|
หัวข้อ: เอาไปไม่ได้เลย เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 17, ตุลาคม, 2556, 09:49:24 PM ฉันมองเห็นความเหงาเศร้าลึก ฉันรู้สึกมากมายคิดให้หวน ฉันไตร่ตรองชีวิตคิดทบทวน ทุกสิ่งล้วนอนิจจังไม่ยั่งยืน สุขทุกข์เวียนวนมาไม่ขาดสาย การเกิดแก่เจ็บตายไม่อาจฝืน หมดเวลาย่อมสลายกลายกลับคืน หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ชีวิตเรา ถึงยิ่งใหญ่เพียงใดในโลกนี้ ก็ย่อมมีวันสุดท้ายตายตัวเปล่า พึงทำดี ละชั่ว เลิกมัวเมา จะได้เข้า สวรรค์ วันชีพวาย... (https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRu5q7V-9wyZWohroBbjPWKIkrN5ZrksWy3OKgc3leFy5FYo2AxFw) หัวข้อ: Re: เอาไปไม่ได้เลย เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 18, ตุลาคม, 2556, 10:40:13 AM อันความเศร้าเป็นอย่างไรไม่รู้จัก หญ้าตะหนักแต่สนุกความทุกข์หาย อ๋อนึกออกแล้วมีทุกข์เมื่อวันกราย โดนแม่ร่ายสวดเทศน์เพราะเหตุ..อิอิ ไม่อยากบอกอายจังนั่งยิ้มแป้น หญ้าวิ่งแจ้นฟ้องพ่อปกติ หญ้าหน้างอพ่อหัวร่อดูพ่อสิ ทำแบบนิหญ้างอนค้อนมึนตึง หญ้าไม่บอกหรอกนะอย่าได้คิด หญ้าทำผิดหรือถูกไม่พูดถึง หญ้าอยากบอกว่าเป็นทุกข์เพียงนิดนึง หายบึ้งตึงก็หัวเราะเกาะจอเกมส์ :AddEmoticons00936: กอหญ้า หัวข้อ: Re: เอาไปไม่ได้เลย เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 18, ตุลาคม, 2556, 12:06:47 PM อยู่สนุกสุขสันต์นั้นอยากอยู่ ได้มองดูโลกสวยพลอยเกษม สุขภาพดีมีเงินใช้ใจปรีดิ์เปรม เจ็บ จน อด ไม่อิ่มเอมสุขมลาย ถึงเวลาเอาไปเถิดท่านยมทูต มิได้พูดคำท้าว่าเสียหาย แต่ขอทำงานที่ค้างเสร็จก่อนตาย บรรลุถึงเป้าหมายเสียก่อนซี พระนลคำกลอนมินานคงพิมพ์ได้ เล่มต่อไปเตรียมงานนั้นเต็มที่ แม่ศรีวรรณทองภาคสามมี ชื่อตอนใช้ ธานีศรีวิชัย เป็นเรื่องราวย้อนยุคนั้นยากยิ่ง หาข้อมูลอ้างอิงกาลสมัย ยากดังว่าเวลาอาจช้าไป สามสิบปีคงรอไหวนะยมบาล ธนุ เสนสิงห์ :049: |