บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รินดาวดี ที่ 17, กรกฎาคม, 2555, 05:25:05 PM



หัวข้อ: ถอดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 17, กรกฎาคม, 2555, 05:25:05 PM
(https://i.ibb.co/6Hq72vk/lm445.gif) (https://imgbb.com/)ไข้ใจ  


ร่างกายอ่อนนอนไข้กายสั่นหนาว
ทนปวดร้าวเนื้อนางครวญครางหา
ต้องนอนสั่นกลั้นหนาวเจ้า"ลินดา"
ไร้คนมาดูแลเจ้าเฝ้าซับกาย....

พยายามประคองร่างอย่างเชื่องช้า
โถ"ลิต้า"คงอ่อนล้าเรี่ยวแรงหาย
ผิวผ่าวร้อนรุมเร้าเจ้าเดียวดาย
ฝืนยืนกายเพื่อหายามาทาน....

เราต้องทนอย่างนี้อีกนานไหม
จะมีใครห่วงหามาสงสาร
นางหญิงจ๋าเจ้าคงทรมาน
ไร้เบิกบานเศร้าสร้อยระห้อยใจ ....

ทนอีกนิดลิตเติลเกิร์ลอย่าเมินหมาง
คงมีทางสว่างบ้างอย่าหวั่นไหว
บุญเรามีทำมาแต่ปางใด
ส่งผลให้ได้บ้างทางคงมี...

ถ้าหากเป็นแม่หลินคงสิ้นหวัง
อ่อนแอจังดวงจิตคิดอยากหนี
ใจของเธอท้อแท้แย่เต็มที
เพียงเท่านี้เธอก็ร้องจองความตาย


รินดาวดี


(https://i.ibb.co/bgJ9z2Y/993615plj4lg2oha1.png) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: อ้อน
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 17, กรกฎาคม, 2555, 05:32:02 PM

ยังจำคำพี่เอ่ยเผยก่อนพราก
จำต้องจากรักเราไกลอาลัยหา
ประโยคสั้น"หมดใจ"ไขคำลา
สาว"ลินดา"แทบสิ้นลมตรมฤทัย

ต้องการไปก็ไปเถิดนะที่รัก
"หญิง"ขอพักพิษช้ำทำอ่อนไหว
"ลิตเติลเกิร์ล"เจ็บพอท้อแล้วใจ
"หลิน"ขอไกลไม่ขอทนคนหลอกลวง..

โปรดอย่าย้อนคืนมา"แม่ต้า"ช้ำ
อย่ามาย้ำคำร้าวคราวหึงหวง
อย่ามาทำเป็นวอนอ้อนซบทรวง
เมื่อหมดห่วงหมดใจ..ใยคืนคำ..



                รินดาวดี
(https://i.ibb.co/PYZ5CBg/2008062802041300.gif) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: อ้อน
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 17, กรกฎาคม, 2555, 05:46:01 PM
            (https://i.ibb.co/TR9wPLx/emo001.jpg) (https://imgbb.com/)
             (https://i.ibb.co/gD68NRM/ifv87.gif) (https://imgbb.com/)

                             ทรมาน..เหลือเกิน


                         รักเขามากจากไปใจจึงเจ็บ
                       ต้องหนาวเหน็บฤทัยไร้สุขสันต์
                          สิ้นทางรักพักพิงมาทิ้งกัน
                       แสนจาบัลย์อ่อนล้าน้ำตานอง

                          เผยวจีเอ่ยไปตอนใจร้าว
                     ถ้อยคำกล่าวของคนที่ทนหมอง
                   เพียงนิดเดียวไม่เหลียวกลับมามอง
                        เกินเรียกร้องจำเจ็บพี่เก็บคำ

                         พิษไข้ขึ้นสูงสุดมิหยุดยั้ง
                         สุมประดังไข้ใจรุกฉุดถลำ
                      โอ้อนาถหนักหนาครารับกรรม
                        คนใจดำหนีหน้าลาจากไป

                       แม้จะคร่ำครวญหานิจจาเอ๋ย
                        แม้จะเอ่ยคำวอนอ้อนไฉน
                      ด้วยว่าเขาตัดเยื่อไม่เหลือใย
                       ทิ้งเราไปทั้งยังไข้ไร้อาวรณ์..




                               รินดาวดี



    (https://i.ibb.co/2ZCGPbv/679-1.gif) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: ถอดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 17, กรกฎาคม, 2555, 06:00:04 PM
(https://i.ibb.co/3s2qv7Z/1cvi8lh9.jpg) (https://imgbb.com/)
(https://i.ibb.co/n1GWwWc/56770chuyw0egsj.gif) (https://imgbb.com/)


                   เจ็บ


วจีชายแนมเหน็บ.เจ็บ.ทรวงนัก
เชือดเฉือนควักใจหญิงทิ้งให้เพ้อ
อ้างคำชู้สู่ชายหมายบำเรอ
.เจ็บ.นะเธอคำนี้.เจ็บ.เหน็บดวงแด

คำชี้แจงมีพร้อมยอมเปิดเผย
ใยละเลยถามไถ่ไม่แยแส
หันหลังกลับเดินไปเหมือนไม่แคร์
แทบสิ้นแดอนาถบาดอุรา

ชายนั้นเป็นเพียงเพื่อนมาเยือนถาม
มาปลอบตามมารยาทอย่าพาดหา
พี่ปล่อย"หญิง"นอนซมจมน้ำตา
ทิ้ง"ลินดา"โดดเดี่ยวเปลี่ยวทรวงใน

"ศิลา'รุ้ง"มุ่งร้ายหมายหน่าย"หญิง"
มาอ้างอิงทิ้งวาจาพาหวั่นไหว
หวังเพียงปิดทางรักเพื่อลาไกล
คงมีใครรออยู่น้องรู้ทัน

คงกลายเป็นอดีตที่ผิดพลาด
คงเลิกวาดวิมานรักประจักษ์ขวัญ
คงเหลือแต่รอยร้าวคราวจากกัน
คงถึงวันสิ้นภพจบจากจร

หยาดน้ำตาเป็นสายลงไหลหลั่ง
ด้วยความหลังครั้งเก่าเฝ้าหลอกหลอน
แล้วใครเล่าเขามาอนาทร
ทนทุกข์ร้อนกับหัวใจไร้ราคา

น้ำตาของ    หัวใจ ไหลรินหล่น
นองท่วมท้น หัวใจ จนไร้ค่า
วอนถามไถ่  หัวใจ ใยเย็นชา
เหมือนพี่ฆ่า  หัวใจ ตายทั้งเป็น




         รินดาวดี

(https://i.ibb.co/n1GWwWc/56770chuyw0egsj.gif) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: ถอดใจ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 02, สิงหาคม, 2555, 08:14:03 PM
(https://i.ibb.co/xhZdKhN/2hzlfk4gw3qa0.gif) (https://imgbb.com/)

                                      
                                                          แสนโศกศัลย์สุดเศร้า  เหงาแด
                                                       ครวญคร่ำคำคนแคร์       คลั่งไคล้
                                                       เราหลงรักแล้วแล          พี่เปลี่ยน
                                                       ดื่นดาษดาวด้อยได้        แน่แล้วนางเอย