|
หัวข้อ: หมดเวลา เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 02, ตุลาคม, 2557, 08:08:42 PM (http://upic.me/i/c0/40images.jpg) (http://upic.me/show/52960562) หมดเวลา มีเวลาระหว่างพักมักคิดถึง อารมณ์ซึ้งไปตามความหวั่นไหว มาระบายอึดอัดเหมือนขัดใจ โอ้ทำไมชอบพร่ำร่ำครวญคราง สู้เก็บกดอดไว้ไม่หมายล่วง ถนอมดวงมาลีไม่หนีห่าง ไว้ในฝันก่อนที่ชีวีวาง สุดหนทางคะนึงคิดถึงเธอ ใจเพ้อพ้อต่อว่าน่าอายนัก ไม่รู้จักเชื่อฟังชอบพลั้งเผลอ แกล้งแชเชือนเบือนหลบเมื่อพบเจอ เหมือนคนเซ่อโง่เง่าเศร้าสิ้นดี อยู่ใกล้กันแท้แท้แม้มองเห็น กลับดังเช่นอยู่ไกลไปสุดที่ เคว้งคว้างฝันห่างหายไร้ฤดี คงไม่มีแวววราพาอาดูร เธอคนสวยรวยนักคนทักเยอะ เราซิเลอะเลือนรางช่างเป็นศูนย์ จะบวกลบมาหารแม้การคูณ เกินเพิ่มพูนคุณค่าน่าระอา วันจึงมืดยืดยาวและหนาวเหน็บ รู้สึกเจ็บทุกทีที่เห็นหน้า หมดเวลาเมื่อใดใจโรยรา แว่วเสียงนาฬิกาเศร้าวังเวง วาริน 2/10/57 |