บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 24, พฤษภาคม, 2565, 11:35:39 PM



หัวข้อ: - ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 24, พฤษภาคม, 2565, 11:35:39 PM
(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/gV.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1695)

- ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -

                 ตนุมัชฌาฉันท์ ๖   (ตะ-นุ-มัด-ชา-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ตำราฉันทศาสตร์ได้ให้อัตถะไว้ว่า  มีลีลาศงามดั่งนางผู้มีท่ามกลางองค์อันแบบบาง

๑.) รูปแบบของตนุมัชฌาฉันท์ ๖

                หนึ่งบท จะมี ๔ บาท
               แต่ละบาทจะมีเพียง ๑ วรรค  วรรคละ ๖ พยางค์
               รวมหนึ่งบททั้งสิ้นมี ๒๔ พยางค์
   
๒.) ลักษณะบังคับ ครุ –ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)
   
                ครุ-ลหุ   แต่ละวรรคจะมีลักษณะเหมือนกันทุกวรรค คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ลหุ-ครุ-ครุ .............. ครุ-ครุ-ลหุ-ลหุ-ครุ-ครุ

    โดยแต่ละวรรคจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น   ๒ - ๔ .......... ๒ - ๔   เหมือนกันทุกวรรค


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๒ ของวรรคที่ ๒
                คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓

          - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า  ๑  บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์ -

                 - ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -

                ๐ ครั้นนาง /จระข้างนอก              นางบอก /และกระซิบบีบ
                เสียงเบา /ขณะนางรีบ                   ของบ่าว /มนะเบิกบาน
                ๐ ติดข่ายสินะหนึ่งแล้ว                 นอนแกร่วนิระเสียงขาน
                คนหลังแหละน่ะคงหวาน              คอยดูซิจะหนีไหม
                ๐ "ดาลา" ก็สนองนาง                   คอยพลางค่ะประเดี๋ยวได้
                รู้ดีค่ะมิเป็นไร                               นี่เกือบจะลุเวลา
                ๐ ห้าทุ่มและตุลาการ                    คงพล่านมนะมาหา
                ข้อคาดกะฉะนี้หนา                       แนบเนียนบ่มิเพี้ยนผิด
                                        ............. ฯลฯ .............
                                                                  (อารุยาคำฉันท์ : ลออง จุลกะเศียน)

                 - ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -

                ๐ คราวเธอจะประสงค์เพลิง           ร้อนเริงกละเผาภู
                หยิบเชื้อ ธ ก็เชิดชู                         ไฟมาดุจะอารมณ์
                ๐ เชื้อไฟสิก็ไหม้โชติ                      รุ่งโรจน์พิศะพึงชม
                ฮือฮือเพราะกระพือลม                  แต่ไฟก็บ่ไหม้มือ
                ๐ ถือไฟดุจะไม่ร้อน                      ไฟฟอนบ่มิร้อนหรือ
                ใครใครผิวะไฟฮือ                          จับได้ ฤ ไฉนนา
                ๐ เรียกน้ำ ธ ก็เรียกได้                   เรียกไฟ ธ ก็เรียกมา
                สิ้นกิจธุระสิทธิ์วา-                         -รีไซร้จระไปเอง
                ๐ ฃ้าคิดพิศวงใจ                           น้ำไฟ ฤ จะยำเยง
                ชายใดชละไฟเกรง                        ภพนี้ก็บ่มีเลย
                                        ............. ฯลฯ .............
                                                                         (พระนลคำฉันท์ : กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.))

                 - ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -

                ๐ ปางนั้นอชะราชเปลี่ยว               อยู่เดียวก็วะหวามหนาว
                มองดารกะฟ้าพราว                      พื้นดินมละมืดตา
                ๐ ที่ยืนดุจะกำแพง                       เมืองแห่งยสะพารา
                มองดูระยะยาวปรา-                     กฏเพียงเฉพาะตาเห็น
                ๐ เบื้องหลังยุวราชา                      หลังคา คหะยั้วเป็น
                คลื่นสาคระดื่นเพ็ญ                       ภาพดำปะทะฟ้ามัว
                ๐ เบื้องหน้าพระกุมารยล               เห็นถลมรุขาวหลัว
                ที่นั่นสิพระเอาตัว                          รอดแทบจะมิได้มา
                ๐ แม้มีวิระอันมั่น                          ยังสั่นวระกายา
                ไม่ทราบภัยะพาธา                        มีลักษณะอันใด
                                        ............. ฯลฯ .............
                                                                         (นาครีคำฉันท์ : หลวงบุณยมานพพาณิชย์)

                 - ตนุมัชฌาฉันท์ ๖ -

                ๐ โฉมยงอรบงพักตร์                     ผัวรักศิริโอฬาร
                แปลกพรรณะบุราณกาล               จำไว้บมิได้เทียว
                ๐ แปลกดู บมิรู้จัก                        นงลักษณ์ยลแลเหลียว
                ทำหวัวและก็บัดเดียว                    กลับร่ำรุทะกำสรวญ
                ๐ ยอดบัณฑิตะพลันเห็น               เหตุเป็นวิปลาศชวน
                คิดตาม ธ ก็ถามนวล                     ถึงเหตุยุพเรศหวัว
                ๐ แลเหตุยุพเรศต้อง                     กลับร้องรุทะหมองมัว
                อัศจรรย์ยลพันพัว                         นั่นไซร้สิไฉนกัน
                ๐ ร้อยชั่งอรฟังถาม                       คอยตามมติงามครัน
                เฉียบวาทอนุศาสตร์สรร                 ล้วนเป็นนิติเพ็ญผล
                ๐ "ตูหวัวก็เพราะคิดถึง                   บุญซึ่งผลดึงดล
                อวยส่งลุสนองยล                          อัศจรรย์นิก็หนักหนา
                ๐ ดังท่านบริพารพรรค                   พร้อมศักดิ์ศิริยศฐา
                นันดร์พัสด์ธนะโภคา                     สมบัติสุพิพัฒน์พูล
                ๐ เป็นบุญผลสุนทร                       ปางก่อน ธ กระทำทูน
                ปางนี้ ธ ก็ไพบุลย์                          แท้ผลสุกุศลสรรพ์
                ๐ ตูคิดผลบุญตัว                          จึงหวัวก็เพราะอัศจรรย์
                ผลบุญญะอดุลย์ครัน                    ส่งสุนทรคุณเหลียว
                ๐ ดูจำรุทะร่ำไห้                            ด้วยใจกรุณาเจียว
                ในท่านมุหะพาลเที่ยว                   จักเคลียทุษะเมียเขา
                ๐ ผลกรรมก็จะนำตก                    สู่นรกทุขะกำเดา
                ยศศักดิ์ศิริจักเฉา                           เสื่อมสาระสง่างาม
                ๐ ยอดบัณฑิตครั้นฟัง                    ร้อยชั่งนุชะตอบถาม
                ล้วนคัดศุภอรรถความ                   โสตถิ์สุนทรคุณสม
                ๐ แน่นุชบริสุทธิ์ชัด                       ยึดสัจจะมโนดม
                พร้อมครบคุณะอบรม                   จิตมั่นวรธรรม์ธาน
                ๐ ให้มีมนะปรีดิ์เปรม                    อิ่มเอมสุเกษมสานติ์
                เพิ่มปรีย ณ ศรีกาน-                      ดามิ่งอรยิ่งยง
                ๐ แล้วบัณฑิตพลันให้                   สั่งใช้ชนปวงคง
                ควบคุมนุชะกุมองค์                      อรคืน ณ อคารเดิม
                ๐ ชนสรรพะก็พลียทำ                   ดังคำ ธ ประศาสตร์เสริม
                ส่งเยาวะเฉลาเฉลิม                       ยังเคหะทวารบาน
                             ............. ฯลฯ .............
                                                                  (อมรเทวีคำฉันท์ : ศรีไชย)

บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                              (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14138.msg51433#msg51433)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14615.msg53012#msg53012)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14135.msg51426#msg51426)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14132.msg51411#msg51411)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6689.msg22951#msg22951)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6688.msg22950#msg22950)
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=7715.msg27482#msg27482)
                               (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)