หัวข้อ: สายฝนของคนเศร้า เริ่มหัวข้อโดย: นายใบชา ที่ 08, กันยายน, 2563, 11:04:57 AM (http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2153/122153/847ba0ea423af1c4ce4aba8e68e89700_1217316183.gif) วันนี้ฝนตกพรำ~พรำ ท้องฟ้าก็มืดดำ .. คนก็เหงา ปุยเมฆขาวเปลี่ยนเป็นสีเทา คนที่หัวใจกำลังเศร้า .. ก็เริ่มทรมาน (http://3.bp.blogspot.com/-JjQcAQx3cG4/T4alFPbFSVI/AAAAAAAAmFU/6i-6rnQ9GyU/s1600/988816cqs75sx78x.gif) ความกลัวคืบคลานเข้ามาใกล้ ความหนาวเย็นเกาะกุมหัวใจ .. เมื่อลมพัดผ่าน นี่หรือ..ที่เขาเรียก ''ความร้าวราน'' เหตุใด..มันช่างทรมาน .. เกินจะทน (http://3.bp.blogspot.com/-JjQcAQx3cG4/T4alFPbFSVI/AAAAAAAAmFU/6i-6rnQ9GyU/s1600/988816cqs75sx78x.gif) ต้องให้บรรยายอีกกี่ร้อยพัน ก็มิอาจหลีกหนีความผูกพัน .. ในทุกแห่งหน ณ.ตอนนี้ ฉันตกภวังค์ดังต้องมนต์ ทำได้เพียง .. ปล่อยน้ำตาให้รินไหลเสียจน .. หมดแรง (https://3.bp.blogspot.com/-ttuNvdvyzJs/WADF_EP9YMI/AAAAAAABS9A/kObFg1c8W1EsvEOew1wbEdPrO-U2D6stQCLcB/s1600/mdmu-24.png) ~นายใบชา~ หัวข้อ: Re: สายฝนของคนเศร้า เริ่มหัวข้อโดย: มนชิดา พานิช ที่ 08, กันยายน, 2563, 01:18:11 PM หัวใจหนึ่งนั่งเหงาเขาหายหน้า เขาไม่มาว้าเหว่เหหักแสง เคยเกาะพิงอิงคำข้างกำแพง ไต่ตามแต่งต้นฝากจากตำลึง พยายามยื้อใยไผ่พลิ้วล่อง เหม่อเหลียวมองท่องไล่ไปไม่ถึง ได้แต่คิดจิตหงอยคอยรำพึง สักว้นหนึ่งน้ำฝนคงหล่นมา มีเพียงหยดหยาดฟ้าพาชุ่มฉ่ำ จึงทอดนำโน้มกิ่งทิ้งรอท่า เราเป็นหญ้าหยากไย่ตามชายคา ยากจะหาหนทางพลางระทม ครูแดง |