บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม => ข้อความที่เริ่มโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 07, กันยายน, 2557, 09:25:39 AM



หัวข้อ: - บทปลงสังขาร -
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 07, กันยายน, 2557, 09:25:39 AM

                            (https://i.ibb.co/7QBVN46/awb-image312255361506.jpg) (https://imgbb.com/)

                                            - บทปลงสังขาร -

                                       ๑. โอ้ว่า อนิจจาสังขารเอ๋ย
                                       มาลงเอยสิ้นสุดหยุดเคลื่อนไหว
                                       เมื่อหมดหวังครั้งสุดท้าย ไม่หายใจ
                                       ธาตุลมไฟน้ำดินก็สิ้นตาม

                                       ๒. นอนตัวแข็งและสลด เมื่อหมดชีพ
                                       เขาตราสังข์ใส่หีบสี่คนหาม
                                       สู่ป่าช้าสิ้นเชื้อเหลือแต่นาม
                                       ใครจะถามเรียกเราก็เปล่าเลย

                                       ๓. นี่แหละหนอมนุษย์เรา มีเท่านี้
                                       หมดลมแล้วก็ไม่มี ซึ่งความหมาย
                                       วิญญาณปราศขาดลับดับจากกาย
                                       หยุดวุ่นว่ายทุกทุกสิ่ง นอนนิ่งเลย

                                       ๔. เมื่อชีวิตเรานี้มีลมอยู่
                                       จงเร่งรู้ศีลทานนะท่านเอ๋ย
                                       ทั้งภาวนาทำใจหัดให้เคย
                                       อย่างละเลยความดีทุกวี่วัน

                                       ๕. เมื่อสิ้นลมจิตพรากจากโลกนี้
                                       จะได้พาความดีไปสวรรค์
                                       อย่าทำบาปน้อยนิดให้ติดพัน
                                       เพราะบาปนั้นจะเป็นเงา ตามเราไป

                                       ๖. สู่นรกอเวจีที่มืดมิด
                                       สุดที่ใครจะตามติด ไปช่วยได้
                                       ต้องทนทุกข์สยดสยอง ในกองไฟ
                                       ตามแต่กรรมของผู้ใดที่ได้ทำ

                                       ๗. หมั่นสวดมนต์ภาวนารักษาศีล
                                       สอนลูกหลานให้เคยชิน ทุกเช้าค่ำ
                                       ให้รู้จักเคารพนบพระธรรม
                                       อย่าลืมคำที่พระสอน วรให้ดี

                                      ๘. เราเกิดมาเพื่อตายมิใช่อยู่
                                      ทุกทุกคนจะต้องสู่ความเป็นผี
                                      เมื่อเกิดมาเป็นคนได้ทั้งที
                                      ก็ควรสร้างความดีติดตัวไป

                                      ๙. เพื่อจะได้เป็นสุขไม่ทุกข์ยาก
                                      ไม่คับแค้นลำบากเมื่อเกิดใหม่
                                      ใครทำดีย่อมสุขแท้ จงแน่ใจ
                                      ใครทำชั่วทุกข์ยากไร้ ย่อมถึงตน

                                      ๑๐. เร่งบำเพ็ญทานศีลและภาวนา
                                      แสวงหาแต่สิ่งบุญกุศล
                                      ทรัพย์ภายนอกเป็นของโลก โศกระคนธ์
                                      ทรัพย์ภายในประดับตน พ้นทุกข์เอย.



ขอบคุณหนังสือสวดมนต์ จากวัดใหม่เมืองชุม
ตำบลเมืองชุม อำเภอเวียงชัย จังหวัดเชียงราย
และภาพจากทางอินเตอร์เน็ตค่ะ

น้องคัดลอกมาจากหนังสือสวดมนต์แปล
ไม่มีการแก้ไขใด ๆ ทั้งสิ้น
อาจมีสัมผัสที่หล่นหายบ้าง
แต่เนื้อหาสาระดีมาก เลยนำมาแบ่งปันกันค่ะ