|
หัวข้อ: เอ็นดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: นายประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 19, กันยายน, 2556, 05:23:20 PM เอ็นดูใจ ลมเล่ห์ลวงบ่วงรักสลักจิต ดังลมพิษเพียงเพื่อเหยื่อเคียดแค้น ป้อนคำหวานจนตายใจไม่คลอนแคลน เพียงทดแทนแค้นเก่าเขาให้มา แค้นคนใดใยไม่ไปแก่ตอบ คิดรอบคอบแล้วไรใจบาปหนา หวังเพียงเจ้าสบอารมณ์สมอุรา ไม่นึกค่ารักของฉันนั้นเพียงใด ปล่อยฉันทุกข์รุกเร้าเฝ้าฝังจิต ตัดใจคิดหักหายคลายไฉน ยังเพ้อบ่นจนเจียนจะขาดใจ เธอรู้ไหมห่วงหาทุกนาที หากเธอรู้รักฉันนั้นเพียงไหน คงไม่ไปไกลห่างทางรักพี่ โอ้วอนไหว้ให้ดวงจิตคิดปรานี รักฉันมีท่วมท้นเธอคนเดียว ประทีป วัฒนสิทธิ์ 19 กันยายน 2556 หัวข้อ: Re: เอ็นดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 19, กันยายน, 2556, 07:08:03 PM ความรักชายเชื่อมากลำบากจิต เปรียบลมพิษผ่านต้องเกินข้องเกี่ยว อย่าหลงถ้อยร้อยใจใกล้นักเชียว สิ้นแลเหลียวเดียวดาย กายระทม ใช่เหตุผลกลแค้นแทนใครอื่น ใช่หยิบยื่นชื่นแรกแทรกรสขม เพราะตระหนักรักพี่วจีพรม เป็นเพียงลมพัดผ่านช่วงกาลเดียว รินดาวดี (http://upic.me/i/im/iwakysd8erh.gif) (http://upic.me/show/46318711) หัวข้อ: Re: เอ็นดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: นายประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 19, กันยายน, 2556, 11:45:47 PM รู้พี่รักปักใจใยหน่ายหนี รับรักพี่แล้วใยไม่แลเหลียว ปล่อยอ้างว้างอกตรมขื่นขมเชียว แค่ครึ่งเสี้ยวห่วงใยไม่เคยมี รักซ่อนกลรวนเรลมเล่ห์ลิ้น ลวงปลอกปลิ้นใส่ร้ายแล้วหน่ายหนี กลับตัดเยื้อทิ้งใยไม่ปรานี แค้นเคืองพี่เรื่องไรไหนบอกมา ประทีป วัฒนสิทธิ์ 19 กันยายน 2556 หัวข้อ: Re: เอ็นดูใจ เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 20, กันยายน, 2556, 01:41:44 PM เมื่อหญิงเรรวนนักเรื่องรักแท้ เห็นว่าชายเป็นแค่สิ่งไร้ค่า รักแล้วทิ้งโดยง่ายมิชายตา เธอพร้อมหาชายอื่นไว้ชื่นทรวง ดอกไม้ใดไม่มีที่ขวดเก่า มีเพียงเหล้าเท่านี้ที่ห่วงหวง ความหอมหวานชื่นนักมักหลอกลวง ความขมตวงเหล้ามักหวานนักเออ |