หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ…..ยศลาภสรรเสริญ
เริ่มหัวข้อโดย: คนบอ มือสี่ ที่ 07, กรกฎาคม, 2557, 09:11:39 AM
(https://image.ibb.co/h7V4fL/15034177-jpg-238.jpg) (https://imgbb.com/) โคลงสี่สุภาพ…..ยศลาภสรรเสริญ
๐ มณียวนป่วนเย้า.....................เพราตา อวลอิ่มเอมอุรา..........................เยี่ยมย้อม อีกเกียรติก่อเกริกมา...................เทียมอยู่ สุขสู่ขจิตพร้อม..........................เยี่ยงนี้ใดเสมอ
เลอยศชนเล่าอ้าง.......................เกรียงไกร สินปริ่มเปรมหทัย......................กล่นท้อง เนาแนบหนึ่งเนาใน....................ทวยถิ่น กลกลิ่นมารพาดคล้อง...............เข่นให้คงหวง
เสพสรวงปนรุ่มร้อน...................โลมลาม ฤาห่างเพลาเทียวตาม................ก่อเกื้อ เกรงยศสิ่งสินงาม......................เงาเสื่อม ปลดปล่อยวางจักเรื้อ.................ร่อยลี้เริงสนาน
ลนลานตนเอ่ยอ้า.......................เองโอย เนานั่งเปรียบปานโบย.................เฆี่ยนแส้ จองจำร่ำระโหย..........................เทียวแต่ อยากนอ เปิงป่วนชวนชะแง้.......................บ่ได้รามือ
ยศถือคือเหล่าร้อน.....................โลกา คำกล่าวชมวาจา........................นั่นร้าย ลาภสินหมู่จินดา........................โลภก่อ ลวงล่อหลงลงคล้าย...................กู่แก้เกินกาล
ราญนราเหล่าหล้า......................ราคี ฤาแต่มวลมุนี.............................หน่อเนื้อ โลกระส่ำราวี..............................ลามแหล่ง ยะแย่งยุยืดเยื้อ..........................หยั่งยั้งยืนสกล ฯ
๐ มีจนฤๅว่างเว้น.......................เวียนวาย ชีพสู่ตนมลาย............................ทั่วสิ้น แหนหวงห่วงโหยหาย.................ไปเปล่า ใดเล่าคราวแดดิ้น.......................หนึ่งชี้ชมสนอง
ยศครองตรองเร่งลี้......................อัตตา สินก่อกองโลภา.........................ปล่อยบ้าง สรรเสริญบ่หอบหา.....................พันเกี่ยว ทุกข์ทั่วจักลาร้าง........................เร่าร้อนเลือนสลาย
มือสี่ กวีบอ เตือนตน |
|