บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: พรายม่าน ที่ 11, มิถุนายน, 2556, 02:26:40 PM



หัวข้อ: อีทิสังฉันท์ ๒๐ - น้ำตาจระเข้
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 11, มิถุนายน, 2556, 02:26:40 PM
 

น้ำตาจระเข้
อีทิสังฉันท์ ๒๐

๐ เดิมก็ปรักบุปูนตะปุ่มตะป่ำ                 ตะข่ายชะโงกกรุเงื่อนชะง้ำ
ตะไคร่เขียว
๐ ทั้งตะโขงตะกวดจะกรูจะเกรียว             มิไยขยาดแขยงอึเยี่ยว
ก็ทนเอา
๐ ไหนจะรอบแสดงตะแบงเขย่า       วิชาทยอยชะรอยป๊ะเย้า
ริสอนมา
๐ แดดก็ร้อนจุปากระบมจะอ้า       ทะลึ่งขยับกะโหลกผวา
มุขวางฟัน
๐ ครั้นจะงับฉะฉับสลับขยั้น               ขมองกะลาก็คงสะบั้น
ละเลงลาน
๐ ทรมานกระนั้นลุวันประหาร       กะโครงกระดูกรึเศษประทาน
ประทังตาย
๐ พอพิรุณกระหน่ำนทีสยาย              ทะลักกระโจนทะลุทลาย
พระการุณย์
๐ บ่อก็ล้นละลอกกระสอบก็หมุน       ระดับพะเนินก็เกินจะดุน
ประคองดิน
๐ เทพแหละทรงพระเนตพระเลศกสิณ    ประสิทธิ์วิธีระวีกระบิล
ผิเวไนย
๐ แหวกกระแสยะเยียบชอุ่มไสว      มิต้องพะวงวิถีประลัย
ณ ทาสเทียร
๐ แต่มนุษย์ก็ยังมิสร่างเกษียณ      ตระหนี่ดนูบิบ้าจะเบียน
ตะบึงโกย
๐ ชีพกระชากถะถั่งกระสุนประโปรย          มิใช่เพราะหิวละเหี่ยระโหย
จะเอาเฮ
๐ เชือกสะบัดกระหวัดตะพักกระเท่         ระเนนระบมทุลักทุเล
ทุเรศรัด
๐ โถ สนุกกะน้ำมิยังถนัด                 วิเวกกถาก็ยังมิชัด
จะขับชม
๐ คงละอองสุรีย์กระเซ็นผสม            ผละนัยนาระรินระทม
มิใช่ใจ


พรายม่าน

ปล.ขอเอาของเก่ามาหากินอีกนะครับ ฉันท์นี้แต่งไว้ตั้งแต่ปลายปี ๕๔ ช่วงที่น้ำท่วมใหญ่แล้วมีจระเข้หลุดออกมา


หัวข้อ: Re: อีทิสังฉันท์ ๒๐
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 17, มิถุนายน, 2556, 05:20:03 PM
มนุษย์จอมโหด

เหล่าโขยงตะเข้ระรื่นฤทัย             ชำแรกอุทกะธาระไว
ตะกายหนี

แม้จะอดกระทั่งผะผอมสรีร์            เพราะภัตตะหารเสวยบ่มี
ก็ไป่หวาด

คน ฤ สรรพะสัตว์ก็ล้วนจะมาด         ประสงคะสิทธิแห่งชิวาตม์
มิต่างกัน

โอ้มนุษย์กระจ้อยนิสัยอธรรม์          กระทำประดุจะเทพสวรรค์
มล้างเขา

ทั้งประหาร, แกะหนัง, ประดิษฐ์กระเป๋า      เลาะมังสะเฉือนเฉาะส่ง  ณ เหลา
และเปิบกิน

ศรีเปรื่อง
๑๗ มิ.ย. ๒๕๕๖