บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 19, ธันวาคม, 2564, 10:22:50 PM



หัวข้อ: - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 19, ธันวาคม, 2564, 10:22:50 PM
(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/UD.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1623)


- วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -

                วสันตดิลกฉันท์ ๑๔   (วะ-สัน-ตะ-ดิ-หลก-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ตำราฉันทศาสตร์ได้ให้อัตถะไว้ว่า มีลีลาศงามวิจิตรประดุจจอมเมฆ

๑.) รูปแบบของวสันตดิลกฉันท์ ๑๔

                หนึ่งบท จะมี ๒ บาท
                แต่ละบาทแบ่งเป็น ๒ วรรค  วรรคหน้ามี ๘ พยางค์  วรรคหลังมี ๖ พยางค์
                (รวมเป็น ๑๔ พยางค์ในหนึ่งบาท)

๒.) ลักษณะบังคับ ครุ - ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)

                ครุ-ลหุ   แต่ละบาทจะมีลักษณะเหมือนกันทุกบาท คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ลหุ-ลหุ-ครุ .................. ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ

     โดยแต่ละบาทจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น    ๒ - ๒ - ๔ .......... ๓ - ๓   เหมือนกันทุกบาท


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒
                คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓
                ส่วนวรรคที่สี่เป็นอิสระ

           - สัมผัสระหว่างบท -

                หากเขียนมากกว่า ๑ บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า   ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์บางส่วน -

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -
               - ฤดูฝนในประวัติศาสตร์ -

               ๐ กองทัพ/พม่า/ขณะประชิด            รณะติด/บุรีราม
               เข้าบุก/ก็ถูก/พละสยาม                   ปะทะหนัก/ชะงักถอย
               ๐ ห้าเดือน/สิเชือน/ชนะมิได้            พละไพร่/ก็พลันพลอย
               เจ็บป่วย/และม้วย/มระทยอย           ประลุสู่/ฤดูฝน
               ๐ ลมฮือกระพือตละจะพก              ฤ จะพลิกธราดล
               มืดคลุ้มชะอุ่ม คคณะยล                 อสุนีวะแวบไฟ
               ๐ ลั่นเลื่อนเสมือนอสุระกาจ            ดุตวาดแสดงไกร
               โครมโครมพะโยนอุทกะไข              พระพิรุณ ธ บันดาล
               ๐ โปรยปรายละอองชละถะถั่ง         ดุจะหลั่งกระแสธาร
               ลงท่วมเกษตร วนะละหาน              ตะละเททะเลลง
               ๐ จอมม่านสะท้านอุระตระหนก      ตริวิตกพระทรวงทรง
               โอ้ ดู สิยก พยุหะยง                        ลุอยุทธยามา
               ๐ มุ่งมาดประกาศมหะชเยศ            วิระเดชเสมอครา
               สิบทิศพิชิตอริระอา                         สุระรณ ณ หนหลัง
               ๐ ไม่สมประสงค์เพราะอุปสรรค       ปรปักษ์สยามยัง
               กล้าหาญและต้านพละประนัง         บมิเราจะเอาชัย
               ๐ หน้าฝนจะขนจะกะเสบียง            ธุระเลี้ยงทุรัศไกล
               ควรถอยทะยอยพละคระไล             ผิว์มิกลับก็คับขัน
               ๐ ท้าวเธอเสนอคณะประชุม            มติกลุ่มสนองพลัน
               ลงเห็นก็เป็นประดุจะนัน-                 ทบุเรง ธ สั่งถอย
                                                                      (ร.ต.ท. ขุนชัยเศรษฐสัมพันธ์)

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -
               - พระจันทร์เป็นสีเลือด -

               ๐  คืนนั้นพระจันทระตระการ         คคนานต์คะนึงชม
               ดวงแดงแจรงรุจิระสม                     สุพิลาศประหลาดแสน
               ๐  ขอบทองก็ผ่องพิศะประเทือง      ระยะเหลืองระยับแดน
               ฟ้างามอร่ามอมระแมน                  ขณะเมิลธ เหินหาว
               ๐  กลุ่มเมฆอเนกชุติประชัน           ณ สวรรค์ไสวพราว
               แลเลื่อมและเลื่อมระกะสกาว          รุจิเกลื่อนเสมือนเขียน
               ๐  หลากใจไฉน รชนิแดง                กละแปลงประจักษ์เจียน
               จักตั้งภวังค์ประดุจะเวียน                ชิวะจินต์ถวิลถึง
               ๐  โลกนี้มิมีรมยะสันติ์                   วิยะผันวิโยคพึง
               พลอยพาประดา นระคะนึง             ทุขนิตย์สถิตไป
               ๐  ลางร้ายก็ลามกลิมิหยุด              ภยะยุทธ์ระยำไย
               คอยปลิดชิพิตและก็ไฉน                  บมิขาดขยาดขาม
               ๐  ลางร้ายก็ป้ายมละประจักษ์         จะมลักก็หลอนงาม
               ชวนหวั่นและพรั่น อุระ ณ ยาม         จะสลดระทดใจ
               ๐  เลือดนองจะนองภวะมิเหือด        ก็เพราะเลือดละโมบไหล
               หลงเลศกิเลสอคติใน                       มนะคนมิพ้นผอง
               ๐  เลือดจับประทับรุธิระจันทร์          สุขะสันต์ ฤ หวังครอง
               ด้วยเลือดมิเหือดพิภพะนอง             ทุรยุคจะปลุกแปลง ฯ
                                                                      (จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย  :  ทวีปวร)

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -

               กล่าวถึงตระกูลทลิท(ะ)เกิด          มิประเสริฐบ่มีแซม
               เลือดหงส์รึหาวสกุละแซม             กสิกรสิใกล้กัน
               พ่อเลือดระจันระอุประจักษ์          อวพรรคและเผ่าพันธุ์
               แม่เลือดพระบาง นคระอัน           จตุสินธุร่วมสาย
               ลูกสองและสองบุรุษะเพศ            ก็เทวษมิเว้นวาย
               ยากจนทุรนและก็ทุราย                เพราะทุลักทุเลเหลือ
               ทำงานสิแรงทะลุทะลัก                งะงะงักน่ะอาบเหงื่อ
               ยามกินก็กินประดุจะเกลือ           จะผสมกะข้าวสาร
               เอามานะมุ่งก็ชนะมวล                ทุรถ้วนเพราะทนทาน
               กัดฟันและส่งบุตระผ่าน               ณ วิชาพิชิตชัย
               พี่นั้นทหาร ยศะสนอง                  ขณะน้องน่ะเรียนใน
               ร่มธรรมศาสตระพิสัย                   ปิตุเรศสิปลื้มแรง
               ดูดูก็ดั่งจะสุขะดล                         เพราะเพาะผล นิเหลือแพง
               แต่โลกก็เหลือชระแสลง                ณ มนุษย์มนาเนา
               ด้วยคนจะครอบสติกะคน             เพราะเพาะผล และพันธุ์เผ่า
               เพียงยังประโยชน์และก็จะเอา       ผลนั้นนิรันดร์เนือง
                                                                      (สามแพร่งชีวิตคำฉันท์  :  คมทวน คันธนู)

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -

               ๐ ฝ่ายครัวประชานคระราชฯ          คณะชาติทหารชาญ
               สตรีและส่ำบุรุษะมาน                    มนะร่วมสมานฉันท์
               ๐ รักชาติบ่เชือนกมลใฝ่                 มนะไป่ ณ อาธรรม์
               รักยศบ่แปรกมลผัน                       มุขะพึ่งมลาวพาล
               ๐ ชายหญิงประมวลพละสมา-        คมะฝ่ากระทำการ
               ตั้งค่ายประชุมพละทหาร                ปฏิยุทธะไพรี
               ๐ ครั้นสุทธิสารและพละคลา          จระมาจะต่อตี
               ครัวไทยก็เตรียมพยุหะวี-                ระระดมประจัญบาน
               ๐ ปีกขาวและซ้ายบุรุษะผู้               พิระรู้วิธีการ
               ทั้งสองพระยาบุรุษะหาญ                บริรักษะกองกลาง
               ๐ ท่านโม้ปชาบดิปลัด                    บริษัทอนงค์นาง
               ทั้งแก่และสาวบ่มิละวาง                  ธุระเข้า ณ กองหนุน
               ๐ ถือสรรพะอาวุธะละคึก                มนะนึกคะนึงคุณ
               สมเด็จพระจอมนระอดุล                 อดิเทพกษัตริย์ไทย
               ๐ ออกสัประยุทธ์คณะริปู                จระจู่ผจญภัย
               หนุนเนื่องระดมพละคะไล                บมิยั่นแสยงหยอน
                                                                         (ฉันท์ยอเกียรตินครราชสีมา : พระยาอุปกิตศิลปสาร)

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -

               ๐ ยามพายุพัดสริระโชย                  ขณะโบยและโบกหวน
               ย่อมชื่นระรื่นกมลชวน                     มนะเบิกมิเบื่อชม
               ๐ แต่คราระงับบ่มิสบาย                  ขณะวายกระแสลม
               ความเศร้าจะเร้าอุระระทม               ลุเทวษทวีแทน
               ๐ ร้อนเย็นก็เป็นดุจะฉะนี้                บ่มิมีจะแผกแผน
               วนเวียนและเปลี่ยนนัยะมิแคลน       ฤ จะคลาดมนุษย์ครอง
               ๐ ฉันใดหทัยขณะระรื่น                   อุระชื่นมนัสปอง
               สมบัติจะสมบุรณนอง                     บริบาลประสานสม
               ๐ ใช่วาจะคงประดุจะดัง                  มนะหวังระเริงชม
               ย่อมมีอุบัติขณะระทม                     นิจะเนาและเข้าสิง
               ๐ ควรทราบสภาพสมญลัก-             ษณะจักประจักษ์จริง
               ทั่วชายและฝ่ายนิกรหญิง                 บ่มิแผกมิผิดผัน
                                                                       (นิพนธ์ศตะกูรมะ : ส. ศตะกูรมะ)

               - วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ -

               ๐ ซึ่งสร้าง ณ สิ่ง สิบริบูรณ์              มินุกูล ฤ อวยสรรพ์
               สมบัติมิเพิ่มประจุกะมัน                  เพราะจริตมิคิดดี
               ๐ บุตรใดมิมีวิริยะภาพ                    มิลุปลาบ ฤ ปลื้มศรี
               ไร้หาญก็ควรอริทวี                          พจิเผยเยาะเย้ยหยัน
               ๐ ของมวลสตรีละปฏิสนธิ์               บุตระตน ณ รำพัน
               แม่คุณ! ธ มา วจนะฉัน-                  ทะจริตมิคิดทราม
               ๐ เกิดเป็นมนุษย์วิริยะควร               ธนะด่วนเสาะหางาม
               ใดยังมิได้อุระมิขาม                        เหมาะเสาะจนลุผลดี
               ๐ ทรัพย์ใดผิว์ได้เฉพาะอุสา-            หะเพราะกิจ ฤ ใดมี
               ต้องรักษะพ้นภัยะกลี                      ทุรอันตรายเป็น
               ๐ เพิ่มพูน ณ โภคะบริรักษ์               มติหลักสุธรรมเห็น
               หว่านทรัพย์ ณ เขต บุณยเพ็ญ          ปรโลกสุขารมย์
                                                                       (หิโตปเทศคำฉันท์ : สอาด สมบัติศิริ)

    ** หมายเหตุ :  ในชั้นต้นนั้น  ฉันท์ประเภท  ๔  วรรค ที่มีลักษณะอย่างกาพย์นั้น  ไม่ได้มีบังคับสัมผัสเชื่อมระหว่างวรรคหน้าและวรรคหลัง    มีเพียงสัมผัสส่งระหว่างบาท (วรรค ๒ และวรรค ๓)  และระหว่างบทเท่านั้น  แต่กวีนิยมใส่เพิ่มเพื่อความไพเราะ  หากอ่านในวรรณคดีหรือวรรณกรรมต่าง ๆ  จะพบลักษณะนี้อยู่   ถือเป็นเรื่องปกติธรรมดา อย่าเพิ่งประมาทว่าผู้ประพันธ์นั้นผิดพลั้งแต่ประการใด เช่น

               วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
               ๐  ช่อฟ้าก็เฟื้อยกลจะฟัด        ดลฟากทิฆัมพร
               บราลีพิไลยพิศะบวร                นพศูลสล้างลอย
                                                                        (อิลราชคำฉันท์)

               วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
               ๐  งามราชสมาคมนรา            ธิปเลิศวโรดม
               อ่าโอ่สโมสรวิกรม                   ชชวาลตระการตา
               ๐  ดังนาคณะกรุงอุรุคโภ         ควตีสมัญญา
               แม้เสือสถิตคิริคุหา                  นรศาระทูลเหมือน ๚
                                                                        (พระนลคำฉันท์)

               วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
               งามสรรพลักษณะผนัง             ฉลุลายเฉลาปวง
               งามหลากสลักบุษปะดวง         พิศะเหลืองและเพดาน
               งามดาวประดับดุจะประดิษฐ์    ระดะด้วยมณีฉาน
               งามฉัตรประจำระยะตระการ     และเศวตรฉัตรชัย
               งามสุดประเสริฐวระวิสูตร          ก็วิจิตระสองไข
               งามฉากขจิตรพิละพิไล              สุภะภาพะเลขา
                                                                        (ชิต บุรทัต)
บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                               (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14138.msg51433#msg51433)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14615.msg53012#msg53012)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14135.msg51426#msg51426)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14132.msg51411#msg51411)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6689.msg22951#msg22951)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6688.msg22950#msg22950)
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=7715.msg27482#msg27482)
                                 (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)