|
หัวข้อ: รำพึงถึงชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 28, พฤศจิกายน, 2557, 03:01:36 PM (http://upic.me/i/1o/10151335_1594105677479659_6217132754949246519_n.jpg) (http://upic.me/show/53715510) การดำเนินชีวิตมีผิดถูก รายทางปลูกชั่วดีทุกที่ผ่าน ให้ผลเป็นทุกข์สุขตามรุกราน ลิ้มรสหวานมันเค็มขมเต็มคอ ทุกชีวิตผิดถูกทุกข์สุขกลั้ว ทำดีชั่วโดยไม่จงใจก่อ ด้วย“รู้เท่าไม่ถึงการณ์”ชาญไม่พอ จึงเกิดข้อผิดพลาดประมาทเกิน ตั้งแต่เกิดจนแก่ร่อแร่ร่วง ยังย่ำห้วงทางรกระหกระเหิน เดาผิดบ้างถูกบ้างโดยบังเอิญ ดี...ไม่เดินหลงทางจนห่างไกล เดินระเหเร่ร่อนค่อนชีวิต ทำถูกผิดกี่ครั้ง...จำมิได้ รู้แต่ว่าผิดถูกคลุกกันไป บุญบาปไม่มากน้อยด้อยกว่ากัน ยังคงเดินต่อไปในถูกผิด ทางชีวิตที่เหลื่อเชื่อว่า“สั้น” ตั้งใจจะทำถูกทุกคืนวัน เพื่อถึงบั้นปลายทาง“สว่างจร” เต็ม อภินันท์ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ / ๒๐.๐๕ น. (http://upic.me/i/lt/3yc7ahirhib.gif) (http://upic.me/show/47649531) หัวข้อ: Re: รำพึงถึงชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 28, พฤศจิกายน, 2557, 11:08:46 PM #๓๗๖ -๐-๐-๐- บนถนน ทางเดิน หากเพลินเพลิด ปล่อยเตลิด ปราศยั้ง สิ่งรั้งถอน เวลาผ่าน กาลเคลื่อน เลือนแรมรอน มิอาจย้อน แย้งแก้ แม้อยากทำ สุดสลด หมดค่า ในมนุษย์ เมื่อผิดยุด ยื้อใจ ให้ถลำ ไม่เรียนรู้ เรื่องไร ใส่ใจจำ ปล่อยบาปนำ ดำเนิน เกินพอดี หลายครั้งที่ ชีวิต คิดเสาะไขว่ เพื่อพ้นภัย พาสู่ฝั่ง หวังสุขี กลับย่ำเท้า ก้าวซ้ำยัง ดังเดิมมี เหมือนทุกที ทำซ้ำซ้ำ ย้ำกรรมเดิม -๐-๐-๐- :a001: |