บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ภ. โยนก ที่ 03, ตุลาคม, 2557, 09:25:59 PM



หัวข้อ: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: ภ. โยนก ที่ 03, ตุลาคม, 2557, 09:25:59 PM
๑.เห็นรุ้งพรายรายล้อมกล่อมจันทร์เจ้า
เมฆสีเทาเคลื่อนห่างอย่างโศกศัลย์
ดูดวงดาวพราวแพรววาวแววพลัน
แต่ว่าจันทร์งามกว่าเมื่อเมฆาคลาย
.
๒.ประดุจดั่งความพลั้งพลาดเกินคาดนัก
ดุจความรักเธอฉันพลันคล้อยหาย
ชีวาเธอไร้ฉันนั้นพราวพราย
เมื่อข้างกายไร้ฉันนั้นสุขจริง
.
๓.เมฆก้อนนี้ยอมพ่ายคลายจากเจ้า
แม้นต้องเศร้ายอมทนเป็นคนหยิ่ง
แม้โศกแท้อย่างแน่ใจไม่อ้างอิง
จะพักพิงอีกฟากฟ้าทิวากร
.
๔.ฉันขอลาราตรีที่มีเจ้า
ขอเลิกเฝ้าจันทราฉันลาก่อน
ฝากดาราดูแลแค่วิงวอน
นิรันดรไร้ค่าเมฆลาจันทร์
.
.
-เศษดินพันเจีย (debris panjia)


หัวข้อ: Re: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 04, ตุลาคม, 2557, 07:28:14 AM
(http://jaanjawcafe.exteen.com/avatar.org.gif)


ไยถึงมาไฉเฉ เมฆาเพื่อน
ดูแชเชือนเจื่อนจางออกห่างฉัน
ลืมหรือไรสัญญาเมื่อสายัณห์
เธอบอกว่า จะมีกันทุกวันเคียง

ผิดมหันต์อันใดโปรดได้แจ้ง
วานแถลงเอ่ยมาอย่าหลีกเลี่ยง
อย่าปล่อยฉันหม่นช้ำลำพังเพียง
เดี๋ยวจันทร์เสี่ยงดิ่งพสุธาฆ่าตัวตาย

Sasi

:004:


หัวข้อ: Re: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 04, ตุลาคม, 2557, 08:22:18 PM
:a012:

คุณ"สายัณห์ สัญญา"เขาลาแล้ว
เหลือเพลงแจ้วแว่วเพราะเสนาะหมาย
"สัญญาเมื่อสายัณห์"เพลงบรรยาย
"สัญญา พรนารายณ์"ยังร่ายมนตร์

จากปากช่องน้องเมินเกินจะช้ำ
เมฆาดำอดสูอยู่เวหน
จำถอยห่างดาราเมื่อคราจน
พักใจตนพ้นหน้าจันทรางาม

จันทร์ต่างหากที่ผิดคิดไม่ซื่อ
สัญญาคือคำลวงอยากทวงถาม
แล้วยังแสร้งแกล้งว่าพยายาม
จะไม่ห้ามจันทร์ดิ่งหญิงอย่าคุย

 :004:   :a22:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 05, ตุลาคม, 2557, 05:54:52 AM
 
:d10:


ไยเมฆาทำข่อนงอนตุ๊บป่อง
เดี๊ยะปั๊ดถองหน้าปูดทำพูดชุ่ย
คงได้ทีสิหนอพ่อพุงพลุ้ย
ยิ้มแก้มตุ่ยยืนดูมิกู่ง้อ
↓ ↓ ↓
จันทร์ก็เบื่อยิ่งนักชักหมันไส้
โดดลงไปปัฐพี มีชายหล่อ
"กรกช","กรวิชญ์"ชิดพะนอ
"เศษดินพันเจีย"หนอ ก็หุ่นดี

ทั้งคุณ"หมู" "ลุงไพร"ก็ใจป้ำ
"ขลุ่ยกันแสง"ร่ำซำ ซ้ำเศรษฐี
คนจริงจังฝังใจ"อ้ายรพีฯ"
ชายบ้านนี้สุดเด่น..เว้น"พรานไพร"

Sasi

 
:d05:


หัวข้อ: Re: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 05, ตุลาคม, 2557, 08:59:46 PM
:041:

ยอมรับว่าจริงชัดมิคัดค้าน
เลยขอผ่านหนนี้มิสงสัย
เพราะทุกคนกล่าวมาท่าสูงวัย
เหลือพรานไซร้หนุ่มสุดรุดจำนน

เห็นจันทร์ดิ่งทิ้งร่างเหมือนอย่างพูด
หวังพิสูจน์ทำจริงหญิงสับสน
จะขุดหลุมรอรับจับหน้ามน
สัปดนกลบฝังแล้วนั่งมอง

เพื่อพิสูจน์หนุ่มใดเต็มใจช่วย
รอดจากม้วยด้วยรักภักดิ์สนอง
สมคำคุยหรือเปล่าเล่าเนื้อทอง
ว่ามีหนุ่มจับจองเต็มห้องกลอน

กลัวแต่ไร้ชายชาญผู้หาญกล้า
เสนอหน้ามาพบจบสังหรณ์
ปล่อยพรานไพรใส่หลุมสุมกองฟอน
ฆ่าตัดตอนนอนหนาวสาวขี้คุย

 :a004:   :d06:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: -เมฆาโศก-
เริ่มหัวข้อโดย: ภ. โยนก ที่ 05, ตุลาคม, 2557, 11:31:14 PM
เมฆาโศกวิโยคนักรักไร้ค่า
ทุกวาจาบางเบากว่าเปล่าขลุ่ย
อุปสรรคเคยสัญญาว่าจะลุย
กลับดูชุ่ยเพราะจันทร์พลันหมางเมิน

แล้วอย่างนี้ใครนะจะทนไหว
จันทร์ห่างไกลทุกทีที่แกล้งเขิน
แล้วสุดท้ายฉันนะต้องเผชิญ
ความเศร้าเกินเอื้อนเอ่ยแม้เคยรัก

ฉันยิ่งโศกยิ่งรักจริงฉันยิ่งโศก
วิโยคหนักยิ่งโศกวิโยคหนัก
ยิ่งเศร้านักยิ่งรักเจ้ายิ่งเศร้านัก
จักไหลรินวารินนัยต์จักไหลริน
-เศษดินพันเจีย