโฉมแสงโลมโลก คลายเศร้าโศกกรรแสงทั่วแหล่งหล้า อกเราหมองพร่องพลัดดวงศรัทธา ยากจะหาใครเข้าเป็นดาวใจ
เต็ม อภินันท์ ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย ๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต
|
|