บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 16, พฤษภาคม, 2565, 10:41:32 PM



หัวข้อ: - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 16, พฤษภาคม, 2565, 10:41:32 PM
(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/T.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1689)

- อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

                อาขยานิกาฉันท์ ๒๒   (อา-ขะ-ยา-นิ-กา-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ตำราฉันทศาสตร์ได้ให้อัตถะไว้ว่า  กล่าวด้วย ตะ คณะ (ครุ-ครุ-ลหุ) เป็นต้น   และ ชะ คณะ (ลหุ-ครุ-ลหุ) เป็นต้น

๑.) รูปแบบของอาขยานิกาฉันท์ ๒๒

                หนึ่งบท จะมี ๒ บาท
                แต่ละบาทแบ่งเป็น ๒ วรรค   วรรคหน้ามี ๕ พยางค์  วรรคหลังมี ๖ พยางค์
                (รวมบทหนึ่งมี ๒๒ พยางค์)

๒.) ลักษณะบังคับ ครุ –ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)
   
                ครุ-ลหุ   แต่ละบาทจะมีลักษณะ  คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ................... ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ
                ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ................... ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ

    โดยแต่ละบาทจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น    ๒ - ๓ .......... ๓ - ๓   เหมือนกันทุกบาท


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒
                คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓

          - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า  ๑  บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์ -

               - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

               ๐ ห่วงลูก /พะวงหลัง               และก็สั่ง /สะท้อนใจ
               พระเนตร /พระนางไหล            ละละหลั่ง /สะพรั่งพรู
               ๐ ลูกแก้วก็กรายกลับ              พระจะลับก็เหลียวดู
               ประคองตะแคงหู                     ก็เพราะห่วงคระโหยหน
               ๐ ฝันร้ายสำแดงฤทธิ์               บ่มิผิดพระกังวล
               ทวีเทวษทน                             ปะทะทุกข์ ฤ ทัดทาน
               ๐ ลูกหายพระแม่หา                ขณะมามิพบพาน
               ก็สุดจะสงสาร                         สติตั้งนะอย่างไร
               ๐ เที่ยวตามเพราะความรัก       ก็จะหนักนะเพียงไหน
               พระด้นและค้นใน                    ณ พนมพนาดร
               ๐ กู่ก้องเพราะร้องหา               บ่มิมาก็อาวรณ์
               จะทอดหทัยถอน                     ณ ประเทศนทีธาร
               ๐ แหบแห้งเพราะไห้โหย          อุระโรยละลนลาน
               จะล้มจะลุกคลาน                    ขณะครวญประคองกาย
               ๐ เสียงจักจั่นแจ้ว                     ก็จะแว่วว่ะหญิงชาย
               พระคิดสำคัญหมาย                 บ่มิแน่ก็แปรปรวน
               ๐ สงสารพระเซซบ                   มิประสบก็เซซวน
               จะโศกกำสรวลหวน                 และละห้อยมิหายโหย
               ๐ ลูกรักก็มาร้าง                      ฤ จะว่างสะอื้นโอย
               พระพายพระชายโชย               ก็มิชื่นเพราะชมกัน
               ๐ ซัดเซพเนจร                         อุระร้อนและกลับหัน
               จะทูลพระทรงธรรม์                  สิก็ท้อเพราะรอรา
                          .................. ฯลฯ ..................
                                                                   (มหาชาติคำฉันท์ : ฉันท์ ขำวิไล)

               - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

               ๐ ยังมีแพะหนึ่งตัว                  พฤติชั่วประจำวัน
               ขโมยสิหญ้าอัน                       คณะโค ณ บาลหา-
               ๐ ให้ม้าประจำกิน                   ปฏิทินมิเว้นรา
               ณ เอกทิวาครา                        ขณะหลงพะวงกิน
               ๐ โคบาลสิสังเกต                    ยละเมษสิตฤปตฤณ
               ก็ย่องประคองอิน-                   ทริยะเคลื่อนเขยื้อนมา-
               ๐ ข้างหลังแพะพลั้งเผลอ          เหมาะเจาะเจอก็บีฑา
               ตะพดมิลดลา                          เฉพาะหลังประดังตี
               ๐ เจ็บปวดและรวดเร้า              แพะมิเจ่าก็วิ่งหนี
               แหมะซุ่มสิอินทรีย์                    ณ สลัวกะครัวไฟ
               ๐ เดียวผ่านสถานพัก               ก็สุนัขคะนองใจ
               เลาะครัวตะบันไป                    จะขโมยกระยากิน
               ๐ วันหนึ่งก็ถึงคราว                  เคราะหะฉาวประมลทิน
               แงะครัวคะนองวิญญ์                สุทะกรรมประจำเห็น
               ๐ โสนัขประคองกาย                เลาะสบายเพราะจัดเจน
               ประตูเผอิญเวร                         มิจะปิดสนิทดี
                          .................. ฯลฯ ..................
                                                                     (หิโตปเทศคำฉันท์ : สอาด สมบัติศิริ)

บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                              (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14138.msg51433#msg51433)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14615.msg53012#msg53012)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14135.msg51426#msg51426)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14132.msg51411#msg51411)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6689.msg22951#msg22951)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6688.msg22950#msg22950)
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=7715.msg27482#msg27482)
                               (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)