|
หัวข้อ: รำพึงถึงตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 14, มีนาคม, 2557, 06:35:56 PM ตอนที่ปู่เจ็บป่วยคอยช่วยจับ ระวังหน่อยนะครับ คอยจับให้ ฉันตัวเล็ก ปู่้ตัวโต โซเซไป ขึ้นบันได แสนยาก ลำบากกาย มาถึงคราวพ่อแก่และเจ็บป่วย ฉันต้องช่วยพาหาหมอไม่เบี่ยงบ่าย มาถึงคราวความเจ็บป่วยของลูกชาย รีบขวนขวายหาหมอไม่รอรี ใครจะป่วยช่วยได้ไม่ชักช้า แต่ถึงคราป่วยเองเซ็งเหลือที่ ต้องขับรถไปหาหมอต่อชีวี ปวดถี่ถี่ที่ท้องต้องกัดฟัน ยังโชคดีมีลูกชายตามไปด้วย เรียกหมอช่วยเร็วไวด้วยใจหวั่น หมอแก้ไขคลี่คลายหายโดยพลัน ชีวิตฉันจึงรอดและปลอดภัย หากแก่ไปกว่านี้เห็นที่แย่ ใครจะคอยดูแลและเฝ้าไข้ ไม่อยากคิิดเลยเถิดเตลิดไกล ต้องแข็งแรงเอาไว้ให้นานพอ... |