|
หัวข้อ: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02, ธันวาคม, 2555, 05:55:23 AM กันมอดม้วย "กล้วยหวี" สี่ห้าบาท สามมื้อคาด ท้องอิ่ม พอยิ้มได้ อย่าถามถึง รสชาติ มันบาดใจ ก็กินไป ยามอด หมดสตังค์ ไข่สองใบ ราคา ห้าบาทแหละ ต้มสุกแกะ ใส่ครก ตำหกครั้ง "น้ำพริกไข่" ใส่ปลาร้า อา หอมจัง หย่อนก้นนั่ง จิ้มจ้ำ ถึงค่ำแลง ขันตักน้ำ ในโอ่ง เทลงหม้อ จุดฟืนก่อ จนเดือด อย่าเหือดแห้ง ใส่หอมข่า กะปิ ปนพริกแดง รีบจัดแจง "แกงน้ำ" ยำข้าวกิน ขึ้นค่าแรง แพงไป เขาไม่จ้าง เดินขาถ่าง เสาะงาน มานแทบสิ้น จับปูปลา หาแมง แยงในดิน เลี้ยงชีวิน ชะลอ ต่อวันตาย :a014: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 03, ธันวาคม, 2555, 01:31:15 PM (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQCRatkgmKlkBcsC-wKmjLccx6ku3iFK4fHXTwQjWwYhEGMA2pDgg) มีไข่ต้ม หนึ่งฟอง ตระคองแกะ ติดเปลือกแคะ คุ้ยเกลี้ยง ก่อนเขวี้ยงหาย เติมน้ำปลา เค็มปาด ราดเรียงราย น้องหญิงชาย ล้อมมา ห้าหกคน.(อิอิ.จนกว่า) ผักตบชวา ลอยไหล ที่ไร้ค่า พอนำมา แกงส้ม รสคมข้น ช้อนกุ้งฝอย ชายสวะ มาคละปน ก็สุขล้น ลูกแม่น้ำ ยามผันแปร ผักบุ้งทอด ยอดยาว ขาวรอเด็ด ผักกระเฉด เล็ดลอด กอดจอกแหน นั่นหอยขม ขมขื่น สะอื้นแด เคยไปแล กุ้งหญิง เขาทิ้งไป พอแหล่ว..เดี๋ยว"หญิง"พากลอนป๋า"รพีฯ"เสียอีก :063: :AddEmoticons00925: หญิง หัวข้อ: Re: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06, ธันวาคม, 2555, 03:05:36 PM มีกล้วยใบ ไข่ฟอง ของน้อยนิด แม้ดวงจิต บิดครึ่ง หนึ่งมอบให้ หากเธอพร้อม ยอมอยู่ คู่หทัย กลัวอะไร ใคร่แพลม แย้มกุ้งยิง ท้ายวรรคส่งเสียงต่ำ ยิงแทนหญิง :001: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 06, ธันวาคม, 2555, 05:31:59 PM :AddEmoticons0977: บ่ใช่สาว สำรวย บ่สวยหนัก แต่ข้อยฮัก สิแน่ แดใหญ่ยิ่ง หากฮักแล้ว มั่นเหมาะ เกาะคือปลิง ใครช่วงชิง บ่ยอม พร้อมสู้ตาย แม้ยากจน ป่นพริก จิกจิ้มจุ่ม ข้าวเหนียวยุ่ม แบ่งปัน สุขสันต์หลาย เกรงแต่ว่า แดบ่าว สาวมากราย มานสลาย แม่นนัก ฮักบ่นาน. :AddEmoticons0977: หญิง หัวข้อ: Re: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06, ธันวาคม, 2555, 09:47:18 PM ลิงจั๊กจั๊ก รักจริงจริง เพียงหญิงแน่ มิเปลี่ยนแปร แดเบื่อ เชื่ออ้ายหนาน จะร้อยวัน พันเดือน มิเลือนราน รักเบ่งบาน เรื่อเรือง เมืองเจียงฮาย ขอรับรอง น้องหญิง สู่ปิงกว้าง ออกเดินทาง ข้ามฟาก จากแม่สาย มาร่วมเรียง เวียงหนองล่อง ครองคู่ชาย พ่อเม็งราย โปรดช่วย อำนวยพร รอเนิ่นนาน ผ่านผัน จนจันทร์ดับ กาลเลยกลับ ลับหลัง เช่นสังหร ล่องลงใต้ ใจทุ่ม หนุ่มอมร ทิ้งภูธร อกหัก...รักไม่จริง :a014: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: " ยามยาก " เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 07, ธันวาคม, 2555, 06:23:02 AM :AddEmoticons00942: อ้ายสิเชื่อ คำไผ๋ ใส่ความนัก ลิงจั๊ก-จั๊ก แต่อ้าย ไม่กลอกกลิ้ง หลงฮักอ้าย หนานแน่ ลูกแม่ปิง บ่คิดทิ้ง ภูธร อยากอ้อนเคียง ย่านแต่อ้าย บ่ฮัก อย่างปากแม่น เกรงดูแคลน แดน้อง ต้องแตกเสี่ยง ฮักอ้ายหลาย ใจนี้ มีแต่เพียง แว่วสำเนียง "รพีฯ"ก้อง ทุกห้องใจ :AddEmoticons00942: หญิง |