|
หัวข้อ: ขอใจบ้าง เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 30, กันยายน, 2557, 03:42:27 PM วันเวลาผ่านพ้นไปไกลริบรี่ วินาทีหลายหนจนหวั่นไหว จากช่วงหนึ่งไปอีกช่วงก็ห่วงใย เหมือนเมฆไหลลอยวนคนเปลี่ยนใจ หากจะเปรียบมนุษย์ก็คือสัตว์ ที่ยืนหยัดคู่โลกโศกเศร้าไหม ก็คงตอบคละเคล้าเข้ากันไป มีเสียใจมีสุขคลุกกันมา มีอะไรแน่นอน..แต่นอนแน่ เด็กจนแก่ไม่วายหมายครบหน้า จะช้าเร็วอยู่ที่กรรมท่านทำมา เพราะป่าช้าไม่หนีฟรีทุกคน เขาถึงบอกยาก ดีไม่มีเว้น ต้องพบเห็นเสมอเจอทุกหน ถึงกระนั้นคนเราเหมาเวียนวน แม้รวยจนเท่ากันนั่นคือตาย วรรณดี |