|
หัวข้อ: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23, เมษายน, 2556, 05:33:01 PM ไหลเชี่ยวกราก หลากครา หน้าฝนก่อน ท่วมลุ่มดอน ทั่วไป ไร่นาสวน สัตว์พืชล้ม จมน้ำ ร้องคร่ำครวญ บ้านช่องจวน ผุพัง หลั่งลอยธาร ตั้งสติ ริรอ ก่อสร้างใหม่ เสริมลำไย มะพร้าว ข้าวโพดหวาน พืชยืนต้น ปนล้มลุก ปลูกตามกาล ขายแรงงาน วันว่าง รับจ้างที เช่าที่ดิน สิ้นทุน หมุนเวียนต่อ ยื่นผลัดผ่อน ธ.ก.ส. ชลอหนี้ เชื่อปุ๋ยยา อาหาร สารเคมี รวมทั้งปี เบ็ดเสร็จ แสนเจ็ดพัน อุปสรรค หนักหนอ ก็คือน้ำ มากท่วมทำ ช้ำอก เศร้าโศกศัลย์ น้อยขาดแคลน แสนตรม ขมจาบัลย์ ฝายที่กั้น ปิงใหญ่ ไม่ซ่อมแซม เขาทะเลาะ เบาะแว้ง แย่งประโยขน์ เรารับโทษ ถ้วนหน้า ชักช้าแถม ฝนไม่เท เมษา เดือนห้าแรม ต้นเกรียมแห้ม ดินแห้ง แดงเป็นทาง มือยกยอ ขอฝน จากบนฟ้า เช้าวานวา เริ่มตก หกโมงสาง หลงดีใจ ได้น้ำ ชุ่มฉ่ำบาง แทบวายวาง ลำไยแตก แยกขาวโพลน :a014: ลำไยขาดน้ำ ได้รับฝน รากดูดเต็มที่ เปลือกขยายตัวไม่ทัน ก็แตกอ่ะครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 24, เมษายน, 2556, 06:45:03 PM :061 อย่าชุ่นเคือง ค่อนแคะ แขวะดินฟ้า ละโกรธา บ้าบ่น จนเผ่นโผน มีน้ำแจ้ง แหล่งใหม่ ใสยื่นโยน ใส่หัวโขน โค่นทิ้ง จริงชั่วคราว เข้ามาปลอบ พี่ชาย หวังคลายร้อน "หญ้า"จะอ้อน เอนอิง พิงพี่บ่าว ส่งใจน้อย ลอยเลื่อน ฝากเดือนดาว สุกสกาว พราวพร่าง แนบหว่างใจ อย่าสิ้นหวัง ทั้งที่ มีชีวิต เทพลิขิต ขีดหน พาดลให้ สองสบซึ้ง ตรึงจิต มิตรแดนไกล คิดถึง"หญ้า" คราใด ลำไยงาม :061 เกี่ยวกันบ่น้อ :001: ต้นหญ้า |