|
หัวข้อ: น่ารักที่รู้จักแก้ปัญหา(นิทานขำขัน) เริ่มหัวข้อโดย: นายประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 07, เมษายน, 2557, 10:18:18 AM :AddEmoticons0094:
ไม่รู้จัก แต่น่ารักที่แก้ปัญหา "วันนี้แต่งหล่อเชียว จะไปไหน" แช่ม ถาม เติม ขณะเดินสวนทางกัน "เข้าตลาดหน่อย ไปด้วยมั้ย" พูดเชิญชวนด้วยมรรยาท ตลาดในตัวอำเภอสมัยนั้นเป็นร้านค้าเล็ก ๆ ส่วนใหญ่ขายของชำ ร้านขายของชำมีเหล้าจำหน่ายด้วย มีโต๊ะอาหารสำหรับพวกดื่มเหล้าที่หน้าร้านประมาณ 2-3 ชุด จุดมุ่งหมายของเติมคือดื่มเหล้า เขาจัดอยู่ในประเภทคอทองแดงของหมู่บ้าน คอสุราขาวอย่างเขาต้องการดื่มเหล้าอวดนักดื่มในตลาดสักครั้ง วันนี้เข้าตลาดตั้งใจดื่มเหล้าแดงสักที เมื่อมาถึงร้านก็พบนักเลงดื่มของตลาดนั่งอยู่ 2 โต๊ะ เติมกลายเป็นชายแปลกหน้า เพราะนักดื่มทั้ง 2 โต๊ะไม่มีใครรู้จักเขาเลย สายตาของเจ้าถิ่นต่างจ้องเป็นตาเดียว ในใจของเติมพองโตขึ้นทันที "เข้าเป้าอย่างที่ตั้งใจจริง ๆ" เติมคิดอยู่ในใจ เติมเข้าไปนั่งที่โต๊ะ สายตาทุกคู่ของเจ้าถิ่นยังจ้องอยู่เหมือนเดิม "อ้ายนั่นขวด" เสียงดังบ่งบอกถึงความมั่นใจ พร้อมชี้ให้เจ้าของร้านหยิบสิ่งที่ต้องการ เจ้าของร้านรู้สึกลังเล หยุดชะงักอยู่ชั่วครู่ "นั่นแหละ" เติมย้ำเสียงดัง ๆ อีกที เจ้าของร้านจึงแน่ใจ และก็หยิบมาให้ "เอาแก้วมาด้วย" ขณะที่สั่งสายตากวาดไปรอบโต๊ะนักเลงเจ้าถิ่น เติมดูสีหน้าของเจ้าของร้าน และคอเหล้าโต๊ะใกล้เคียงบ่งบอกถึงความแปลกใจ "นี่เราคงสั่งเหล้าราคาแพงแน่นอน แต่ไม่เป็นไร วันนี้กระเป๋าหนา" เติมคิดในใจ พร้อมยิ้มด้วยมุมปากทักทายเจ้าของร้าน เมื่อทุกอย่างพร้อมเติมจัดแจงเปิดขวดทันที ดึงมีดพกจากสะเอวเปิดจุกขวด รินน้ำสีแดงประมาณค่อนแก้ว ยกแก้วขึ้นดื่มอย่างคนกระหายจัด เพียงน้ำสีแดงแตะปลายลิ้นก็รู้ทันที่ว่ามันไม่ใช่เหล้า มันเป็นน้ำปลา แต่ก็ดื่มมันจนหมด "อยากนัก ... อยากเค็ม" หลังกระดกแก้วจนเกลี้ยง วางแก้วกระแทกโต๊ะแสดงอารมณ์สะใจ จ่ายเงินเสร็จก็เดินหายไป สร้างความงงงันให้กับคอเหล้าตลาดพอสมควร http://www.naturedharma.com/data-1900.html :AddEmoticons00918: |