|
หัวข้อ: ปริศนา เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 05, กันยายน, 2557, 05:58:34 PM ~ปริศนา เดียวดาย ในห้วงลึก
~เกินตรองตรึก หยั่งได้ ใครคาดถึง ~ฟ้าเดียวดาย ไร้รัก ฝากคนึง ~หยาดน้ำตา หยดหนึ่ง จึ่งร่วงริน ~แม้แสงใต้ วาววาย จวนใกล้ดับ ~รี่ระยับ ลดเวียน ไส้เทียนสิ้น ~จวบรุ่งแสง รวี ส่องชีวิน ~ปริศนา ทั้งสิ้น คงคลี่คลาย มุกดาริน หัวข้อ: Re: ปริศนา เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 06, กันยายน, 2557, 10:18:06 AM ปมซ่อนเร้นเร้นซ้อนย้อนยอกยิ่ง
จริงเท็จจริงล่อหลอกใจสลาย หากว่าเท็จกลับจริงทุกสิ่งกลาย ไม่อาจคลายคลี่แจ้งแถลงการณ์ ทุกสิ่งล้วนปรุงแต่งแสร้งสรรสร้าง จริงเท็จบ้างปะปนวนผสาน ปริศนาจึ่งซ่อนซ้อนชั่วกาล ปัญญาญานใคร่ครวญหวนเท็จจริง มุกดาริน หัวข้อ: Re: ปริศนา เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 07, กันยายน, 2557, 12:05:27 AM ในความมืดอาจแฝงแสงสว่าง ในอ้างว้างอาจอุ่นกรุ่นใจยิ่ง ในเอื้อเฟื้ออาจแฝงซึ่งแย่งชิง หลากหลายสิ่งยากนักจักเข้าใจ ยิ่งจิตคนวนเวียนปรับเปลี่ยนผัน ทุกสิ่งนั้นใช่สว่างกระจ่างใส ล้วนแล้วแต่รูปประเด็นที่เป็นไป โลกกว้างใหญ่หามีที่แน่นอน หยาดน้ำตามิอาจบอกว่าชอกช้ำ อาจหมายย้ำปลื้มปริ่มเอมอิ่มซ่อน ความจริงเท็จเที่ยงแท้แค่สังวร โลกยอกย้อนลักลั่นที่ผ่านพลี แม้แสงใต้วาววายจวนใกล้ดับ ๑ แต่ใช่อับความหมายในศักดิ์ศรี แม้ไร้รักใช่ไร้แสง..แห่งชีวี โลกยังมี มุม-เหลี่ยม ให้เยี่ยมมอง ความจริงเท็จยังมิอาจจะตัดสิน ตราบฟ้าดินยังอยู่เป็นคู่สอง ย่อมพลิกผันแปรปรับล้วนตรับตรอง คือครรลองความหมาย.. ให้ครุ่นครวญ ฯ : . :047: - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ๑ (อ้างอิง : หยิบยกวรรคหนึ่งบทสองต้นกระทู้ (ดาริน)) หัวข้อ: Re: ปริศนา เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 09, กันยายน, 2557, 08:06:37 PM #๓๒๙ -๐-๐-๐- มีมากมาย หลายคำถาม ในความคิด ถูกหรือผิด แพ้หรือชนะ จะไต่สวน ใครกำหนด กฎเกณฑ์แท้ หรือแปรปรวน ความจริงล้วน ล่องไหล ไปตามกาล อยากมีคู่ ? อยู่เป็นโสด ? โจทย์เก่าแก่ ทางไหนแน่ นั่นก็ดี นี้ก็ผ่าน ทั้งสองทาง ต่างมีสุข ทุกข์ยาวนาน ตราบสังขาร คราบร่าง วางตะกอน รวยมั่งคั่ง ? ยังจนยาก ? ปากกัดถีบ ต่างเร่งรีบ เร้าตาม ความหมายซ่อน รวยล้ำฟ้า หาเกินอิ่ม กว่าอุทร ถึงยามนอน นุ่มเพียงใด ได้หลับเดียว แล้วตรงไหน ให้นิยาม ความจนยาก ข้าวถึงปาก ปราศจากหนี้ มิข้องเกี่ยว อิ่มเหมือนกัน ฝันและตื่น ชื่นใจเชียว มองจันทร์เสี้ยว แสงเดือนเก่า เราเขามี ส่วนเล็กสุด คืออะไร ? ในโลกหล้า ก้มมองหา ตามองเห็น เช่นใดนี่ แหงนมองฟ้า ว่าตัวเรา เถ้าธุลี แล้วส่วนที่ แสนยิ่งใหญ่ อะไรกัน ? ฤๅยิ่งใหญ่ ในความจริง คือสิ่งเล็ก แก่ชรา มาจากเด็ก เดินดุ่มนั่น ไม้กำเนิด เกิดจากผล ต้นของมัน ความแปรผัน ผลิตาม ความแน่นอน ? -๐-๐-๐- หัวข้อ: Re: ปริศนา เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 10, กันยายน, 2557, 07:51:16 PM ได้กลืนกล้ำ คำครวญ มาหวนคิด
ให้พินิจ ความต่าง หว่างคำสอน โลกนี้ไซร้ แปรเปลี่ยน เวียนหมุนจร ผ่านหนาวร้อน ก่อนดับ ล่วงลับลา ในโลกนี้ หามี อะไรแน่ ต่างเปลี่ยนแปร แปรเปลี่ยน เวียนว่ายหนา สุขแล้วเศร้า เคล้าไป ไม่สร่างซา แก่ชรา เจ็บตาย หมายจีรัง ฉะนั้นเรา เศร้าไป ไยกันนี่ สังขารนี้ ล้วนแปร เมื่อแลหลัง สร้างความดี นี้แน่ ชื่อแซ่ยัง ดีจีรัง เลวหรือเที่ยง เพียงแค่ตาย มุกดาริน |