บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2010/06/O9377393/O9377393-63.jpg)

ทุกวันจ่อมออมสินกินอย่างเขียม
เก็บเงินเตรียมว่าจ้างสร้างเรือนหอ
เพียรปลูกผักตักน้ำตำมะกอ
ปลาย พ.ศ.พบกันคือสัญญา

จี่พริกแห้งแกงกล้วยในถ้วยเก่า
สอยสะเดาผักจิกฉีกใบส้า
ของชั้นดีมีผำยำไส้ปลา
หมกปูนาจิ้มเกลือกับข้าวแดง

ขอพ่อหลวงประกาศเสียงตามสาย
ว่ามีชายกายดำกำยำแกร่ง
หมดลำไยไร้งานขานขายแรง
เรียกไม่แพงวันร้อยสองร้อยเอา

ไม่กำหนดนับโมงโยงเย็นย่ำ
เลยมืดค่ำคืนกลับเหมือนรับเหมา
สักมื้อข้าวราวเที่ยงเลี้ยงบรรเทา
บุหรี่เหล้ายาดองไม่ต้องมี

วอนจ่ายสดงดเชื่อเบื่อทวงถาม
แบ๊งก์ใบงามพับเพียงเรียงเลขสี
ดึงยางรัดมัดฟ่อนซ่อนอย่างดี
เศษตังค์ที่เหลือใช้ใส่ป๋องนม

อุตส่าห์จ่อมออมสินกินนิดหน่อย
รอบัวลอยลิ้นสากจนปากขม
เรือนหม่นมอหอร้างครางระทม
ยืนเป็นลมหลายครั้งยังไม่มา

 :a014:

รพีกาญจน์

(http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2009/12/V8698147/V8698147-0.jpg)

" สิ้นรัก "

เหนือบ้านเธอชิดใกล้ใต้บ้านฉัน
แค่รั้วกั้นกึ่งกลางถ่างลอดหา
เล่นแสดงหญิงชายหนังขายยา
เธอนางฟ้าฉันเป็นเช่นกุลี

พอแดดร่มลมตกนกกากลับ
เล่นตี่จับจัดแจงแบ่งพวกสี
หญิงตีโป่งลงน้ำดำว่ายตี
เล่นเป็นผีขี้แนดแปดเน่าตาย

สางหุงข้าวเป่าไฟให้คุณแม่
พอแดดแก่เอาปลาไปเร่ขาย
เห็นด้านหลังผ้าถุงมือจูงควาย
ปล่อยตามชายทุ่งนาเธอนั่นเอง

บ่ายนี้เล่นไอ้โม่งโยงโยงไหม
วิ่งไวไวเธอแว๊บแอบข้างเข่ง
ม้าก้านกล้วยเอวอวบควบปุเลง
ช่วยร้องเพลงเป็นมอญซ่อนผ้าแพร

เธอร้องกรี๊ดหวาดกลัวตัวหนอนไต่
กระโดดใส่อย่างจังหลังแทบแย่
จบมอปลายไปเรียนเธอเปลี่ยนแปร
ฉันคนแค่ขายแรงแลกข้าวกิน

มือเท้าเย็นใจเต้นตึกนึกภาพเก่า
นั่งพิงเสาตาลอยคอยถวิล
ฝากทะเลเทวาลมฟ้าดิน
ถามยุพินสิ้นรักแล้วหรือไร?

 :026:

รพีกาญจน์

(http://www.siamfishing.com/_pictures/board/upload2007/200712/119736990036055.jpg)

" สิ้นเยื่อใย "

จุดตะเกียงเรียงความถามไถ่ทุกข์
เธอพบสุขดังลือนั้นหรือไม่
สุดตาแหงนแสนเศร้าเราอยู่ไกล
เหนือถึงใต้ห่างกันพันกิโล

คิดจากคามตามเธอเจอไหมหนอ
มัวเฝ้ารอกับบ้านก็นานโข
บ่กินหลับจับไข้หัวใจโต
ตากลวงโบ๋ดังปอบลอบกัดพุง

อยู่บ้านนอกคอกนาชายป่าเขา
กินปลาเจ่าราดผักข้าวหักหุง
สี่แยกตัดพัทยาฟ้าเมืองกรุง
เรืองจรุงมุ่งไปทางไหนดี

เพื่อนบอกเพลินเดินเคียงคู่เพียงไหล่
ตัวสูงใหญ่ฝรั่งหนังดำปี๋
คนเหมือนคนปนปะแย่ละซี
กัดโรตีอีฉันมันแขกยาม

นั่นไข่ปอกลอกหน้าแถมตาตี่
เป็นเกาหลีญี่ปุ่นยุ่นสยาม
พางวยงงสงสัยใครเธอตาม
เข้าวัดถามชีเถรไม่เห็นเงา

น้ำตาร่วงม่วงแบ๊งก์ใบสุดท้าย
กลับไปตายฝังดินคืนถิ่นเก่า
หากใครรักภักดีมีต่อเรา
เอาก็เอาบ้านใกล้ไวแต่งงาน

 :smiley10:

รพีกาญจน์

(http://image.coverdd.com/image-6336_4B049008.jpg)

" สิ้นสูญ "

ลมวันตกพัดพาพร้อมห่าฝน
เสียงเบื้องบนครืนครั่นสั่นสะท้าน
น้ำจากดอยไหลรวมท่วมดินดาน
ห้วยละหานเชี่ยวกรากหลากเจิ่งนอง

หยิบเชือกเกี่ยวกระบุงมุ่งถอนกล้า
ไต่คันนาเคยเพลินเดินเรียงสอง
ก้มตัวเก็บเจ็บหลังนั่งยองยอง
เหลียวรอบมองมีเงาเราเดียวดาย

จับไม้คานกระดกยกขึ้นหาบ
เหงื่อไหลอาบลงหน้าตาเป็นสาย
กระบุงแกว่งยันพื้นยืนหยัดกาย
ตามืดลายควานหาหลอดยาดม

สองมือฟายซ้ายกำขวาดำเจาะ
รูพอเหมาะจ่อมกล้าเกลี่ยโคลนถม
ระบายน้ำออกนาเกรงกล้าจม
รับแดดลมใบเรียวเขียวขจี

เฝ้าดูแลลามเลียราเพลี้ยหนอน
แมงกัดกร่อนกอเว่อหอยเชอรี่
ประสมยาพ่นเทปุ๋ยเคมี
รอวันที่แทงดอกข้าวออกรวง

ลมเหนือเริ่มสะบัดพัดพาหนาว
คิดถึงสาวแดนไกลด้วยใจห่วง
ลอยกระทงคงกลุ้มขาดพุ่มพวง
หมอบอกดวงอาดูรสูญเธอแล้ว

 :sri0011:

รพีกาญจน์

(http://www.bloggang.com/data/mira6625/picture/1232663478.jpg)

" หวังยังไม่สิ้น "

อรุณรุ่งพรุ่งวันออกพรรษา
ลูกหลานมาหอบหิ้วเป็นทิวแถว
รถคืบคลานผ่านไปไร้วี่แวว
ร่างน้องแก้วเอวยาวก้าวขาลง

ตัดใบตองตากแดดบ่ายแผดร้อน
พอเปียกอ่อนฉีกแจงป่นแป้งผง
ปอกขูดคั้นเคี่ยวคละกะทิชง
ขนมกงขนมกล้วยใครช่วยทำ

ตกแต่งดาอาหารข้าวสารหุง
พริกเกลือปรุงซอสหอยซอยกะหล่ำ
ลาบเนื้อหมูหลู้ขมไก่ต้มยำ
หงายครกตำเครื่องเทศเม็ดผักชี

เย็นลงสวนขวนคัดตัดดอกไม้
ข้าวตอกใส่เทียนทบธูปครบสี่
เตรียมวางพานกรานพุทธไตรรุจจี
สงฆ์พระมีสุปฏิปันโน

เป็นส่วนสัดจัดวางไว้เสร็จสรรพ
หันหลังกลับเก็บกวาดถ้วยถาดโถ
เช็ดครัวไฟไหนึ่งลังซึ้งโต
แกะส้มโอจิ้มจ้ำน้ำพริกกิน

อรุณรุ่งพรุ่งวันออกพรรษา
น้อมสักการ์บูชิตจิตถวิล
ขอผลบุญหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงจินต์
ดลยุพินคืนบ้านสู่ล้านนา

 :a013:

รพีกาญจน์

(http://www.compgamer.com/home/wp-content/uploads/2012/11/3K_A20121123_03.jpg)

" ยังไม่สิ้นหวัง "

หรือนายจ้างอ้างรักคุมกักขัง
ซ่อนตึกใหญ่ไว้หลังห้างบังหน้า
เกรงเลยลับกลับสวนมิหวนมา
เจรจาอ้อนอู้อยู่อย่างเดิม

หรือบางทีมีนัยให้กับเขา
พ่นลมเป่าเอาเธอเพลินเผลอเริ่ม
ตาพองโตโบนัสจัดแจกเติม
ท้ายปีเพิ่มค่าจ้างตบรางวัล

ช่วงวันหยุดตรุษจีนชวนบินนอก
น้ำลายฉอกหูอื้อมือเท้าสั่น
เลือกไอโฟนโทนสีพิเศษมัน
แถมกำนัลแหวนน้อยสร้อยสวมคอ

ใจยอบแยบแบบนี้ฤามีเหลือ
เธอคงเชื่อเบื่อฉันแล้วสิหนอ
ร้องอีกทีขี้มูกโป่งหลงเฝ้ารอ
ร้องให้พอสาสมความงมงาย

ถึงหัวค่ำคืนครามอร่ามฟ้า
มองจันทราดวงเพ็ญลอยเด่นฉาย
มินานนักสักครู่ราหูกราย
เกิดกระหายใคร่อยากอ้าปากอม

วอนเทวาราหูเอ็นดูเถิด
โปรดได้เปิดปากคายคืนจันทร์ขม
เพื่อเราสองครองคู่เคียงภิรมย์
ขอสุขสมวอนนายจ้างปล่อยร่างเธอ

 :042:

รพีกาญจน์

(http://p7.storage.canalblog.com/77/96/586260/45460465.jpg)

:004: :a002:

(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/c0.0.403.403/p403x403/543305_412616268805391_1050435699_n.jpg)

พ่อชื่อมอยแม่ชื่อมนคนบ้านหมอง
พี่ชื่อมองน้องชื่อเหม่อเธอชื่อหมี่
ใครก็รู้ปู่ชื่อมาย่าชื่อมี
ตาชื่อหมียายชื่อหม่ำคนลำพูน

เอาแต่กินกับเที่ยวเคี้ยวจับจับ
ถูกพ่อขับขึ้นรถไฟ ปู๊น ปู๊น ปู๊น
เข้ากรุงเทพทำงานร้านคำนูน
ขายการ์ตูนชินจังหนังสือฮา

ติดนิสัยไล่ทะเล้นเต้นติ๊งต๊อง
ปรายตาจ้องชายหนุ่มขยุ้มป๋า
เริงระบำทำงานร้านสุรา
เสิร์ฟโซดายาดองเบียร์ของเมา

เดิมขายบ้างดื่มบ้างเหล้าค้างแก้ว
มึนตาแป๋วยวนยั่วลูกผัวเขา
ตกระกำทำงานร้านของเบา
ซื้อของเก่าสำลียัดที่นอน

ร่วมสมทบคบคิดรวยทางลัด
ธนบัตรอาจฟลุ้คซุกเป็นฟ่อน
ญาติไม่รู้ปู่ย่าคราม้วยมรณ์
ขายมุ้งหมอนในเขนยก็เคยมี

หนสุดท้ายหายต๋อมพร้อมกระเป๋า
รับจ้างเลี้ยงคนเฒ่าลูกเต้าเผลอ
เตะกระโถนโยนตะกร้าครึ่งบ้าเบลอ
ช่วยจับเธอใส่กรงส่งผมที

 :071:

รพีกาญจน์

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/156/7156/images/S_pic/lonely-man3.jpg)

" สิ้นชีวิต "

ฟ้าใกล้ค่ำดำเทาเคล้าเมฆฝน
กิ่งสักสนสะบัดกวัดแกว่งไหว
ดวงอาทิตย์ทอแสงแดงรำไร
ธารน้ำใสไหลรุดลับสุดตา

เด็กเด็กจูงฝูงควายต้อนเข้าคอก
ควันไฟบอกครัวปรุงข้าวหุงหา
ยินระฆังดังชัดจากวัดวา
เหล่านกกาโผผินบินกลับรัง

มองถนนหนทางยังว่างเปล่า
นั่งกอดเข่าเฝ้าคอยเหม่อลอยหวัง
พยายามห้ามจิตคิดชิงชัง
อนิจจังอ่อนแอพ่ายแพ้พลัน

เสียงหมาหอนโหยเย็นเป็นทอดทอด
เสียงแสกสอดถลาไก่ป่าขัน
เสียงโกรกกรากสากสางท่ามแสงจันทร์
พานึกหวั่นหดหู่อยู่เดียวดาย

แว่วบรรเลงเพลงไทยใครกันหนอ
สีสะล้อซอซึงดีดดึงสาย
ดึกน้ำค้างพร่างพรมลมโชยชาย
เหงาช่างร้ายหมายกระหน่ำซ้ำกมล

มือขยับจับแก้วแล้วกระดก
เหล้าไหลหกอกอาภัพที่ยับย่น
พิณสิ้นเสียงสั่งสาวหนาวเหลือทน
คงไม่พ้นคืนนี้...ชีวาวาย

รพีกาญจน์

(https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/281498_112141468883234_606931_n.jpg?oh=ef79d6113e476a6c4f6dcde8fff4af94&oe=54D946C8)

" สิ้นสลาย "

โหรทำนายทายไว้กาลใกล้นี้
เข้าสู่ที่กลียุคทุกสถาน
รวมสามภพจบแดนแมนพิมาน
บนดินดานนรกหมกฟืนไฟ

บนเป็นล่างหลังเป็นหน้าตาลปัตร
มวลส่ำสัตว์ถ้วนทั่วตัวเล็กใหญ่
จะเลือดอุ่นเลือดเย็นมีเป็นไป
หมดวิสัยเคียงคู่อยู่คงทน

ตัวชี้นำธรรมชาติมิคาดคิด
เกิดวิกฤตปุบปับงงสับสน
แผ่นดินลั่นสั่นไหวให้ทุรน
ภูเขาพ่นของเหลวเปลวลุกแดง

ราบลุ่มต่ำน้ำท่วมอ่วมพรรษา
เนินสูงป่าร้อนแดดเผาแผดแห้ง
ล้มเป็นเบือแบตายโรคร้ายแรง
ขาดข้าวแกงกันดารอาหารกิน

จับอาวุธจุดทิ้งยิงประหัต
โลภสมบัติผูกขาดแย่งธาตุหิน
อ้างกฏกูกฏมรึงขึงระบิล
แบ่งด้าวดินปกครองต้องระคาง

ดูสิ! ฝูงปลาแบแถเหงือกเสือกบนหาว
ดวงตะวันจันทร์ดาวพราวใต้ล่าง
คนใช้หัวเดินหกเท้ายกกาง
ถึงสุดท้ายวายวางหรืออย่างไร?

รพีกาญจน์

ดูหนังสือพิมพ์นี้สิ น่ากลัวจริงๆ

" รอวันสิ้น "

ด้วยเวลานาทีมีเพียงนิด
ท้ายชีวิตเหลือน้อยนับถอยหลัง
เสาะหาปลื้มลืมรักหักชิงชัง
ไม่อยากนั่งตรอมตรมจมน้ำตา

ท่ามเพื่อนแพงแสร้งเสริมเติมเย้ยหยัน
ปล่อยคืนวันพ้นไปคงไร้ค่า
เดินเข้าออกประตูอยู่โรงยา
เนิ่นนานกว่าห้าปีไม่มีแรง

ผมดกดำมันขลับกลับเทาขาว
ตาแวววาวมัวหม่นผิวย่นแห้ง
ใบหูกางคางแหลมแก้มเรื่อแดง
เกิดไฝฝ้าแต้มแต่งแล่งริ้วปาน

เดินสับเงาเข่าแบะแสะสะดุด
ยากยั้งหยุดคะมำตำเลือดฉาน
สะกดช้ำน้ำลายไหลยืดยาน
ทรมานทุรนระคนอาย

ยันลุกก้าวสาวโกยโอยโอ๊ยเจ็บ
ปวดแสบเหน็บนอกในไม่รู้หาย
นอกหนังเนื้อเถือแถแค่ร่างกาย
ในเลวร้ายโทรมทรุดสุดเหลือทน

มันจะเป็นเช่นนี้กี่นานหนอ
สะสมหลายพอศอพอปี้ป่น
คงค้างรูปซูบซีดผิดผู้คน
ตายอาจพ้นความทุกข์ที่ซุกทรวง

รพีกาญจน์