|
หัวข้อ: ๐ หลับอยู่มิรู้ตื่น ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06, พฤศจิกายน, 2556, 05:57:27 AM เหตุแวดล้อมห้อมกายเลวร้ายทั่ว ล้วนน่ากลัวปริวิตกสั่น สาปแช่งด่าอาฆาตเงื้อฟาดฟัน ผ่านคืนวันแลเล็งเขม็งเกลียว ปสาทะกระทบจบสมอง ลู่ครรลองยินยลสถลเขี่ยว มิระบายคายคูแต่ผู้เดียว ดังข้นเคี่ยวผนึกลึกลงดาน นอนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าสองตาหลับ จำตีกลับรายเรียงเจียงประสาน ส่งสะท้อนย้อนยองสิ่งต้องการ อันตรธานจากร้ายกลายเป็นดี ดลบรรเจิดเปิดจิตนิมิตภาพ สุขเอิบอาบสดชื่นคลื่นถ้วนถี่ เริงภูผาป่าเปลี่ยวเขียวขจี ชมมาลีเดือนดาวแสงแวววาม ท่องซาบซึ้งพึงใจในเมืองสวย อุดมด้วยผู้คนมากล้นหลาม ยิ้มเต็มหน้าปราศรัยส่อใจงาม ซึมซับความวิจิตรตราติดทรวง การเดินทางหว่างพบจบสิ้นสุด หวนสู่จุดแรกเริ่มยิ่งเพิ่มห่วง ยากลบเลือนรุนแรงแก่งทั้งปวง ถึงจะล่วงหลับหลีกอีกกี่นาน รพีกาญจน์ |