|
หัวข้อ: ...รักแสนแปลก... เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 01, กรกฎาคม, 2557, 10:45:35 PM (http://upic.me/i/bj/10254010_595568117205780_2561399612976981458_n.jpg) (http://upic.me/show/51181975) ...รักแสนแปลก... ความรักนี่มักแปลก ยิ่งรักแรกยิ่งแสนหวาน หวานยิ่งกว่าน้ำตาล ช่างเบ่งบานในหัวใจ ใครเตือนก็ไม่ฟัง เฝ้าคลุ้มคลั่งคิดหลงไหล โหยหาอยู่ภายใน มองสิ่งใดก็สวยงาม เห็นนกบินผกผิน แว่วได้ยินเสียงร้องถาม ท้องฟ้ากว้างสีคราม ว่าเห็นความรักบ้างไหม สายลมพัดเฉื่อยฉิว ละล่องลิ่วพลิ้วใบไม้ สะทกสะท้านไหว อยู่ภายในไม่รู้คลาย ดอกไม้ปลายเกสร ล้อแดดอ่อนพรรณราย น้ำค้างหยดหยาดราย ยะเยือกกายทุกครั้งไป คลื่นทะเลที่เห่ห่ม ครางระงมอยู่ไกลไกล เพลงรักได้ฟังไหม ระรัวไหวริมหาดทราย ดวงดาวนับล้านดวง ทอแสงช่วงห่วงไม่หาย รักเอยอย่ารู้คลาย เคลิบเคลิ้มคล้ายให้จาบัลย์ วาริน ๑/๗/๕๗[/color] หัวข้อ: Re: ...รักแสนแปลก... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 01, กรกฎาคม, 2557, 11:17:23 PM รักล้นดุจมนต์ขลัง ประดุจดั่งประดังฝัน รักเกื้อที่เอื้อกัน ประทับจิตประทับใจ แสงสายก็พรายพร่าง วาวสว่างวะวาบไหว ทอทาบอาบฤทัย เพียงเพราะรักมาถักทอ น้ำไหลที่ใสริน จากชาชินกลับชุ่มช่อ ชุ่มชื่นระรื่นพอ เพียงเพราะรักที่หลั่งโลม ทุกสิ่งราวสดสวย มิฉาบฉวยประกายโฉม รับรู้รักจู่โจม พร้อมรับไว้ ด้วยใจรัก ฯ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) หัวข้อ: Re: ...รักแสนแปลก... เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 02, กรกฎาคม, 2557, 09:26:59 AM จริงแท้หรือแปรผัน ดวงใจนั้นได้ตระหนัก อุ่นอิงได้พิงพัก หรืออาจรักมาร้างโรย รักแท้ย่อมรู้ค่า เหมือนหยาดฟ้าคราฝนโปรย ดับแล้งระแห้งโหย ให้ชุ่มโชยห้วงดวงใจ ถนอมไว้นานนาน แม้ว่ากาลเวียนเปลี่ยนไป รักเธอรักยิ่งใหญ่ ตลอดไปนิจนิรันดร์ วาริน ๒/๗/๕๗ :AddEmoticons0094: |