พิมพ์หน้านี้ - นิราศเณรสองบาตร ตอนจบ

นิราศเณรสองบาตร ตอนจบ

คำเตือน…………….
โปรดทำธุระให้เสร็จสรรพ ก่อนอ่านบทกลอนบทนี้
อาจมีบางคำ และเนื้อหาไม่สุภาพ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น แก่ข้าพเจ้า
อาจมีแต่งเติมบ้างเพื่ออรรถรส ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ
ผู้ป่วย ควรปรึกษาแพทย์

นิราศเณรสองบาตร…. ตอนที่..3

๐ หลวงพี่สี่ สมณะ ผู้ละโลก
ยามเยื้องโยก ช่างงามพร้อม ชวนน้อมหัน
สงบนิ่ง กริยา พาโจษจัน
โยมหมื่นพัน ต่างสรรเสริญ แหละเยินยอ ฯ

๐ บิณฑบาต หมู่บ้านไหน ไม่ขาดเขิน
พาเณรเดิน โปรดสัตว์ไป ไม่ย่อท้อ
หมู่ชาวบ้าน ทุกทุกเช้า ต่างเฝ้ารอ
ข้าวปลาห่อ เข้าแจงจัด ศรัทธาใจ๑..ฯ

๑…เช้าวันนี้ หลวงพี่หนอ ก็มุ่งมั่น
คว้าบาตรหัน บ่ายหน้า พาไถล
สู่หมู่บ้าน แห่งหนึ่ง ซึ่งห่างไกล
พาเณรไป แต่เช้าตรู่ ดูมืดตา ฯ

๑…ถึงชานบ้าน หนองหญ้าปล้อง ที่มองหมาย
โยมมากมาย รอหลวงพี่ มีมากหน้า
นั่งรอคิว คอยใส่บาตร หยาดศรัทธา
บ้างชมว่า ช่างงามพร้อม ชวนน้อมนำ ฯ

๑…แล้วบัดดล! มารบ้า มาสถิตย์.!
เข้าลิขิต ให้ปวด…ข…. บี้ขย้ำ
มาตั้งไกล ไม่ขัดข้อง ท้องเจ้ากรรม
หน้าเริ่มคล้ำ อึจุกจ่อ ชวนท้อใจ ฯ

๑…โยมหย่อนบาต รีบส่งพร แล้วจรจาก
เดินห่อปาก เร่งเท้าหนี จีวรไหว
ก้าวฉับฉับ ขยับย่าง อย่างว่องไว
น่าเลื่อมใส ณ.บัดนี้ บ่มีเลย ฯ

๑…ถึงกลางบ้าน อีกกลุ่มออ รอใส่บาตร
เยี่ยวก็หยาด แหมะตก อกกูเอ๋ย
ยืนรับบาตร ขยุ้มอุด สุดจะเปรย
ปวดจริงเหวย จนขนชู ตายกูตาย! ฯ

๐(โยม)”…หลวงพี่สี่ เป็นอะไร ใยหน้าง้ำ”
………..”ดูเขียวคล้ำ ปากสั่นพร่า น่าใจหาย”
………...”หรือวันนี้ หลวงพี่หนอ บ่สบาย”
………./โยมเปรยปราย เอ่ยถามท้วง ด้วยห่วงใย”ฯ

๐ หลวงพี่นิ่ง ยืนหน้าหลา บ่อ้าพูด
ด้วยหูรูด มันเอ่อล้น เกินทนไหว
ข….เจ้ากรรม ก็ขยัน ดันชอนไช
เม้มเท่าไหร่ มันยังง้าง บ่สร่างซา!ฯ

๑…ขยุ้มกลั้น กัดฟันสอน ส่งพรให้
กล่าวสวดไป เหงื่อใหลเล็ม จนเต็มหน้า!
สวดสองบท หดหยุดไป ไม่ไหววา
ปล่อยเณรว่า ร่ายพรแผ่ แต่ดายเดียว ฯ
……………………………….

๑…..พอเสร็จสรรพ รีบถลา พาเณรลิ่ว
จีวรปลิว เรื่องอื่นใด ไยเฉลียว
ผ่านกลางบ้าน มาได้หน่อย เพียงคล้อยเทียว
ปากบิดเบี้ยว ด้วยอึมุด หยุดทันใด! ฯ

๑….ยืนหนีบตูด จนปวดคลาย ค่อยย้ายย่าง
ต้องเดินพลาง หยุดหนีบพลาง! มันไม่ไหว
เณรแสนห่วง กลัวหลวงพี่ ข…แตกไป
เฝ้าถามไถ่ เป็นไงมั่ง ทุกครั้งครา ฯ

๑เดินโยกย่อง ตดกระจาย ผายตลอด
ไอ้ด่างดอด มาดมก้น วนซ้ายขวา
คนยิ่งปวด ยิ่งวนอ้อน วอนจริงวา
ขี้ขึ้นหน้า! หมาก็หมา ข้าขอที! ฯ……ป๊าป!!!

๐………ถกผ้าเหลือง เงื้อบาทา เตะผ่าหมาก!
……..หมาร้องจ๊าก เอ๋งเอ๋งอ้า หน้าถอดสี
……..เณรร้องถาม ”.. หลวงพี่ไหง ไร้ปราณี”
(หลวงพี่) “คนปวด….ข! บ่มีหนา เมตตาทาน”!

(เณร)”.ทนนิดเดียว เดี๋ยวลุล่วง แล้วหลวงพี่”
……….”หลุดโค้งนี้ คงพ้นดอก ออกหมู่บ้าน”
………”คงหมดแล้ว โยมใส่บาตร หยาดบุญการ”
……….ใจเริ่มบาน เห็นสวรรค์ หลั่นรำไร ฯ

๑ กรรมตูเอ๋ย นรกบั่น สวรรค์ฆ่า!
หลุดโค้งมา เห็นแวมแว๊ป แทบหลับใหล
โยมดันรอ ออกันอยู่ ตูกลุ้มใจ
มันอะไร กันนักหวา น่ารำคาญ ฯ

๐ (โยม)”.นิมนต์หน่อย เชิญหลวงพี่ ทางนี้ครับ”
……….”เตรียมข้าวกับ มามากมาย ถวายท่าน”
………..”ทำเปรตพลี ส่งให้ญาติ หยาดบุญทาน”
………..เขาบอกขาน ในฝัน ฉันเมื่อคืน”

(โยม)”.เขารอรับ ส่วนบุญนี้ ที่ทานให้
……….”จึงวานไหว้ พรหลวงพี่ ที่หยิบยื่น
….....//ฟังโยมขอ เป่าปากฟู่ ตูเต็มกลืน!
………อกสะอื้น กรรมตูหนอ ช่างท้อใจ

มาขอพร วอนสวรรค์ กันตอนนี้
วันปวด….ข! ขอกันยัน น่าหมั่นไส้
วันบ่ปวด พอหย่อนเสร็จ เสด็จไกล
เรียกเท่าไหร่ ไม่หันหน้า มาถามทวง

อยากจะคว้า ฝาบาตร ฟาดหน้าผาก!
ช่างเรื่องมาก รู้ไหมนี่ ข..จะร่วง!
อยากตวัด ป้าปสองป้าป ขนาบทรวง
เข่าทะลวง หมัดขยอก ตอกล้มตึง ฯ
…………..
.
๑….อันข้าวปลา ที่ใส่หนอ ก็ร้อนเหลือ
ยิ่งเพิ่มเชื้อ ให้หัวขี้ มันบี้ขึง
ยืนถือบาตร ไขว้ขาหนีบ บีบ….ข..คลึง
ปวดซ่านซึ้ง จนสะบั้น ขนชันชู ฯ

๐ นรกบั่น พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก!
ก้อนหนึ่งแตก! โผล่เล็ดลอด ฟองฟอดฟู่!
ออกพร้อมพร เหลืองอ๋อย ย้อยพร่างพรู
มันกราวกรู ใหลลงขา ข้าระทม! ..(กำ) ฯ

๑..กลิ่นเหม็นเน่า! เลยกระจาย คลุ้งรายล้อม
โชยส่ายอ้อม มวลโยมนี้ ที่นั่งก้ม
โยมวิจารณ์ ถึงกลิ่นโปรย อันโชยลม
เสียงระงม กลิ่นนี้รือ คืออันใด ฯ

๐ (โยม.ก.)”.คงเป็นเปรต กลิ่นนี้นั้น นะฉันว่า”
(โยม.ข.)”.คงจะมา รับบุญบาตร ที่หยาดให้.”
(โยม.ก.)”.เขาคงน้อม รับส่วนบุญ ที่หนุนไป”
(โยม.ข.)”.เออใช่ใช่ กลิ่นเปรตมา สาธุกัน” ฯ

๑…หารู้ไม่ คือกลิ่นฝาก จากหลวงพี่
หาใช่ที่ โยมจินต์ ถวิลนั่น
ให้พรเสร็จ รีบจ้ำอ้าว ก้าวจากพลัน
กลัว…ข…ลั่น เอ่อล้น พ่นกระจาย ฯ

๑…รีบเดินจ้ำ ขยุ้มก้น จนพ้นบ้าน
ถึงถิ่นฐาน ชานป่าช้า ข้าเกือบสาย
ยกบาตรซ้อน ให้เณรน้อย ห้อยสะพาย
หลวงพี่หาย วิ่งไป….ข จีวรปลิว! ฯ

๐ โจนทะยาน บุกไม้ฝ่า จนป่าราบ!
นั่งขนาบ ทันที .ข…ก็ลิ่ว
พ่นปุ๊ดป๊าด จนสลาย สบายชิว
จากหน้านิ่ว เริ่มผ่อนคลาย สบายใจ ฯ
.
๑….ส่วนเณรน้อย ยืนอุ้มบาตร มาดสงบ
……โยมมาพบ หัวเราะร่วน ชวนสงสัย
…….จึงเอ่ยถาม เณรน้อย ข้อยทันใด
(โยม)..“อุ้มทำไม ตั้งสองบาตร ประหลาดจัง”ฯ

(โยม)...”.ไม่พอฉัน กันหรือเณร เล่นสองบาตร”
………./เณรวางมาด ไม่ตอบกลับ ยังยับยั้ง
……..//แกล้งทำเฉย เผยวาจา กลัวว่าพัง
……../ว่าพระสั่ง พระ อึราด ถือบาตรรอ ฯ

๑…ส่วนหลวงพี่ เมื่อพ่นผาย คลายสติ
หักไม้ผลิ มาเช็ดรูด ครูดก้นหนอ
เหลือบเห็น…ข ที่สาดสาย พรายลออ
โอละพ่อ เซ็งกระบวย ซวยแล้วตู

มาอึใส่ หลุมฝังศพ กลบลุงสาย
ข…โปรยปราย เหลืองอร่าม แสนงามหรู
สาดทั่วหลุม คลุมทั่วร่าง .ข…พร่างพรู
ชวนหดหู่ กล่าวขอโทษ โปรดเมตตา ฯ

อยู่นมนาน นอนสนุก อย่างสุขี
มาโดนอึ ณ. วันนี้ นี่แหละหนา
ขอลุงสาย อย่าอาฆาต อาตมา
ด้วยเหตุว่า มันปวดเกิน เจริญพร อิอิอิ ฯะ

หลวงทวดมือสี่ ลูกโยมเหงี่ยม อิอิอิ

ปล. มีนักกลอนท่านหนึ่งบอกว่าบทนี้ไม่สมควรเรียกกลอนกวี
ลองพิจารณาดู

- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๑ ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=3115.msg10268#msg10268)
- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๒ ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=3116.msg10275#msg10275)
- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๓ (จบ) ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=3120.msg10288#msg10288)

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- ซีรี่ย์ซวยตลอดศก ชายช้ำ ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=2915.msg9464#msg9464)
- มหากาพย์แสบสัน หลานกะป้า ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6890.msg23992#msg23992)

(http://upic.me/i/8c/g77yo.png) (http://upic.me/show/50297686)

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล